Sprawa ze skargi na decyzję SKO w R. w przedmiocie sprzedaży napojów alkoholowych
Tezy

Spory między współwłaścicielami odnośnie sposobu korzystania z rzeczy wspólnej jako sprawy cywilne rozpoznawane są zgodnie z art. 2 par. 1 Kpc przez sądy powszechne.

Bez rozstrzygnięcia tego sporu ewentualne udzielenie pozwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych jednemu ze współwłaścicieli naruszałoby więc uprawnienia drugiego.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Teresy S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. z dnia 24 lutego 1999 r. w przedmiocie sprzedaży napojów alkoholowych - uchyla decyzję I i II instancji.

Uzasadnienie strona 1/3

Zaskarżoną decyzją z dnia 24 lutego 1999 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze, działając na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa, po rozpoznaniu wniosku Teresy S. - o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją SKO z dnia 27.11.1998 r. odmawiającej stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Miasta z dnia 10.04.1998 r. - utrzymało w mocy powyższą własną decyzję.

W uzasadnieniu decyzji stwierdzono, że Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 21.11.1998 r. odmówiło stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Miasta R. z dnia 10.04.1998 r. w sprawie udzielenia Stanisławie K. - zezwolenia na sprzedaż i podawanie w piwiarni położonej przy ul. S. w R. napojów alkoholowych zawierających do 4,5 procent alkoholu oraz piwa.

SKO swoje stanowisko uzasadniło brakiem ustawowych przesłanek, enumeratywnie wyszczególnionych w art. 156 Kpa i uzasadniających stwierdzenie nieważności decyzji oraz wskazało, iż z przyczyn przytoczonych we wniosku, tj. braku udziału strony w sprawie, można wznowić postępowanie.

Od decyzji SKO wydanej w I instancji strona złożyła wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.

SKO rozpatrując ponownie wniosek strony o stwierdzenie nieważności decyzji Prezydenta Miasta R. uznało, iż w dalszym ciągu brak jest podstaw do stwierdzenia nieważności tej decyzji. Nie zaszły bowiem żadne okoliczności wyszczególnione w art. 156 Kpa, które uzasadniałyby stwierdzenie nieważności decyzji, a tylko te okoliczności mogą stanowić podstawę orzeczenia o nieważności decyzji.

Odnosząc się do wniosku Teresy S., SKO ponownie wyjaśniło, że brak udziału strony w sprawie oraz ewentualne rozpatrzenie przez sąd zagadnienia wstępnego w sposób odmienny od oceny przyjętej w decyzji stanowią przesłankę do wznowienia postępowania.

SKO zwróciło również uwagę na konieczność rozróżnienia sprawy administracyjnej, jaką jest wydanie zezwolenia na sprzedaż i podawanie napojów alkoholowych, oraz sprawy cywilnej, jaką może być pozew o naruszenie prawa własności dochodzony przed sądem powszechnym.

Ponadto zauważyć trzeba, że w sprawie decyzji Prezydenta Miasta R., będącej przedmiotem wniosku strony o stwierdzenie nieważności, toczy się postępowanie administracyjne po jego wznowieniu na wniosek strony.

Powyższą decyzję zaskarżyła do Naczelnego Sądu Administracyjnego Teresa S., wnosząc o jej uchylenie oraz poprzedzającej ją decyzji z dnia 27 listopada 1998 r.

Skargę swoją uzasadniała tym, że zezwolenie na sprzedaż piwa jednemu współwłaścicielowi nieruchomości wbrew woli i bez zgody drugiego współwłaściciela nieruchomości jest w istocie rozstrzygnięciem o sposobie korzystania ze wspólnej nieruchomości. Jest to poważne naruszenie przepisów dotyczących współwłasności, a w szczególności przepisów dotyczących właściwości organów.

Tego rodzaju sprawy mogą być rozstrzygane jedynie w postępowaniu sądowym. Dopiero po określeniu przez Sąd o sposobie korzystania z nieruchomości, ewentualnie po dokonaniu jej podziału, jest możliwe wydanie decyzji administracyjnej zezwalającej na prowadzenie tego rodzaju działalności.

Strona 1/3