Skarga Władysława B., Kazimierza K. i Zygmunta O. oraz odrzucił, zgodnie z art. 207 par. 6 Kpa, skargę Jerzego Rz. na decyzję Wojewody Skierniewickiego w przedmiocie ustalenia kandydata na nabywcę nieruchomości z PFZ.
Tezy

1. Analiza treści par. 12 i par. 13 ust. 1 pkt 1 zarządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 25 lipca 1979 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych /M.P. nr 19 poz. 114/ skłania do przyjęcia, że uprawnienia podmiotowe przewidziane w par. 12 ust. 2 pkt 1-4 przysługują zawsze w stosunku do określonej nieruchomości przeznaczonej do sprzedaży.

2. Skoro organ administracji uznał za celowe przeznaczyć do sprzedaży całość gospodarczą, obejmującą areał gruntów rolnych z budynkami i parkiem /starodrzewiem/, biorąc pod uwagę przeciwwskazania rozdrobnieniu tego kompleksu rolnego, to w takiej sprawie można rozważać prawa pierwszeństwa stron do nabycia całości, a nie jej poszczególnych części. Wobec tego strony, które nie wyrażały zamiaru nabycia całej nieruchomości, nie mogą się skutecznie powoływać na służące im pierwszeństwo w nabyciu, o którym mowa w par. 12 ust. 2 pkt 4 zarządzenia.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargi Władysława B., Kazimierza K. i Zygmunta O. oraz odrzucił, zgodnie z art. 207 par. 6 Kpa, skargę Jerzego Rz. na decyzję Wojewody Skierniewickiego z dnia 4 grudnia 1981 r. nr PFZ4613/5/82 w przedmiocie ustalenia kandydata na nabywcę nieruchomości z PFZ.

Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)
Uzasadnienie strona 1/3

Naczelnik Gminy R. przeznaczył do sprzedaży we wsi Ć. nieruchomość o powierzchni 27,56 ha. O nabycie gruntów z tej nieruchomości wpłynęło 10 podań, w tym od skarżących: Władysława B., Kazimierza K., Zygmunta O. i Jerzego Rz. O nabycie tej nieruchomości wystąpili też Marek K. i Andrzej B. Dwaj ostatni wyrazili zamiar nabycia całej nieruchomości, stanowiącej zawarty obszar wraz z działką siedliskową oraz znajdującymi się na niej zabudowaniami, wymagającymi poważnych remontów. Skarżący reflektowali natomiast wyłącznie na nabycie poszczególnych kilkuhektarowych wycinków z kompleksu przeznaczonego do sprzedaży, bez działki zagrodowej z zabudowaniami.

Bank Spółdzielczy, powołując się na opinię komisji powołanej dla rozdysponowania gruntów z PFZ z dnia 29 października 1981 r., zaproponował wyznaczenie kandydatem na nabywcę Marka K., a Naczelnik Gminy R. decyzją z dnia 27 listopada 1981 r. nr 7012/63/81, wyznaczył go kandydatem na nabywcę nieruchomości o powierzchni 20,88 ha, uzasadniając to tym, że zamierza on nabyć całe gospodarstwo wraz z budynkami o wartości ok. 600 tys. zł, znajdującymi się na działce o powierzchni 1,51 ha, i starym parkiem. Nabywca ma ciągnik i maszyny towarzyszące, środki finansowe oraz wymagane kwalifikacje. Odmowę w stosunku do Andrzeja B. Naczelnik uzasadnił tym, że ma on już gospodarstwo rolne o powierzchni 23 ha, położone w miejscowości odległej o 10 km od nieruchomości przeznaczonej do sprzedaży. Co do pozostałych reflektantów ograniczono się w uzasadnieniu do charakterystyki każdego z nich i posiadanego przez niego gospodarstwa, nie precyzując, z jakiego powodu wniosek o nabycie części areału przeznaczonego do sprzedaży postanowiono załatwić odmownie. Decyzja została wydana z naruszeniem art. 10 par. 1 Kpa, to jest bez umożliwienia stronom, przed jej wydaniem, wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów w sprawie oraz bez wnikliwego uzasadnienia, o którym mowa w art. 107 par. 3 Kpa, w stosunku do skarżących i innych osób, których żądania załatwiono odmownie. Za uzasadnienie takie bowiem nie można uznać końcowej konkluzji, że "ustalenie Ob. K. na nabywcę gruntów PFZ uważamy za właściwe".

Władysław B., Kazimierz K., Zygmunt O. i Jerzy Rz. odwołali się od tej decyzji do Wojewody Skierniewickiego. Odwołanie wniósł też Andrzej B. Odwołania skarżących nie podnosiły zarzutów natury prawnej, lecz dotyczyły wyłącznie ich interesów gospodarczych i rodzinnych. Wyznaczony na nabywcę Marek K. przedstawił natomiast zaświadczenie lekarskie, stwierdzające, że pomimo inwalidztwa III grupy może pracować w rolnictwie. Dopiero teraz, w piśmie do Wojewody, Naczelnik Gminy podał szersze uzasadnienie swojej negatywnej decyzji wobec skarżących, a mianowicie, że nie ubiegali się o całość zbywanego gospodarstwa, lecz chcieli je rozdrobnić, co nie wydawało się gospodarczo uzasadnione, biorąc pod uwagę zwłaszcza zabudowania.

Strona 1/3
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)