Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia del. NSA - Zdzisław Romanowski (spr.) Sędziowie WSA - Maria Jagielska - Dorota Wdowiak Protokolant - Aleksandra Macewicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 stycznia 2004 r. sprawy ze skargi Z. w K. na decyzję Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] stycznia 2002 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w [...] zezwalającej na użytkowanie urządzeń do prześwietlania bagaży 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ja decyzję z [...] listopada 2001 r. 2) stwierdza, że uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu.
Naczelnik Oddziału Celnego K. Urzędu Celnego w [...] w piśmie z [...] października 2000 r. zwrócił się do kierownika Z. w K. (określonego dalej skrótem Z.) "o poinformowanie Sanepidu o przeprowadzenie badań urządzeń do prześwietlania bagaży (...) w ilości [...] szt. (...)", gdyż ze względu na brakujące badania nie mogą być użytkowane.
Kierownik Z. "nawiązując (...)" do powyższego pisma z [...] października 2000 r., pismem z [...] listopada 2000 r. wystąpił do Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w [...] "o udzielenie zezwolenia na eksploatację urządzeń do kontroli bagaży (...)".
[...] Wojewódzki Inspektor Sanitarny w R. (określony dalej skrótem [...] WIS) po rozpatrzeniu w/w wniosku z [...] listopada 2000 r. wydał [...] grudnia 2000 r. decyzję, którą na podstawie:
art. 4 pkt 2 i 5, art. 10 ust. 2, art. 23 ust. 1 i art. 37 ustawy z 14 marca 1985 r. o Inspekcji Sanitarnej (t.j. Dz. U. z 1998 r. Nr 90, poz. 575 ze zm.) oraz art. 104 kpa, art. 4 ust. 1 pkt 5, ust. 2, art. 7 ust. 1, 2, 3, art. 22 ust. 2, art.23 ustawy z 10 kwietnia 1986 r. - Prawo atomowe (Dz. U. z 1986 r. Nr 12, poz. 70 ze zm.),
§ 3, § 5, § 6, § 10 rozporządzenia Rady Ministrów z 21 listopada 1995 r. w sprawie warunków wydawania zezwoleń na działalność związaną z wykorzystaniem energii atomowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 3, poz. 16), przepisów zarządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z 18 listopada 1988 r. w sprawie warunków, jakie powinny spełniać pracownie rentgenowskie oraz zasad pracy związanej z posługiwaniem się aparatami rentgenowskimi (MP Nr 32, poz. 295),
§ 4, § 5 ust. 1 i 2, § 7 ust. 1 i 2, § 9 zarządzenia Prezesa Państwowej Agencji Atomistyki z 31 marca 1988 r. w sprawie dawek granicznych promieniowania jonizującego i wskaźników określających zagrożenie promieniowaniem jonizującym (MP Nr 14, poz. 124), zezwolił Z. na użytkowanie urządzeń do prześwietlania bagaży. W decyzji wymienił te urządzenia, określając też warunki tego zezwolenia.
W uzasadnieniu decyzji [...] WIS podał m.in., że w wyniku kontroli w budynkach przejścia granicznego w K. spełnione są najważniejsze wymagania określone w przepisach o użytkowaniu źródeł promieniowania jonizującego. Nadto strona przedstawiła dokumentację w/w aparatury, w której zawarte są szczegółowe informacje dot. wymagań bhp i zasad ochrony radiologicznej.
Decyzja zawiera pouczenie o prawie strony do wniesienia odwołania do Głównego Inspektora Sanitarnego. Decyzję doręczono Z. oraz Urzędowi Celnemu w [...].
Z. nie odwołał się od tej decyzji w administracyjnym toku instancji. W piśmie z [...] sierpnia 2001 r. skierowanym do Głównego Inspektora Sanitarnego wniósł o stwierdzenie nieważności w/w decyzji z [...] grudnia 2000 r. na podstawie art. 156 § 1 pkt 4 kpa. Zgodnie z tym przepisem organ administracji publicznej stwierdza nieważność decyzji, która została skierowana do osoby nie będącej stroną w sprawie. Według Z. decyzja ta została skierowania do "osoby nie będącej stroną w sprawie". Z. zwrócił się do [...] WIS o wydanie w/w zezwolenia, a do wniosku tego (z [...] listopada 2000 r.) dołączono w/w pismo urzędu celnego z [...] października 2000 r. "celem wskazania podmiotu, który zamierza podjąć działalność wymagającą zezwolenia. Partycypacja zakładu w tej sprawie ograniczała się do poniesienia zwykłych kosztów będących elementem procedury administracyjnej (...)".[...] WIS wydał natomiast decyzję, w wyniku której powstały stan rzeczy "polega na tym, że Urząd Celny w [...] prowadzi działalność reglamentowaną zezwoleniem - bez zezwolenia, gdy to opiewa na Z. (...)". Zdaniem Z., w aktualnym stanie prawnym dot. ochrony radiologicznej (Z. wymienił tu w/w ustawę z 10 kwietnia 1986 r. - Prawo atomowe oraz rozporządzenie Rady Ministrów z 21 listopada 1995 r. w sprawie warunków wydawania zezwoleń ...), określenie wnioskodawcy czy osoby eksploatującej, odnosi się do kryterium podjęcia działalności wymagającej zezwolenia, czyli dotyczy podejmującego taką działalność. W konkluzji Z. podniósł, że Urząd Celny w [...] jest w sprawie wnioskodawcą w rozumieniu w/w przepisów "z mocy prawa, a nadto jest prawnym posiadaczem aparatów (...), na które opiewa decyzja z dnia [...].12.2000 r.".