Skarga Mieczysława B. na decyzję Wojewody Olsztyńskiego w przedmiocie ustalenia Jana G. kandydatem na nabywcę nieruchomości rolnej i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz decyzję Naczelnika Miasta i Gminy w O. , a także, zgodnie z art. 208 Kpa, zasądził od Wojewody Olsztyńskiego kwotę złotych sześćset tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego.
Tezy

1. Artykuł 62 Kpa nie daje organowi podstaw do rozstrzygnięcia jedną decyzją administracyjną wniosków dwóch stron o sprzecznych interesach, dotyczących wprawdzie tego samego przedmiotu, jednakże opartych na odrębnych podstawach materialnoprawnych. W takim wypadku bowiem organ ma do czynienia z dwoma odrębnymi stosunkami materialnoprawnymi, co do których powinny być wydane odrębne decyzje administracyjne.

2. Jeżeli w stosunku do tej samej nieruchomości rolnej jedna strona domaga się wyznaczenia jej kandydatem na nabywcę na podstawie zarządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 25 lipca 1979 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych /M.P. nr 19 poz. 114/, natomiast druga strona wnosi o jej wymianę w zamian za inną własną nieruchomość w myśl ustawy z dnia 24 stycznia 1968 r. o scalaniu i wymianie gruntów /Dz.U. nr 3 poz. 13 ze zm./, organ administracji stopnia podstawowego - ze względu na związek zachodzący między tymi sprawami - miał obowiązek przekazać wniosek o wymianę nieruchomości organowi stopnia wojewódzkiego jako właściwemu w I instancji i do czasu jej rozstrzygnięcia zawiesić zgodnie z art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa - postępowanie w sprawie ustalenia kandydata na nabywcę.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Mieczysława B. na decyzję Wojewody Olsztyńskiego z dnia 11 maja 1981 r. w przedmiocie ustalenia Jana G. kandydatem na nabywcę nieruchomości rolnej i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz decyzję Naczelnika Miasta i Gminy w O. z dnia 8 kwietnia 1981 r., a także, zgodnie z art. 208 Kpa, zasądził od Wojewody Olsztyńskiego kwotę złotych sześćset tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego.

Uzasadnienie

Przedmiotem sporu jest działka rolna o powierzchni 4,2 ha wchodząca w skład gruntów PFZ, oznaczona nr 34 i położona we wsi T. O nabycie tej działki wystąpiła do Naczelnika Miasta i Gminy w O. w dniu 11 lutego 1981 r. Jan G. W dniu 16 marca 1981 r. o tę samą działkę wystąpił również skarżący - Mieczysław B., który nie wnosił o wyznaczenie go kandydatem na nabywcę, lecz o dokonanie wymiany działki nr 38, stanowiącej jego własność, na sporną działkę nr 34. W następstwie takiej wymiany jego działka nr 35, na której znajdują się zabudowania gospodarcze i mieszkalne, wraz z przylegającą do niej sporną działką nr 34 utworzyłyby całość, co ułatwiłoby mu prowadzenie gospodarstwa.

Naczelnik Miasta i Gminy w O., decyzją z dnia 8 kwietnia 1981 r., nr Rol.8224a-15/81, ustalił Jana G. kandydatem na nabywcę spornej działki nr 34, odmówił natomiast tą samą decyzją ustalenia kandydatem na nabywcę Mieczysława B.

W odwołaniu z dnia 13 maja 1981 r. Mieczysław B. wskazał między innymi, że wnosił o wymianę gruntów, powołując się na względy gospodarcze i społeczne przemawiające za taką wymianą.

Wojewoda Olsztyński, decyzją z dnia 11 maja 1981 r., nr WBG-GZ-4613/224/81, utrzymał w mocy decyzję organu administracji I instancji, ustosunkowując się do sprawy wyznaczenia kandydata na nabywcę spornej nieruchomości rolnej, nie ustosunkowując się natomiast do tego, że Mieczysław B. nie składał w ogóle podania o wyznaczenie go nabywcą nieruchomości, lecz o dokonanie wymiany gruntu.

Decyzję tę Mieczysław B. zaskarżył do Naczelnego Sądu Administracyjnego ponownie wskazując, że wnosił o wymianę gruntów, a nie o ich sprzedaż.

W odpowiedzi na skargę Wojewoda również nie ustosunkował się do tego zarzut, ograniczając się do stwierdzenia, że decyzje nie naruszają przepisów prawa, a skarga podnosi względy natury celowościowej, a nie prawnej, co wyłącza kontrolę sądową - w myśl art. 196 Kpa.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Przedmiotem postępowania administracyjnego była ta sama nieruchomość państwowa oznaczona nr 34. Była ona przedmiotem zainteresowania dwóch podmiotów, a mianowicie: Jana G. oraz skarżącego - Mieczysława B., przy czym każdy z nich występował w sprawie z odrębnym roszczeniem prawnym, wynikającym z dwóch różnych podstaw prawnych. Żądanie Jana G. o wyznaczenie go nabywcą nieruchomości było oparte na zarządzeniu Ministra Rolnictwa z dnia 25 lipca 1979 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych /M.P. nr 19 poz. 114/, natomiast żądanie Mieczysława B. dotyczyło wymiany nieruchomości na podstawie ustawy z dnia 24 stycznia 1968 r. o scalaniu i wymianie gruntów /Dz.U. nr 3 poz. 13 ze zm./. Z uwagi na odrębność podstaw prawnych obu roszczeń, a więc odrębność dwóch stosunków materialnoprawnych, brak było przesłanek do połączenia obu spraw i załatwienia ich jedną decyzją w myśl art. 62 Kpa, zwłaszcza że decyzje w sprawie wymiany gruntów wydaje w pierwszej instancji wojewoda. Nadto decyzje w części dotyczącej skarżącego rozstrzygały to, o co nie wnosił.

Pomiędzy obu sprawami zachodził jednak związek, gdyż kwestia wymiany gruntów powinna być rozstrzygnięta przed decyzją o wyznaczeniu nabywcy. Dlatego też, nie przesądzając wyniku załatwienia sprawy skarżącego, Naczelnik Miasta i Gminy w O. powinien był przekazać jego podanie według właściwości do rozpoznania Wojewodzie jako organowi pierwszej instancji, natomiast do czasu ostatecznego jej rozstrzygnięcia zawiesić postępowanie w sprawie wyznaczenia kandydata na nabywcę spornej nieruchomości /art. 98 par. 1 pkt 4 Kpa/.

Biorąc pod uwagę poważne uchybienia postępowania mogące mieć wpływ na załatwienie sprawy, Naczelny Sąd Administracyjny uchylił decyzje obu instancji na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 3 Kpa.

O zwrocie kosztów postępowania na rzecz skarżącego orzeczono zgodnie z art. 208 Kpa.

Strona 1/1