Sprawa ze skargi Miasta R.-Z. na w przedmiocie zmian w ewidencji gruntów
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia Sędziowie : Sędzia WSA Małgorzata Grzelak Protokolant: Anna Błaszczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 lutego 2005r. sprawy ze skargi Miasta R.-Z. na z dnia [...] września 2003r. nr [...] w przedmiocie zmian w ewidencji gruntów oddala skargę

Inne orzeczenia o symbolu:
6120 Ewidencja gruntów i budynków
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Główny Geodeta Kraju
Uzasadnienie strona 1/5

Uchwałą Nr VII/59/95 Rady Miejskiej w Rabce z dnia 24 lutego 1995 r. w sprawie wyrażenia opinii o zaliczeniu dróg na obszarze miasta Rabka do kategorii dróg lokalnych miejskich, podjętą m.in. na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r.(Dz.U. Nr 14, poz. 60, z późn. zm.), zaopiniowano pozytywnie wykaz dróg na obszarze Miasta Rabka typowanych do zaliczenia do kategorii dróg lokalnych miejskich, stanowiący załącznik do uchwały, oraz stwierdzono, że zaliczenie tych dróg do kategorii dróg miejskich nastąpi w rozporządzeniu Wojewody Nowosądeckiego. Rozporządzeniem Wojewody Nowosądeckiego Nr 12 z dnia 28 kwietnia 1995 r. w sprawie zaliczenia dróg publicznych do kategorii dróg lokalnych miejskich na terenie województwa nowosądeckiego (Dz. Urz. Woj. Nowosądeckiego Nr 12, poz. 54), podjętą m.in. na podstawie powołanego wyżej przepisu ustawy o drogach publicznych, zaliczono drogi wymienione w załączniku do rozporządzenia do kategorii lokalnych dróg miejskich. W obu powołanych aktach prawa miejscowego w wykazie lokalnych dróg miejskich w Rabce zamieszczono ulicę [...].

Decyzją Burmistrza Miasta R.-Z. z dnia [...] października 2002 r., Nr [...], wydaną na wniosek p. A. Z. na podstawie m.in. art. 20, 21, 22 ustawy z dnia 17 maja 1989 r.- Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. z 2000 r. Nr 100, poz. 1086, z późn. zm.) oraz § 9 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz.U. Nr 38, poz. 454) zatwierdzono zmianę danych objętych operatem gruntów i budynków m. Rabka i porównawczy wykaz zmian do projektu podziału działki ewidencyjnej nr [...], stanowiącej ulicę [...]. W następstwie wydzielono nowe działki ewidencyjne [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], wyodrębnione według stanów prawnych nieruchomości.

Decyzją Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w K. z dnia [...] kwietnia 2003 r., Nr [...], wydaną na podstawie art. 7b ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r.- Prawo geodezyjne i kartograficzne na wniosek Burmistrza Miasta R.-Z. stwierdzono nieważność powołanej wyżej decyzji Burmistrza Miasta R.-Z. z dnia [...] października 2002 r., Nr [...], w sprawie zatwierdzenia zmian danych objętych operatem ewidencji gruntów i budynków dotyczących działki oznaczonej nr [...] stanowiącej ulicę [...] w mieście R.-Z.. W uzasadnieniu podniesiono, że działka ewidencyjna nr [...] zawierała różne nieruchomości ujawnione w odrębnych księgach wieczystych. Tym samym nie spełniała ona kryteriów zawartych w definicji działki, określonych w § 9 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków, w myśl którego "Działkę ewidencyjną stanowi ciągły obszar gruntu położony w granicach jednego obrębu, jednorodny pod względem prawnym, wydzielony z otoczenia za pomocą linii granicznych." W części opisowej operatu ewidencji gruntów i budynków działka oznaczona nr [...], stanowiąca drogę publiczną, miała nieuregulowany stan własności z wpisem władającego - Zarządu Dróg Lokalnych w N.. Powołaną ostateczną decyzją Burmistrza Miasta R.-Z. zostało zatwierdzone wydzielenie dziewięciu działek ewidencyjnych o numerach [...] do [...], odpowiadających poszczególnym parcelom katastralnym, ujawnionym w księgach wieczystych, stanowiących w terenie części urządzonej ulicy [...] w mieście R.-Z.. Decyzja, wobec nie wniesienia w zakreślonym terminie odwołania stała się ostateczna. Spowodowało to możliwość dysponowania częściami ulicy przez osoby fizyczne w zakresie wynikającym z prawa własności. Wnioskując o stwierdzenie nieważności tej decyzji Burmistrza Miasta R.-Z. jako powód podał rażąc naruszenie prawa, niewykonalność decyzji o charakterze trwałym oraz nieważność z mocy samego prawa. W uzasadnieniu Burmistrz powołał się na konsekwencje wynikające z art. 73 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące ustawy reformujące administrację publiczną (Dz.U. Nr 133, poz. 872, z późn. zm.). Pani A. Z. wniosła o oddalenie wniosku Burmistrza jako oddalającego w czasie uregulowanie stanu prawnego przedmiotowej nieruchomości. Ponadto odnosząc się do treści art. 73 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące ustawy reformujące administrację publiczną organ II instancji stwierdził, że przepis ten określa konsekwencje wynikające w stosunku do gruntów zajętych pod drogi publiczne o nieuregulowanym stanie prawnym, zarządzane przez zarządców tych dróg w dniu 31 grudnia 1998 r. W przypadku zaistnienia przesłanek do regulacji drogi w oparciu o przepis art. 73 grunt z dniem 1 stycznia 1998 r. staje się z mocy prawa własnością zarządcy drogi (gminnej, powiatowej, wojewódzkiej czy krajowej), a byłemu właścicielowi przysługuje jedynie roszczenie o odszkodowanie za grunt zajęty pod drogę. O obowiązywaniu tego stanu z datą wsteczną, tj. od dnia 1 stycznia 1999 r., stwierdza w drodze decyzji o charakterze deklaratoryjnym wojewoda. Tak więc w dniu, w którym została wydana zaskarżona decyzja, nie było wiadomo, czy p. A. Z. oraz innym stronom postępowania przysługiwał tytuł własności, czy też jedynie prawo do odszkodowania za grunt zajęty pod drogę. Wobec tego organ II instancji stwierdził rażące naruszenie prawa wskazując w szczególności na naruszenie art. 97 § 1 pkt 4 K.p.a. w związku z art. 73 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące ustawy reformujące administrację publiczną. Oznacza to, że organ I instancji, do którego p. A. Z. złożyła wniosek o rozpoznanie sprawy powinien na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 K.p.a. zawiesić postępowanie w sprawie regulacji stanu prawnego działki nr 4062 w oparciu o przepisy ustawy z dnia 17 maja 1989 r.- Prawo geodezyjne i kartograficzne do czasu rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego w oparciu o art. 73 powołanej wyżej ustawy z dnia 13 października 1998 r. przez inny organ - Wojewodę M. Istnieje bowiem związek przyczynowy pomiędzy rozstrzygnięciem merytorycznym Burmistrza Miasta R.-Z., dotyczącym regulacji stanu prawnego działki oznaczonej numerem [...] na podstawie przedłożonej dokumentacji, a zagadnieniem wstępnym, sprowadzającym się do stwierdzenia, czy od dnia 1 stycznia 1999 r. tytuł własności do części tej działki przysługiwał bądź nie p. A. Z.. Rozstrzygnięcie zagadnienia wstępnego warunkuje odmowę względnie zatwierdzenie wnioskowanych zmian.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6120 Ewidencja gruntów i budynków
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Główny Geodeta Kraju