1. Zastosowanie wymienionej w art. 207 par. 2 pkt 2 Kpa podstawy uchylenia przez Sąd zaskarżonej decyzji, wydanej w zwykłym trybie postępowania administracyjnego, może nastąpić, z uwagi na wyłącznie kasacyjne uprawnienia Sądu, tylko wówczas, gdy istnienie tej podstawy na etapie postępowania sądowego ze skargi na decyzję jest niewątpliwe i bezsporne.
2. Zawarte w art. 189 Kpa określenie "z tych samych przyczyn" oznacza, że przepis ten ma zastosowanie wówczas, gdy w wyniku rozpoznania przez sąd administracyjny skargi prokuratora na decyzję, nastąpiła prekluzja stanu faktycznego, który miałby być podstawą wniesienia przez prokuratora sprzeciwu od tej decyzji.
Decydujące znaczenie mają zatem przyczyny oddalenia takiej skargi przez sąd administracyjny.
skargę oddala w przedmiocie ustalenia kandydata na nabywcę nieruchomości PFZ.
Kierownik Referatu Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Gruntami Urzędu Gminy w S. wyznaczony do załatwienia sprawy przez Głównego Geodetę Wojewódzkiego w O. na podstawie art. 26 par. 2 Kpa, decyzją z dnia 31 października 1989 nr RLG 8224/107/89 ustalił Krzysztofa M. kandydatem na nabywcę nieruchomości PFZ, składającej się z działek nr 353/5 i 355/25 o łącznej pow. 22,82 ha wraz z budynkiem mieszkalnym i gospodarczym, położonej na terenie wsi P., gm. M., odmawiając sprzedaży tej nieruchomości innym reflektantom, którzy zgłosili chęć jej nabycia w całości lub w części, a mianowicie Romualdowi S., Adolfowi K. i Kazimierzowi O. Decyzja ta wobec niewniesienia od niej odwołania stała się ostateczna z dniem 20 listopada 1989 r.
W dniu 24 listopada 1989 r. do Urzędu Gminy w M. wpłynęło podanie Stanisława B. o sprzedanie mu z ww.. nieruchomości budynku, w którym mieszka jako były pracownik miejscowego PGR, obecnie na rencie, oraz 2 ha ziemi przy tym budynku.
Naczelnik Gminy w M. pismem z dnia 29 listopada 1989 r. Nr RŻL-8224-238/89 poinformował Stanisława B. o niemożności pozytywnego załatwienia tego podania z powodu złożenia go po upływie publicznie ogłoszonego terminu i wydania już decyzji ostatecznej w sprawie sprzedaży przedmiotowej nieruchomości. Powyższa decyzja z dnia 31 października 1989 r. została następnie zmieniona przez organ, który ją wydał, decyzją z dnia 30 listopada 1989 r. podjętą na podstawie art. 155 Kpa za zgodą Krzysztofa M., w ten sposób, że powierzchnię przedmiotowej nieruchomości przeznaczonej do sprzedaży Krzysztofowi M. zmniejszono do pow. 22,55 ha, pozostawiając w gestii PFZ nowo wydzieloną działkę nr 355/27 o pow. 0,27 ha, przylegającą bezpośrednio do miejscowego jeziora, jako plaża, co nastąpiło na skutek zbiorowej interwencji mieszkańców M., korzystających dotąd z tego miejsca nad jeziorem w celach wypoczynkowych. Nie miało to natomiast związku z ww. podaniem Stanisława B., który następnie pismem z dnia 8 grudnia 1989 r. skierowanym do Urzędu Gminy w M., oświadczył, że w sprawie kupna przedmiotowego domu został okłamany i oszukany, gdyż wcześniej zapewniono go, iż zostanie powiadomiony o wystawieniu tej nieruchomości do sprzedaży, czego jednak nie uczyniono, a ogłoszenie wywieszono we wsi P., z którą on nie ma styczności. Na ww.. decyzję z dnia 31 października 1989 r. skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniósł Prokurator Rejonowy w B., z tym że obecny na rozprawie sądowej prokurator sprecyzował, że skarga dotyczy tej decyzji zmienionej decyzją z dnia 30 listopada 1989 r., tj. w istocie obydwu tych decyzji. W skardze zarzucono obrazę przepisów art. 10, art. 28, art. 61 par. 4 i art. 77 par. 1 Kpa, polegającą na pozbawieniu Stanisława B., jako długoletniego najemcy - użytkownika przedmiotowych zabudowań, udziału w postępowaniu administracyjnym dotyczącym ich sprzedaży i w związku z tym wniesiono o uchylenie ww. decyzji na podstawie art. 207 par. 2 w zw. z art. 145 par. 1 pkt 4 Kpa.
W odpowiedzi na skargę Kierownik Referatu Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Gruntami Urzędu Gminy w S. wniósł o jej oddalenie, gdyż nie było obowiązku powiadomienia zainteresowanego Stanisława B. o wyznaczeniu przedmiotowej nieruchomości do sprzedaży, bowiem wykaz gruntów przeznaczonych do sprzedaży, obejmujący tę nieruchomość, został podany do publicznej wiadomości przez wywieszenie na tablicy ogłoszeń w sołectwie w dniach od 2 do 28 października 1989 r., stosownie do wymogu przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o sprzedaży nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi oraz uporządkowaniu niektórych spraw związanych z przeprowadzeniem reformy rolnej i osadnictwa rolnego, a zatem zgodnie z art. 49 Kpa należy uznać, że zainteresowany Stanisław B. został zawiadomiony o przeznaczeniu nieruchomości do sprzedaży po upływie 14 dni, licząc od dnia 2 października 1989 r., przy czym na życzenie zebrania wiejskiego przedłużony został do dnia 28 października 1989 r. termin publicznego ogłoszenia.