1. Przydziały asygnat, talonów, promes i podobnych dokumentów uprawniających do nabycia materiałów i urządzeń w jednostkach gospodarki uspołecznionej nie są decyzjami administracyjnymi w rozumieniu kodeksu postępowania administracyjnego.
2. Jeżeli obywatel mający odpowiednie kwalifikacje zamierza prowadzić działalność gospodarczą, wymienioną w przepisach prawnych dotyczących koncesjonowania takiej działalności, właściwy organ administracji państwowej ma obowiązek wydać mu stosowne zezwolenie, chyba że szczególny przepis prawa powszechnie obowiązującego stoi temu na przeszkodzie.
3. Wniosek o rozszerzenie zakresu posiadanego zezwolenia jest wnioskiem o wydanie zezwolenia, wobec czego do jego rozpatrzenia i rozstrzygnięcia mają zastosowanie wszystkie przepisy dotyczące koncesjonowania: zarówno materialne, jak i procesowe.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Andrzeja K. na decyzję Ministra Kultury i Sztuki z dnia 29 listopada 1985 r. w przedmiocie odmowy zezwolenia na poszerzenie działalności poligraficznej i na podstawie art. 207 par. 2 pkt 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Ministra Kultury i Sztuki kwotę złotych sześćset tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego.
Andrzej K. prowadzi usługi poligraficzne na podstawie zezwolenia Ministra Kultury i Sztuki z dnia 30 kwietnia 1985 r., które precyzuje, że usługi te mogą być wykonywane przy użyciu kserografu KS-Z nr fabryczny 3106.
W maju 1985 r. Andrzej K. zwrócił się do Ministra Kultury i Sztuki o rozszerzenie zezwolenia na działalność poligraficzną o:
1) akcydens informacyjny SWW 2712-4 /różne reprodukcje, prospekty, informatory, programy szkolne, prospekty reklamowe, instrukcje obsługi, katalogi, kalendarze, regulaminy itp./,
2) akcydens manipulacyjny SWW 2713 /różne druki użytkowe dla czynności urzędowych, handlowych lub prywatnych/ oraz
3) akcydens przemysłowy SWW 2714 /różne etykiety, zawieszki krajowe, kartoniki, koperty itp./, wykonywane techniką typograficzną i offsetową, a także o wyrażenie zgody na zakup wymienionych szczegółowo maszyn i urządzeń od jednostek gospodarki uspołecznionej, oraz o zezwolenie na prowadzenie działalności poligraficznej przy użyciu tych maszyn.
Pismem z dnia 26 czerwca 1985 r. Andrzej K. zawiadomił Ministra Kultury i Sztuki, że nabył już powielacz offsetowy, który zarejestrował w Urzędzie Wojewódzkim w K. Ponowił przy tym prośbę o pozytywne załatwienie jego wniosku, dotyczącego zezwolenia na rozszerzenie zakresu usług poligraficznych.
Decyzją z dnia 29 listopada 1985 r. Minister Kultury i Sztuki, powołując się na art. 7 ust. 9 ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej /Dz.U. nr 43 poz. 193/ w związku z par. 5 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 sierpnia 1984 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania zezwoleń, rejestracji i kontroli przedsiębiorstw oraz zakładów i urządzeń poligraficznych /Dz.U. nr 40 poz. 213/ odmówił Andrzejowi K. zezwolenia na rozszerzenie zakresu usług poligraficznych i ich wykonywanie techniką offsetową i typograficzną oraz przy użyciu maszyny offsetowej, typograficznej i kserografu KS-4. W uzasadnieniu swojej decyzji Minister Kultury i Sztuki podał, że rozstrzygnięcie to "podyktowane jest poważnym ograniczeniem w 1976 r. w dostawach i dostępności papieru na cele wydawnicze i na rzecz innych resortów. Poza tym /Minister Kultury i Sztuki/ nie przewiduje rozszerzenia limitu zatrudnienia w zakładach małej poligrafii, co po zwiększeniu parku maszynowego byłoby konieczne".
Powyższa decyzja jest przedmiotem skargi Andrzeja K., który twierdzi, że rozszerzenie jego działalności jest uzasadnione, skoro prowadzi on zakład od kilku lat i w całej okolicy jest to jedyny zakład tego rodzaju. Interes społeczny więc przemawia za rozszerzeniem asortymentu usług w zróżnicowanej technice poligraficznej. Podaje też, że w tym zakładzie prowadzi rzemiosło polegające na laminowaniu kartonu, papieru itp. W związku z tym ma odrębne pozwolenie na zatrudnienie 6 osób. Rozszerzenie więc zakresu usług poligraficznych nie wiązałoby się z powiększeniem zatrudnienia.