Postępowanie w sprawie zezwolenia na przeznaczenie gruntów leśnych na cele nieleśne /art. 7 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych - Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./ nie dotyczy osób władających gruntami, ale organów planistycznych.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Marianny W. na decyzję Dyrektora Wydziału Ochrony Środowiska i Leśnictwa Urzędu Wojewódzkiego w W. z dnia 18 stycznia 1991 r. w przedmiocie odmowy zmiany przeznaczenia gruntu leśnego i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Wydziału Urbanistyki, Architektury i Nadzoru Budowlanego Urzędu Miejskiego w L., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Wojewody W-kiego kwotę złotych dwadzieścia tysięcy tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącej.
Marianna W. jest właścicielką działki leśnej o powierzchni 1334 m2, położonej przy ul. S. nr 7 w L. /numer ewidencyjny 81, numer hipoteczny 145/. Kierownik Wydziału Urbanistyki, Architektury i Nadzoru Budowlanego Urzędu Miejskiego w L. wydał opinię urbanistyczną z dnia 19 stycznia 1990 r. nr UA-8330/8/90; w której poinformował Mariannę W., że działka o numerze hipotecznym 145 przy ul. S. w L. "jest położona w obrębie terenu przeznaczonego pod zabudowę mieszkaniową". Warunkiem realizacji na wskazanej działce jakiejkolwiek inwestycji jest "uzyskanie w indywidualnym trybie zgody na zmianę przeznaczenia gruntów leśnych na budowlane".
W związku z taką opinią urbanistyczną Marianna W. wystąpiła w dniu 29 stycznia 1990 r. do władz miejskich L. "o wyrażenie zgody na zmianę przeznaczenia gruntów leśnych na budowlane".
Komisja Ochrony Środowiska, Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej Miejskiej Rady Narodowej w L. w opinii nr 16/90 wydanej dnia 24 kwietnia 1990 r. pozytywnie odniosła się do wniosku o zmianę przeznaczenia działki leśnej nr hipoteczny 145 na działkę budowlaną. W związku z tym Prezydent Miasta L. wystąpił do Wojewody W-kiego z wnioskiem o zmianę przeznaczenia działki nr hipoteczny 145 przy ul. S. z leśnej na budowlaną na podstawie art. 7 ust. 2 pkt. 3 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych.
Dyrektor Wydziału Ochrony Środowiska i Leśnictwa Urzędu Wojewódzkiego w W. pismem z dnia 24 lipca 1990 nr OSL XII 7013/I/19/90 nie wyraził zgody na zmianę przeznaczenia działki nr hipoteczny 145 przy ulicy S. nr 7 w L. z leśnej na budowlaną. W uzasadnieniu powołał się na art. 11 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych i stwierdził, że lasy i grunty leśne w granicach administracyjnych miast są zaliczone do lasów ochronnych. "W lasach ochronnych nie mogą być wznoszone budynki i budowle, z wyjątkami, wśród których budownictwo mieszkaniowe nie zostało wymienione".
Kierownik Wydziału Urbanistyki, Architektury i Nadzoru Budowlanego Urzędu Miejskiego w L. decyzją z dnia 5 września 1990 r. nr UA-8331/z/6/90 nie wyraził zgody na wyłączenie działki numer hipoteczny 145 przy ul. S. nr 7 w L. z produkcji leśnej i przeznaczenie jej pod budownictwo. Jako podstawę prawną decyzji podał art. 13 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./, w uzasadnieniu zaś stwierdził, że wprawdzie według koncepcji wielobranżowej miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego m. L. przedmiotowa działka jest położona na terenie przeznaczonym pod budownictwo jednorodzinne", ale Urząd Wojewódzki w W. nie wyraził zgody na zmianę jej przeznaczenia z leśnej na budowlaną.
Marianna W. odwołała się od decyzji Prezydenta Miasta do Wojewody W-kiego. W odwołaniu podała między innymi, że jej działka leży przy ul. S., którą przebiega sieć elektryczna i gazowa. Stwarza to możliwość zmniejszonego kosztu podłączenia do niej nowo wybudowanego obiektu. Z powodu budowy domu na jej działce nie ucierpi naturalne środowisko.