Artykuł 72 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych /Dz.U z 1992 nr 8 poz. 31 ze zm./ nie stanowi dla organu nadzoru i sądu administracyjnego podstawy do stwierdzenia nieważności uchwały rady gminy w sprawie wyboru osoby będącej żołnierzem zawodowym na stanowisko zajmowane z wyboru przez pracownika samorządowego /np. prezydenta miasta/.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Wojewody (...) na uchwałę Rady Miejskiej w W. z dnia 15 lipca 1994 r. w przedmiocie wyboru żołnierza zawodowego na prezydenta miasta.
Podpułkownik Ryszard Ch. jest żołnierzem zawodowym wykonującym od dnia 8 grudnia 1989 r. zadania poza wojskiem jako zastępca szefa Wojewódzkiego Inspektoratu Obrony Cywilnej w W. i jednocześnie od dnia 19 czerwca 1994 r. jest radnym Rady Miejskiej W. Uchwałą z dnia 15 lipca 1994 r. tej Rady, podjętą na podstawie art. 28 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, stwierdzono jego wybór na stanowisko prezydenta miasta W. Powyższą uchwałę Wojewoda (...) zaskarżył w dniu 3 stycznia 1995 r. do sądu administracyjnego i wniósł o stwierdzenie jej nieważności z powodu naruszenia art. 72 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych /Dz.U. 1992 nr 8 poz. 31 ze zm./ w związku z art. 2 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 21 poz. 124 ze zm./. Zdaniem Wojewody, skoro pierwszy z wymienionych przepisów pozwala żołnierzowi zawodowemu na wejście w skład organów samorządu terytorialnego z wyjątkiem stanowisk zajmowanych z wyboru przez pracowników samorządowych, a przepis drugi zalicza prezydenta miasta do pracowników samorządowych zatrudnionych w ramach stosunku pracy na podstawie wyboru, to wybór Ryszarda Ch., będącego żołnierzem zawodowym, na stanowisko prezydenta miasta W. został dokonany z naruszeniem prawa.
Przewodniczący Rady Miejskiej wniósł o oddalenie skargi, a ponadto zaproponował, aby skład orzekający sądu zwrócił się do Trybunału Konstytucyjnego z pytaniem prawnym co do zgodności art. 72 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. z art. 67 ust. 2 Ustawy konstytucyjnej z dnia 17 października 1992 r. o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 84 poz. 426/. Zarzucił on Wojewodzie, że znając treść art. 72 ustawy, mógł samodzielnie rozstrzygnięciem nadzorczym stwierdzić nieważność spornej uchwały, zwłaszcza gdy art. 91 ust. 1 ustawy o samorządzie terytorialnym nie pozostawia organowi nadzoru swobody co do możliwości skorzystania z tego przepisu. W dodatku Wojewoda zmienił stanowisko w sytuacji, gdy prezydent miasta /a w konsekwencji również zarząd miasta i powołany skarbnik/ pełnią funkcję od ponad sześciu miesięcy. Okolicznościami podniesionymi w uzasadnieniu skargi Rada Miejska zajmowała się na sesji w dniu 24 października 1994 r. i w głosowaniu tajnym nie uwzględniła wniosku o odwołanie wybranego prezydenta miasta. W ocenie przewodniczącego Rady naruszenie zakazu wynikającego z art. 72 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. nie może być traktowane jako rażące naruszenie prawa przesądzające o nieważności podjętej uchwały, ponieważ jest on umieszczony poza ustawą o samorządzie terytorialnym. Powstała sytuacja powinna być rozstrzygnięta na gruncie przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. i z tej drogi pragnął od początku skorzystać Ryszard Ch., "występując do MON o udzielenie mu urlopu na czas sprawowania funkcji pracownika samorządowego z wyboru". Zdaniem przewodniczącego Rady, nie można również twierdzić, że zaskarżona uchwała rażąco narusza prawo, gdy art. 72 ustawy "sam pozostaje w sprzeczności z art. 67 ust. 2 Konstytucji", zapewniającym obywatelom równe prawa bez względu m.in. na zawód. Ten przepis konstytucyjny "winien przesądzać o możliwości sprawowania funkcji pracownika samorządowego z wyboru również przez żołnierzy zawodowych", ponieważ zawodu nie można utożsamiać z zatrudnieniem w rozumieniu np. art. 27 ustawy o samorządzie terytorialnym.