Skarga Zarządu Miasta X na decyzję Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych w przedmiocie zgody na zawarcie umowy w sprawie zamówienia publicznego na czas dłuższy niż 3 lata
Uzasadnienie strona 2/10

Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje

Zgodnie z art. 73 ustawy z dnia 10 czerwca o zamówieniach publicznych, umowy w sprawach zamówień publicznych nie mogą być zawierane na czas nie oznaczony. Zamawiający chcąc zawrzeć umowę na czas dłuższy niż trzy lata jest obowiązany uzyskać zgodę Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych. Zgoda taka może być wydana jedynie w uzasadnionych przypadkach. Warunki zgody nie zostały zdefiniowane, ale chodzi o ograniczenie przypadków zawierania tego rodzaju umów do sytuacji szczególnych, kiedy warunki obiektywne uniemożliwiają wcześniejsze wykonanie zamówienia.

Strona skarżąca nie przedstawiła argumentów za tym, że warunki obiektywne uniemożliwiają wykonanie zamówienia w terminie nie dłuższym niż 3 lata. Podała tylko argumenty ekonomiczne wynikające z tego, że przy umowie 5-letniej dostawie energii cieplnej zobowiązał się do nieodpłatnego przekazania i zainstalowania węzła cieplnego.

Słusznie zwrócił uwagę Prezes Urzędu, że trudno mówić tu o nieodpłatnym przekazaniu i zainstalowaniu węzła cieplnego, skoro czas trwania umowy jest zapewne czasem spłaty należności /w pobieranej opłacie za dostarczane ciepło/ za zainstalowanie węzła cieplnego. Przekazanie i zainstalowanie węzła cieplnego i uzależnienie od tego długości umowy /ponad ustawowy okres/ nie jest "obiektywnym warunkiem uniemożliwiającym wykonanie zamówienia w terminie nie dłuższym niż 3 lata". Zawarcie umowy na tak długi okres, tylko z powodu podanego przez stronę skarżącą, może spowodować ograniczenie w przyszłości możliwości uzyskania lepszych warunków realizacji zamówienia.

Sąd nie stwierdził więc naruszenia przez zaskarżoną decyzję art. 73 ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych lub innych przepisów prawa i dlatego na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym skargę oddalił.

Glosa. Autor: Gnatowska Elżbieta

W dniu 14 marca 2000 r. Naczelny Sąd Administracyjny wydał dwa kolejne ważne wyroki, w których sformułowane zostały tezy o istotnym znaczeniu dla wykładni przepisów ustawy o zamówieniach publicznych i orzecznictwa Prezesa UZP.

Naczelny Sąd Administracyjny wypowiedział się w sprawie granic dopuszczalnej ingerencji Prezesa UZP w proces udzielania zamówienia publicznego, zakreślił przesłanki orzekania w sprawach, o których mowa w art. 73 ustawy, a także podzielił stanowisko Prezesa UZP, że w sytuacji finansowania zamówienia inwestycyjnego w drodze opłat za dostawy energii dochodzi do faktycznej zapłaty za realizację zamówienia. To ostatnie stwierdzenie ostatecznie zamyka dyskusję na temat stosowania ustawy o zamówieniach publicznych przy zawieraniu tzw. umów "finansowanych przez stronę trzecią".

W uzasadnieniu do wyroków Naczelny Sąd Administracyjny zawarł następujące tezy:

1. "(...) Prezes Urzędu Zamówień Publicznych nie ma możliwości kwestionowania dokonanego przez samorząd wyboru ekologicznego sposobu ogrzewania. Kontrolą Urzędu może być objęte tylko zamówienie na modernizację systemu grzewczego wraz z dostawą energii cieplnej (...)"

Strona 2/10