Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie odmowy cofnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych
Tezy

Samo błędne skierowanie decyzji do osoby nie będącej stroną postępowania administracyjnego, a co więcej, nie mającej żadnego interesu prawnego w rozstrzygnięciu sprawy i której to rozstrzygnięcie w ogóle nie dotyczy - nie może mieć interesu prawnego do wniesienia skargi do NSA /art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Fakt, że skarżący nie miał przymiotu strony w postępowaniu administracyjnym, że postępowanie to wszczęto z urzędu, że nie miał żadnego interesu prawnego ani w postępowaniu administracyjnym, ani we wniesieniu skargi do NSA na decyzję, która w ogóle go nie dotyczyła, jak również w żadnym zakresie nie dotyczy jego interesu prawnego i obowiązku - ma ten skutek, że skarga uległa oddaleniu /art. 27 ust. 1 ustawy o NSA/, a nie odrzuceniu. Wiąże się to z badaniem przez Sąd, czy skarżący miał w sprawie niniejszej przymiot strony o jakim mowa w art. 28 Kpa i art. 33 ust. 2 ustawy o NSA.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 16 września 1999 r. (...) w przedmiocie odmowy cofnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych - skargę oddala.

Uzasadnienie strona 1/8

I. Decyzją z dnia 26 maja 1999 r. Burmistrz Gminy W.-U. na podstawie art. 105 paragrafu 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks Postępowania Administracyjnego /t.j. Dz.U. 1980 nr 9 poz. 26 ze zm./ orzekł o umorzeniu postępowania w sprawie cofnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych zawierających do 4,5 procent alkoholu i piwa, przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, wydanych Sp. z o.o. "G." w sklepie spożywczym przy ulicy B. 6 w W.

W uzasadnieniu decyzji stwierdzono m.in., co następuje:

Postępowanie w sprawie cofnięcia Spółce z o.o. "G." zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych o zawartości do 4,5 procent alkoholu i piwa przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, w sklepie spożywczym przy ulicy B. 6 w W. zostało wszczęte z urzędu w dniu 30 maja 1998 r. w związku z protokółem Straży Miejskiej z kontroli przeprowadzonej w dniu 30 maja 1998 r. w placówce handlowej przy ul. B. 6. Z protokółu wynikało, że w sklepie prowadzona była reklama piwa marki "Bosman" poprzez rozdawanie klientom upominków z nadrukiem nazwy piwa.

Zgodnie z art. 18 pkt 7 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, w przypadku cofnięcia zezwolenia z powodu nieprzestrzegania zasad obrotu napojami alkoholowymi zawartych w ustawie, podjęcie decyzji wymaga zasięgnięcia opinii właściwej komisji rady gminy.

W dniu 16 lutego 1999 r. Komisja Bezpieczeństwa i Porządku Publicznego Rady Gminy W.-U. negatywnie zaopiniowała cofnięcie spółce z o.o. "G." zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych.

Z przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego wynika, że dowodami w sprawie są:

- pismo Straży Miejskiej z dnia 30 maja 1998 r. wraz z protokółem z kontroli przeprowadzonej w dniu 30 maja 1998 r. o godz. 16.00 w sklepie "G." przy ulicy B. 6 /nie podpisany przez stronę/,

- wniosek Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych z dnia 5 czerwca 1998 r.,

- wyjaśnienie przedstawiciela Spółki z o.o. z dnia 29 czerwca 1998 r.

Organ I instancji analizując zebrane w sprawie dowody stwierdził co następuje: bezspornym jest fakt, że klientom, którzy nabyli piwo "Bosman" rozdawane były w sklepie gadżety w postaci koszulek, czapeczek itp. z nadrukiem znaku towarowego.

Zdaniem przedstawiciela Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych uczestniczącego w kontroli miało to charakter reklamy, a zatem naruszało art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./ i winno skutkować cofnięciem zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych o zawartości do 4,5 procent alkoholu i piwa.

Poglądu tego nie można podzielić, ponieważ nie zostało udowodnione, iż w sklepie prowadzona była kampania reklamowa /słowna i wizualna/ zachęcająca do nabywania piwa wszystkich klientów.

Z powołanych wyżej dowodów wynika, że gadżety były rozdawane osobom, które już nabyły piwo. Stwierdzenie to znajduje się zarówno w piśmie Straży Miejskiej jak i wniosku Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych.

Strona 1/8