1. Od dnia 1 lipca 1982 r. egzekwowanie obowiązku rolniczego użytkowania gruntów może następować wyłącznie na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79/, zwłaszcza jej art. 40-46.2. Wszelkie środki administracyjne, w tym także przejęcie na własność Państwa gruntów leżących odłogiem mimo nałożonych opłat pieniężnych, dotyczą tylko tych gruntów, a nie całego areału gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Władysława U. na decyzję Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 31 lipca 1984 r. w przedmiocie przejęcia gospodarstwa rolnego na rzecz Skarbu Państwa i na podstawie art. 207 par. 2 pkt 1 i 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję, a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej kwotę złotych sześćset tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego.
Wyrokiem z dnia 25 lipca 1983 r. II SA 770/83 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził nieważność decyzji Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 3 stycznia 1983 r. nr GZU.pg.0430/6242-119/82 jak również decyzji Wojewody S-ckiego z dnia 11 czerwca 1982 r. nr PFZ.4632/13/81/82 w sprawie odmowy zwrotu gospodarstwa rolnego Władysława U., które zostało przejęte na własność Państwa jako opuszczone. W uzasadnieniu tego wyroku podkreślono, że w dniu wydania decyzji o odmowie zwrotu gospodarstwa nie zakończyło się jeszcze postępowanie odwoławcze dotyczące przejęcia gospodarstwa skarżącego na własność Państwa, a poza tym w sprawie objętej wyrokiem naruszone zostały przepisy o właściwości organów orzekających. Sąd w uzasadnieniu wyroku poinformował też strony postępowania sądowego o możliwości dokonania w trybie nadzoru /z urzędu lub na wniosek strony/ oceny prawidłowości decyzji o przejęciu na własność Państwa gospodarstwa Władysława U., to jest decyzji Naczelnika Gminy Ż.W. z dnia 26 marca 1981 r. i częściowo ją zmieniającej decyzji Wojewody S-ckiego z dnia 22 sierpnia 1981 r. nr PFZ.4632/13/81. W wyniku tej zmiany wyłączono spod przejęcia na własność Państwa cztery działki, z których trzy stanowiły własność innych osób. Odnośnie do czwartej działki - nr 68/17 o powierzchni 0,19 ha, stanowiącej własność Władysława U., Wojewoda stwierdził, że jest ona przeznaczona na cele budownictwa letniskowego i nie stanowi części gospodarstwa rolnego. W konsekwencji, poza działką nr 68/17, na własność Państwa przejęto gospodarstwo Władysława U. o powierzchni około 8 ha.
Po otrzymaniu powyższego wyroku, Władysław U. wystąpił dnia 15 lutego 1984 r. do Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej ze skargą na przewlekłe załatwianie sprawy należnego mu odszkodowania za bezprawne przejęcie na własność Państwa jego gospodarstwa rolnego. W jego ocenie, organy administracji państwowej przejęły sporne gospodarstwo w ramach akcji pozyskania za wszelką cenę terenów "na cele działkowo-rekreacyjne dla pracowników Min. Handlu Zagranicznego". Z uwagi na nieodwracalne skutki przekształcenia jego gospodarstwa na wspomniane działki i znaczne ich zagospodarowanie, skarżący zamiast przywrócenia stanu poprzedniego domagał się od tej chwili odszkodowania pieniężnego.
Minister rozpoznał tę skargę w trybie nadzoru i stwierdził nieważność decyzji Wojewody S-ckiego z dnia 22 sierpnia 1981 r. w części dotyczącej pozostawienia Władysławowi U. /ściślej - wyłączenia spod przejęcia na własność Państwa/ działki nr 68/17 o powierzchni 0,19 ha. W uzasadnieniu swej decyzji Minister zaakcentował, że "Podstawą do stwierdzenia, że działka nr 68/17 o pow. 0,19 ha nie wchodzi w skład gospodarstwa, może stanowić wyłącznie decyzja Naczelnika Gminy Ż.W. o przeznaczeniu jej na cele rekreacyjne, wydana na podstawie decyzji Wojewody S-ckiego zatwierdzającej plan zagospodarowania przestrzennego tej gminy". W ocenie Ministra nie było podstaw do wyłączenia tej działki z przejmowanego gospodarstwa tylko dlatego, że znajdowała się ona na terenie przeznaczonym na cele nierolnicze w projekcie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W konsekwencji Minister pozbawił Władysława U. ostatniej działki pozostawionej mu przez wojewodę z gospodarstwa przejętego na własność Państwa.