1. Narzucenie organowi administracji państwowej stopnia podstawowego przez organ II instancji sposobu rozstrzygnięcia sprawy sprowadza faktycznie postępowanie administracyjne do jednej instancji i pozbawia organ stopnia podstawowego samodzielności nieodzownej w rozstrzyganiu spraw administracyjnych.
2. Zawarty w art. 18 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/ warunek "po porozumieniu z cechem" ma charakter uzgodnienia wiążącego organ cofający rzemieślnikowi uprawnienie.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Juliana M. na decyzję Dyrektora Wydziału Drobnej Wytwórczości i Usług Urzędu Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 6 września 1984 r. w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na wykonywanie rzemiosła i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Miasta M., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od organu stopnia wojewódzkiego kwotę złotych trzy tysiące tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego.
Okręgowy Inspektorat Państwowej Inspekcji Handlowej w W. przeprowadził w dniach od 17 stycznia do 10 lutego 1984 r. w piekarni Juliana M. kontrolę prawidłowości jej funkcjonowania. W toku kontroli stwierdzono: niedobory i nadwyżki magazynowe surowców, niewłaściwą jakość pieczywa oraz niedobory wagowe, zaopatrywanie piekarni w surowce z sieci handlu detalicznego zamiast z placówek hurtowych, nielegalizowanie odważników i brak u pięciu zatrudnionych w piekarni pracowników aktualnych książeczek zdrowia. O ustaleniach kontroli poinformowano Naczelnika Miasta M., Urząd Miasta Stołecznego Warszawy i Cech Rzemiosł Spożywczych w Warszawie, podkreślając, że podobne nieprawidłowości były również ujawnione w tej piekarni podczas kontroli PIH przeprowadzonej w 1982 r. W nawiązaniu do powyższej informacji Dyrektor Wydziału Handlu Urzędu Miasta Stołecznego Warszawy, działając z upoważnienia Prezydenta, pismem z dnia 21 maja 1984 r. polecił Naczelnikowi Miasta M. "niezwłoczne podjęcie działań mających na celu cofnięcie uprawnień" skarżącemu i nadesłanie w terminie siedmiu dni informacji o sposobie załatwienia sprawy. Odpowiadając na wymienione polecenie, Naczelnik prosi o zwolnienie go z obowiązku wyciągnięcia "tak daleko idących konsekwencji w stosunku do Ob. J.M.", zwracając uwagę na ujemne dla aprowizacji skutki takiej decyzji, lepszą jakość pochodzącego z piekarni skarżącego w stosunku do pieczywa z innych źródeł i możliwość poprawy funkcjonowania tej piekarni przez wykorzystanie innych środków.
Na naradzie zorganizowanej 6 czerwca 1984 r. w Urzędzie Miejskim w M. z udziałem przedstawicieli głównych organizacji handlowych w województwie stołecznym warszawskim, uwzględniając sugestie Wydziału Handlu Urzędu m.st. Warszawy i polecenie Wiceprezydenta m.st. Warszawy, postanowiono m.in. "1. Odebrać - cofnąć Julianowi M. zezwolenie na wykonywanie rzemiosła z dniem 25.06.1984 r." W dwa dni później Naczelnik teleksem poinformował Wiceprezydenta m.st. Warszawy, że stosownie do jego dyspozycji podejmuje decyzję o cofnięciu skarżącemu uprawnień z tym zastrzeżeniem, że będzie ona sprzeczna z art. 18 ust. 2 pkt 2 i ust. 4 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/. Naczelnik również dodał, że radca prawny odmówił pozytywnego zaopiniowania tej decyzji. Po uzyskaniu telefonicznego potwierdzenia dotychczasowego stanowiska Urzędu m.st. Warszawy /notatka służbowa z 14 czerwca 1984 r./ Naczelnik decyzją z 18 czerwca 1984 r. nr PLBHU-7651/95/83/84 cofnął skarżącemu uprawnienie do wykonywania rzemiosła i ustalił termin zaprzestania tej działalności na 18 września 1984 r., nawiązując w uzasadnieniu decyzji do wspomnianych ustaleń PIH z 1982 r. i 1984 r. oraz do stanowiska Wydziału Handlu, Wydziału Przemysłu, Drobnej Wytwórczości i Usług Urzędu m.st. Warszawy i Cechu Rzemiosł Spożywczych.
W odwołaniu od decyzji skarżący zaprzeczył stawianym mu zarzutom, również odnośnie do gospodarki surowcami, jakości i niedoborów pieczywa. Z interwencją podważającą celowość likwidacji piekarni skarżącego wystąpił też Zarząd PSS "Społem" w G.M. jako odbiorca znacznej ilości pieczywa z tej piekarni. Na etapie postępowania odwoławczego Wydział Drobnej Wytwórczości i Usług Urzędu m.st. Warszawy zwrócił się o opinię do Cechu Rzemiosł Spożywczych w Warszawie, który negatywnie zaopiniował decyzję o cofnięciu skarżącemu uprawnień, zwracając uwagę na brak skarg "na nierzetelne i nieterminowe dostawy pieczywa, złą jakość i niedowagę" w ostatnich trzech latach działalności skarżącego.