Skarga Teresy K. na uchwałę Prezydium Naczelnej Rady Adwokackiej w przedmiocie zawieszenia postępowania w sprawie przeniesienia siedziby adwokata i wystąpienia o skreślenie z listy adwokatów i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 3 Kpa uchylił zaskarżoną uchwałę oraz poprzedzającą ją uchwałę Okręgowej Rady Adwokackiej w K.
Tezy

W sprawie dotyczącej przeniesienia siedziby adwokata w trybie określonym w art. 71 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16 poz. 124 ze zm./ nie można kwestionować prawidłowości dokonanego wpisu na listę adwokatów i z tego powodu zawieszać postępowania na podstawie art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Teresy K. na uchwałę Prezydium Naczelnej Rady Adwokackiej z dnia 19 sierpnia 1992 r. w przedmiocie zawieszenia postępowania w sprawie przeniesienia siedziby adwokata i wystąpienia o skreślenie z listy adwokatów i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 3 Kpa uchylił zaskarżoną uchwałę oraz poprzedzającą ją uchwałę Okręgowej Rady Adwokackiej w K. - obie w części dotyczącej pkt 1 uchwały I instancji - w pozostałej części zaś skargę na podstawie art. 207 par. 6 Kpa odrzucił, a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Naczelnej Rady Adwokackiej na rzecz skarżącej pięćdziesiąt tysięcy złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/2

Po 17 latach pracy w prokuraturze Teresa K. zrezygnowała ze stanowiska prokuratora Prokuratury Rejonowej w K. i uchwałą z dnia 24 września 1987 r. Okręgowej Rady Adwokackiej w W. została wpisana na listę adwokatów. Ze względu jednak na stan zdrowia i sytuację rodzinną nie wykonywała zawodu adwokata i od października 1990 r. podjęła starania o przeniesienie siedziby do K. Uchwałą z dnia 16 lutego 1991 r. Okręgowa Rada Adwokacka w K. załatwiła wniosek Teresy K. negatywnie z dwóch powodów: złej opinii tamtejszego środowiska adwokackiego o jej pracy na stanowisku prokuratora i wykonania planu rozmieszczenia adwokatów w K.

Prezydium Naczelnej Rady Adwokackiej utrzymało tę uchwałę w mocy wyłącznie z drugiego powodu i jednocześnie zaakcentowało, że opinia o pracy Teresy K. w prokuraturze mogła mieć znaczenie tylko w postępowaniu o wpisanie na listę adwokatów.

Wyrokiem z dnia 3 grudnia 1991 r. Naczelny Sąd Administracyjny uchylił uchwały organów obu instancji, gdyż - jak się okazało po nadesłaniu przez Prezydium Naczelnej Rady Adwokackiej materiałów dotyczących wykonania planów rozmieszczenia adwokatów w województwie - są wolne miejsca w zespołach adwokackich w L. i S. oraz możliwości wystąpienia do Ministra Sprawiedliwości o kancelarię indywidualną w tych miastach.

Po zebraniu opinii o skarżącej w środowisku adwokackim Okręgowa Rada Adwokacka w K. w uchwale z dnia 11 kwietnia 1992 r. postanowiła w pkt 1 na podstawie art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa "zawiesić postępowanie w sprawie odmówienia zgody" na przeniesienie Teresy K. do Izby Adwokackiej w K. i jednocześnie w pkt 2 uchwały zwrócić się do Okręgowej Rady Adwokackiej w W. o skreślenie jej z listy adwokatów "w związku z czynami popełnionymi przed wpisem na listę, gdyż czyny te nie były znane ORA w W. w chwili wpisu, a stanowiłyby przeszkodę do wpisu". Zdaniem Okręgowej Rady Adwokackiej w K., Teresa K. "nie daje żadnej gwarancji wykonywania zawodu zgodnie z przepisami prawa" ze względu na stawianie jej w środowisku adwokatów takich zarzutów, jak: naruszanie Kpk z wykorzystaniem dominującej roli prokuratury w procesie karnym, zastraszanie świadków i lekceważący stosunek do adwokatów - obrońców.

W odwołaniu od tej uchwały Teresa K. domagała się jej uchylenia i pozytywnego załatwienia sprawy przeniesienia siedziby do K. Podkreśliła, że zadania stojące przed prokuraturą i adwokaturą pozostają ze sobą w naturalnym niejako i prawnie usankcjonowanym konflikcie, widocznym zwłaszcza w postępowaniu karnym. W obszernych wywodach zarzuciła ogólnikowość i bezpodstawność zarzutów stawianych jej nie w postępowaniu o wpisanie jej na listę adwokatów, ale dopiero w zupełnie innej sprawie o przeniesienie siedziby zawodowej.

Prezydium Naczelnej Rady Adwokackiej nie uwzględniło odwołania Teresy K. i podzieliło stanowisko uchwały Okręgowej Rady Adwokackiej, "iż rozpoznawaną sprawę przeniesienia siedziby zawodowej należało zawiesić i skierować wniosek do ORA w W. w trybie art. 74 p.o.a., w którym to postępowaniu zainteresowana będzie mogła się bronić przed postawionymi jej zarzutami".

Strona 1/2