Tezy

1. Art. 85 pkt 1 i art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym /Dz.U. nr 102 poz. 475 ze zm./ ograniczają się jedynie do rodzajowego określenia tych czynności doradztwa podatkowego, których wcześniejsze wykonywanie może być podstawą wpisu warunkowego na listę doradców podatkowych. Całkowicie pomijają cele podejmowania takiej działalności /zarobkowe - niezarobkowe, gospodarcze albo niegospodarcze/.

2. Wpis warunkowy na listę doradców podatkowych na podstawie art. 84 ust. 1 w zw. z art. 85 pkt 1 ustawy o doradztwie podatkowym nie jest zależny od spełnienia wymagań dotyczących działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./, w tym od zgłoszenia tej działalności do ewidencji gospodarczej.

Sentencja

uchyla zaskarżoną decyzję w przedmiocie odmowy dokonania wpisu na listę doradców podatkowych.

Uzasadnienie strona 1/7

Minister Finansów decyzją z 22.9.1998 r. utrzymał w mocy swą wcześniejszą decyzję odmawiającą J. S. wpisania na listę doradców podatkowych. W uzasadnieniu podał, że nie spełnia ona ustalonych ustawą z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym wymagań uzasadniających taki wpis. W szczególności wykonywała czynności w zakresie doradztwa podatkowego jako samodzielny podmiot gospodarczy tylko przez cztery miesiące 1996 r. Uzyskała bowiem wpis do ewidencji działalności gospodarczej 2.8.1996 r. potwierdzający rozpoczęcie tej działalności od 1.9.1996 r. Tymczasem przepisy ustawy o doradztwie podatkowym dają podstawę do wpisania osób, które przez okres co najmniej 12 miesięcy przed dniem wejścia w życie ustawy, tj. przed 1.1.1997 r. faktycznie wykonywały jedną z czynności doradztwa podatkowego w formie działalności prowadzonej we własnym imieniu i na własny rachunek.

J.S. zaskarżyła ostateczną decyzję Ministra Finansów do Naczelnego Sądu Administracyjnego, domagając się jej zmiany. Podała, że co prawda nie spełnia wymagania prowadzenia działalności gospodarczej na własny rachunek w zakresie doradztwa podatkowego przez okres co najmniej 12 miesięcy, posiada jednakże 10-letnią praktykę w księgowości i odpowiednią wiedzę fachową. Ponadto pracując jako księgowa, dodatkowo zajmowała się doradztwem podatkowym. Świadczyła usługi w tym zakresie przez cały 1996 r. na rzecz podatników na podstawie zawartych z nimi umów.

W odpowiedzi na skargę Minister Finansów wniósł o jej oddalenie z powodów podanych w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Przepisy art. 84 ust. 1 w związku z art. 85 pkt 1 i art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym /Dz.U. nr 102 poz. 475 ze zm./ pozwalają na warunkowy wpis na listę doradców podatkowych, czyli na uzyskanie uprawnień do wykonywania zawodu doradcy podatkowego przez osoby fizyczne, które przez okres co najmniej 12 miesięcy przed dniem wejścia w życie ustawy /1.1.1997 r./ prowadziły działalność - wykonywały czynności doradztwa podatkowego we własnym imieniu i na własny rachunek. Minister finansów, odmawiając skarżącej wpisania na listę doradców podatkowych, stwierdził, że skarżąca rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie doradztwa podatkowego dopiero od 1.9.1996 r. Powiązał to ze zgłoszeniem przez nią tej działalności do ewidencji działalności gospodarczej. Na rozprawie przed NSA pełnomocnik Ministra Finansów dodatkowo wyjaśnił, że według ministra przesłanką warunkowego wpisu na listę doradców podatkowych na podstawie art. 84 ust. 1 w zw. z art. 85 pkt 1 ustawy o doradztwie podatkowym może być tylko prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o działalności gospodarczej. Minister uwzględnia więc jedynie wnioski o wpis tych osób, które prowadziły przez wymagany okres działalność w zakresie doradztwa podatkowego we własnym imieniu i na własny rachunek według przepisów ustawy o działalności gospodarczej i w związku z tym podlegały przepisom dotyczącym opodatkowania i opłacania składek z ubezpieczenia społecznego z tytułu takiej działalności.

Strona 1/7