Skarga Andrzeja M. na decyzję Wojewody Siedleckiego w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego i na podstawie art. 207 par. 3 stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji, a także
Tezy

1. Notarialne nabycie gruntów Państwowego Funduszu Ziemi na podstawie decyzji nieostatecznej przez jedną ze stron postępowania administracyjnego nie czyni bezprzedmiotowym postępowania odwoławczego, wszczętego przez stronę o sprzecznych interesach w tej samej sprawie.

2. Bezpodstawne umorzenie postępowania odwoławczego i pozbawienie strony możliwości obrony jej praw stanowi rażące naruszenie przepisów postępowania administracyjnego.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Andrzeja M. na decyzję Wojewody Siedleckiego z dnia 7 maja 1984 r. w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego i na podstawie art. 207 par. 3 stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji, a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Wojewody Siedleckiego kwotę złotych sześćset tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego.

Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Nieruchomości
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)
Uzasadnienie

Naczelnik Gminy w Ł. decyzją z dnia 14 lutego 1984 r. ustalił kandydatem na nabywcę gruntów PFZ o pow. 2,93 ha Józefa Ś. i jednocześnie odmówił ustalenia kandydatów na nabywcę powyższych gruntów w osobach innych rolników, a wśród nich Andrzeja M.

Andrzej M. złożył odwołanie od powyższej decyzji, które wpłynęło do Urzędu Gminnego w Ł. w dniu 28 lutego 1984 r. Odwołaniu temu jednakże nie nadano właściwego biegu. Wysłano je omyłkowo wraz z korespondencją dotyczącą innej sprawy do Stanisława B., który zwrócił je do Urzędu Gminnego w Ł. w dniu 3 kwietnia 1984 r., kilka dni po sporządzeniu aktu notarialnego sprzedaży gruntów Józefowi Ś.

Wojewoda Siedlecki decyzją z dnia 7 maja 1984 r., powołując się na art. 138 par. 1 pkt 3 Kpa, umorzył postępowanie odwoławcze, stwierdzając w uzasadnieniu, że wobec sprzedaży gruntów Józefowi Ś. w dniu 27 marca 1984 r. - nie wchodzą one w skład Państwowego Funduszu Ziemi i nie mogą być przedmiotem postępowania administracyjnego.

W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Andrzej M. zarzucił, że nie może ponosić ujemnych skutków prawnych wynikłych z niewłaściwej pracy Urzędu Gminnego w Ł. i dlatego umorzenie postępowania odwoławczego jest błędne, a ponadto jako młody rolnik miał pierwszeństwo w nabyciu gruntów PFZ.

W odpowiedzi na skargę organ II instancji, podtrzymując w pełni zaskarżoną decyzję, nie znalazł podstaw do jej zmiany.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga jest uzasadniona. Z akt sprawy wynika, że skarżący Andrzej M. złożył odwołanie od decyzji z dnia 14 lutego 1984 r. w sposób i w terminie określonym w art. 129 Kpa. W związku z powyższym decyzja z dnia 14 lutego 1984 r. nie mogła być uznana za decyzję ostateczną, podlegającą wykonaniu. Błędne zaś, na skutek nienadania właściwego biegu temu odwołaniu, uznanie tej decyzji za ostateczną i podlegającą wykonaniu - nie wywołuje skutków procesowych, a w szczególności nie nadaje jej waloru decyzji ostatecznej.

W świetle powyższych uwag za błędny uznać należy pogląd wyrażony w zaskarżonej decyzji, że wobec notarialnego nabycia przez Józefa Ś. spornego gruntu postępowanie odwoławcze wszczęte na skutek odwołania Andrzeja M. należy umorzyć jako bezprzedmiotowe. Postępowanie odwoławcze bowiem nie stało się bezprzedmiotowe, skoro nie zostało rozpoznane złożone w sposób prawidłowy odwołanie od decyzji organu I instancji. Bezprzedmiotowość tego postępowania miałaby miejsce, gdyby Andrzej M. cofnął odwołanie, co jednak w sprawie nie nastąpiło. Sam fakt notarialnego nabycia przez Józefa Ś. spornego gruntu nie powoduje bezprzedmiotowości postępowania odwoławczego. Natomiast ostateczne rozstrzygnięcie tej sprawy w postępowaniu administracyjnym może być podstawą wszczęcia postępowania przed sądem powszechnym o uznanie aktu notarialnego za nieważny.

Bezpodstawne umorzenie postępowania odwoławczego i pozbawienie w ten sposób skarżącego możliwości obrony praw stanowi rażące naruszenie zasad postępowania administracyjnego i jako takie - musiało spowodować stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji na mocy art. 207 par. 1 i 3 w związku z art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa. Orzeczenie o kosztach znajduje uzasadnienie w art. 208 Kpa.

W toku postępowania administracyjnego, rzeczą organu odwoławczego będzie rozpoznanie odwołania Andrzeja M. od decyzji naczelnika Gminy w Ł. z dnia 14 lutego 1984 r.

Strona 1/1
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Nieruchomości
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)