Małżonkowie pragnący wspólnie prowadzić działalność gospodarczą nie stanowią tego samego podmiotu, co jeden ze współmałżonków, wpisany już do ewidencji działalności gospodarczej.
oddala skargę na decyzję wojewody w przedmiocie zmiany wpisu w ewidencji działalności gospodarczej.
Wojewoda utrzymał w mocy decyzję burmistrza miasta i gminy Ł. odmawiającą dokonania zmiany we wpisie do ewidencji działalności gospodarczej, polegającej na dopisaniu do istniejącego podmiotu gospodarczego żony skarżącego, Jolanty P. W uzasadnieniu decyzji wojewoda stwierdził, że zmiany stanu faktycznego i prawnego odnoszące się do podmiotu gospodarczego i jego działalności, o której mowa w art. 18 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz. U. nr 41 poz. 324 ze zm./, obejmują zmiany następujące w ramach jednego i tego samego podmiotu. Taką zmianą nie jest natomiast zmiana polegająca na dopisaniu do osoby fizycznej drugiej osoby fizycznej, a zatem zmiana dotychczasowego podmiotu na inny.
Zaprzestanie działalności gospodarczej przez osobę fizyczną i rozpoczęcie tej działalności przez dwuosobową jednostkę organizacyjną, wymaga więc wykreślenia z rejestru danej osoby fizycznej i wpisanie pod nową pozycją jednostki organizacyjnej. Zasada ta ma zastosowanie także do małżonków, gdyż w świetle przepisów ustawy o działalności gospodarczej wspólna działalność gospodarcza małżonków musi być traktowana jako działalność wspólników.
Powyższą decyzje Zbigniew P. zaskarżył do Naczelnego Sądu Administracyjnego. W skardze podniósł, że zarejestrowaną firmę konsultingową faktycznie prowadzi wspólnie z żoną, Jolanta P. nie mogła jednak uzyskać warunkowego wpisu na listę doradców podatkowych, gdyż formalnie nie była osobą prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o doradztwie podatkowym.
Skarżący wyraził też pogląd, że wspólność majątkowa małżeńska stanowi podstawę do wspólnego prowadzenia działalności gospodarczej. Wspólność majątkowa obejmuje przy tym nie tylko stosunki wewnętrzne między małżonkami, ale odnosi się także do stosunków zewnętrznych każdego z małżonków. Z Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wynika bowiem, że wierzyciel, którego dłużnikiem jest tylko jeden z małżonków może domagać się zaspokojenia swojej wierzytelności także z majątku wspólnego. W tej sytuacji żądanie zawarcia przez małżonków umowy spółki w celu prowadzenia wspólnie działalności gospodarczej sprzeczne jest z przepisami wskazanego kodeksu. Ponadto wykreślenie z ewidencji obecnie wpisanego podmiotu po to, by w to miejsce wpisać fikcyjną spółkę, która w istocie będzie prowadziła to samo przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego, mogłoby narazić małżonków P. na znaczne straty /np. podatkowe/ związane z likwidacją podmiotu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: