Zatrudnienie i sprawy bezrobocia, Bezrobocie
Tezy

Przepisy o zasiłkach, zawarte w ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./, należą do przepisów ius cogens - bezwzględnie obowiązujących.

Inne orzeczenia o symbolu:
633 Zatrudnienie i sprawy bezrobocia
Inne orzeczenia z hasłem:
Bezrobocie
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)
Uzasadnienie strona 1/5

Prezes Krajowego Urzędu Pracy decyzją z 29 lipca 1998 r. na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, po rozpatrzeniu odwołania wniesionego przez Grażynę K., od decyzji Dyrektora Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Z. z dnia 21.04.1998 r., stwierdzającej nieważność decyzji Kierownika Rejonowego Urzędu Pracy w N. z dnia 21 stycznia 1997 r., przyznającą Grażynie K. od dnia 9.01.1998 r. prawo do zasiłku przedemerytalnego w wysokości 160 procent kwoty zasiłku dla bezrobotnych oraz z dnia 21.04.1998 r. stwierdzającej z urzędu nieważność w całości decyzji Kierownika Rejonowego Urzędu Pracy w N. z dnia 2 stycznia 1997 r. orzekającą o uznaniu Grażyny K. za osobę bezrobotną i przyznaniu zasiłku dla bezrobotnych w wysokości 160 procent kwoty zasiłku podstawowego:

- utrzymał w mocy w całości decyzję Dyrektora Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Z. z dnia 21.04.1998 r.,

- utrzymał w mocy w całości decyzję Dyrektora Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Z. z dnia 21.04.1998 r.

W uzasadnieniu decyzji stwierdzono m.in., co następuje:

Kierownik Rejonowego Urzędu Pracy w N. w dniu 21 stycznia 1997 r. wydał decyzję, mocą której przyznał Grażynie K. od dnia 9.01.1997 r. prawo do zasiłku przedemerytalnego w wysokości 160 procent kwoty zasiłku dla bezrobotnych, uznając, iż zainteresowana spełniła ustawowe warunki niezbędne do jego uzyskania.

W dniu 21.04.1998 r. decyzją Dyrektor Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Z., orzekł o stwierdzeniu z urzędu nieważności powyższej decyzji Kierownika RUP w N. zarzucając, iż wydana została z rażącym naruszeniem prawa. Dyrektor WUP stwierdził w uzasadnieniu swojej decyzji, iż zainteresowana winna otrzymać zasiłek przedemerytalny już następnego dnia po zarejestrowaniu się /tj. 3 stycznia 1997 r./, a nie 9.01.1997 r. jak stwierdzone zostało w decyzji Kierownika RUP w N. Ponadto, Grażyna K. błędnie przyznano zasiłek przedemerytalny w kwocie 160 procent zasiłku dla bezrobotnych, gdyż zainteresowana nie spełniała ustawowych przesłanek do tego, aby móc otrzymywać zasiłek przedemerytalny w podwyższonej wysokości /160 procent/.

Ponadto, Kierownik Rejonowego Urzędu Pracy w N. wcześniej w dniu 2.01.1997 r., przed wydaniem decyzji z dnia 21.01.1997 r., wydał w sprawie Grażyny K. inną decyzję administracyjną o symbolu (...) uznającą stronę za osobę bezrobotną od dnia 2.01.1997 r. i przyznającą jej zasiłek dla bezrobotnych z dniem 9.01.1997 r. w wysokości 160 procent kwoty zasiłku podstawowego.

Także i w tym przypadku Dyrektor Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Z. mocą własnej decyzji z dnia 21.04.1998 r., stwierdził z urzędu nieważność powyższej decyzji jako wydanej z rażącym naruszeniem prawa. W uchylonej decyzji Kierownika RUP w N. zastosowano nieaktualne przepisy ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, co spowodowało przyznanie zainteresowanej świadczenia nie istniejącego w obowiązującym, w dniu wydawania przez Kierownika RUP przedmiotowej decyzji, prawie.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
633 Zatrudnienie i sprawy bezrobocia
Inne orzeczenia z hasłem:
Bezrobocie
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)