Na zarejestrowanym w ewidencji gospodarczej przedsiębiorcy ciąży obowiązek zgłoszenia organowi ewidencyjnemu w ciągu 14 dni, zmiany stanu faktycznego i prawnego odnoszącego się do podmiotu gospodarczego i działalności gospodarczej powstałe po wpisie do ewidencji, objęte danymi zawartymi w zgłoszeniu /art. 18 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej - Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./. Stąd w praktyce przyjmuje się często dzień zgłoszenia jako ostatni dzień 14-dniowego terminu, co oznacza że zmiany w ewidencji dokonuje się, co najwyżej z datą o 14 dni wcześniejszą niż data zgłoszenia zmian do ewidencji. Niemożliwa jest więc zmiana, której domaga się skarżący: wykreślenia wpisu z ewidencji z ośmioletnią datą wsteczną. Możliwość takiej zmiany - nie mającej zresztą żadnej podstawy w obowiązujących przepisach prawa, podważałaby nie tylko wiarygodność, ale i jakikolwiek sens prowadzenia ewidencji działalności gospodarczej jako rejestru publicznego.
oddala skargę w przedmiocie wykreślenia z ewidencji działalności gospodarczej.
Zbigniew W. prowadził działalność gospodarczą w zakresie transportu osobowego /taksówka/ od 16 maja 1983 r. Ostatnie zezwolenie na prowadzenie taksówki osobowej, na podstawie obowiązującego wtedy rozporządzenia Ministra Komunikacji oraz Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 3 września 1975 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie krajowego transportu drogowego uzyskał od Kierownika Wydziału Komunikacji Urzędu Dzielnicowego W. 16 maja 1988 r. na trzy lata /do 16 maja 1991 r./ na określony w zezwoleniu samochód /Fiat 125p/.
Zbigniew W. 2 stycznia 1990 r. złożył do Wydziału Handlu i Usług Urzędu Dzielnicowego podanie z 29 grudnia 1989 r., w którym prosił "o zawieszenie" jego działalności gospodarczej z dniem 1 stycznia 1990 r. do 30 czerwca 1990 r. w związku z koniecznością remontu samochodu używanego jako taksówka. Przy podaniu załączył /zwrócił/ wskazane wyżej zezwolenie z 16.05.1988 r. na prowadzenie taksówki osobowej.
W odpowiedzi na podanie Zbigniewa W. Kierownik Wydziału handlu i Usług Urzędu Dzielnicowego w piśmie z dnia 16 stycznia 1990 r. wyraził zgodę "na unieruchomienie działalności gospodarczej w zakresie transportu w terminie od 1 stycznia 1990 r. do 30 czerwca 1990 r. z powodu remontu samochodu".
Zbigniew W. złożył w Urzędzie Dzielnicowym 10 lipca 1990 r. kolejne podanie prosząc o przedłużenie zawieszenia działalności od 1 lipca do 30 września 1990 r. /to podanie zostało także przyjęte i odnotowane w Referacie Handlu i Usług Urzędu Dzielnicy.
Kierownik Wydziału Handlu i Usług Urzędu Dzielnicowego pismem z dnia 20 sierpnia 1990 r. wyraził Zbigniewowi W. zgodę "na unieruchomienie działalności gospodarczej w zakresie transportu od 1 lipca 1990 r. do 30 września 1990 r.".
Z adnotacji urzędowej wynika, że 16 października 1990 r. wysłano wezwanie "celem wyjaśnienia czy prowadzi działalność".
Z dniem 1 stycznia 1989 r. weszła w życie ustawa z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /art. 54 cytowanej ustawy/. Ustawa nie przewidywała koncesjonowania prowadzenia taksówek.
Zgodnie z art. 47 ust. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. działalność gospodarcza prowadzona w dniu wejścia w życie ustawy na podstawie uprawnień uzyskanych przed tym dniem, podlegała w terminie 1 roku wpisowi z urzędu do ewidencji działalności gospodarczej. W tej sytuacji organ ewidencyjny miał obowiązek dokonania wpisu z urzędu, co znajduje potwierdzenie w zawartych w aktach sprawy zaświadczeniu o wpisie z dnia 31 stycznia 1990 r. (...).
W związku z wejściem w życie ustawy z dnia 25 marca 1994 r. o ustroju Miasta Stołecznego Warszawy /Dz.U. nr 48 poz. 195/ z Gminy M. wyodrębniono Gminę W. i przekazano odpowiednią część ewidencji gospodarczej nowej gminie, a wpisowi Zbigniewa W. do ewidencji gospodarczej nadano nowy numer - (...).