1. Wprawdzie wypowiedzenie stosunku pracy jest jednostronną czynnością prawną, jednakże cofnięcie wypowiedzenia jest skuteczne tylko pod warunkiem zgody drugiego podmiotu stosunku pracy.
2. Przyznanie pracownikowi korzystniejszych warunków płacy w okresie wypowiedzenia przez niego stosunku pracy nie oznacza samo przez się powstania nowego stosunku pracy, znoszącego skutki prawne złożonego wypowiedzenia.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Wojciecha D. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 8 września 1989 r. w przedmiocie rozwiązania stosunku pracy.
W dniu 1 grudnia 1983 r. Wojciech D. został mianowany kierownikiem Wydziału Administracyjno-Gospodarczego w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych - Oddział w S.
W dniu 22 maja 1989 r. złożył on podanie do dyrektora Oddziału ZUS w S. o rozwiązanie stosunku pracy w trybie ustawowym, uzasadniając swoje wypowiedzeniem czynionymi przygotowaniami do przeniesienia Oddziału ZUS z S do G.W.
W dniu 1 lipca 1989 r. uległa zmianie tabela miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego. W związku z tym w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych została dokonana regulacja płac, która objęła również Wojciecha D. Po otrzymaniu pisma określającego nowe warunki płacowe, w dniu 7 lipca 1989 r. złożył on pismo informujące o wycofaniu wypowiedzenia stosunku pracy. W odpowiedzi z dnia 15 lipca 1989 r. dyrektor Oddziału poinformował zainteresowanego, że ze względu na złożone w maju wypowiedzenie poczynione zostały starania o zatrudnienie na tym stanowisku innego kandydata, który z dniem 1 września 1989 r. miał podjąć pracę na zasadzie porozumienia między zakładami pracy. W piśmie tym zawarte zostało również stwierdzenie możliwości zatrudnienia zainteresowanego na innym niż dotychczasowe stanowisku.
Od pisma tego, będącego w istocie decyzją administracyjną, Wojciech D. odwołał się do Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
W dniu 8 września 1989 r. Wojciech D. został poinformowany przez Dyrektora Biura Spraw Pracowniczych ZUS, że Prezes tego Zakładu "(...) oddalił skargę z uwagi na brak podstaw prawnych do uznania zasadności roszczeń". W uzasadnieniu tej decyzji stwierdzono, że cofnięcie wypowiedzenia złożonego przez pracownika byłoby skuteczne pod warunkiem zgody pracodawcy. Zgoda taka jednak nie została wyrażona, a jedynie wykazując zrozumienie i dobrą wolę zaproponowano zatrudnienie skarżącego w Oddziale ZUS, lecz na innym niż dotychczas stanowisku.
Skargę na powyższą decyzję do Naczelnego Sądu Administracyjnego złożył Wojciech D., zarzucając jej naruszenie ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./, i na podstawie art. 38 ust. 2 tej ustawy wniósł o przywrócenie do pracy. W uzasadnieniu skargi stwierdził, że wypowiedzenie wycofał na prośbę kierownictwa Oddziału; zaproponowało mu ono nowe warunki płacowe, na które się zgodził, podpisując "nową umowę", i jednocześnie wycofał wypowiedzenie. Zdaniem skarżącego, z chwilą podpisania "nowej pracy" wypowiedzenie straciło skutek prawny i dlatego zrezygnował z pracy, do której zamierzał przejść. Podkreślił też, iż obowiązki pracownicze wykonywał wzorowo, co znalazło wyraz w przyznanych mu odznaczeniach państwowych.
W odpowiedzi na skargę Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wniósł o jej oddalenie, podtrzymując dotychczasową argumentację. Dodał jedynie, powołując się na treść nadesłanego dodatkowo wyjaśnienia dyrektora Oddziału ZUS w S., że na skarżącym nie prowadzono żadnych rozmów co do wypowiedzenia stosunku pracy ani jego wycofania. Podkreślił, iż regulacja płac od dnia 1 lipca 1989 r. dotyczyła wszystkich pracowników ZUS i wobec braku zastrzeżeń co do efektów pracy skarżącego został on również objęty tą regulacją.