1. Zakres pojęcia "wykroczenia przeciwko interesom konsumentów", zawartego w art. 8 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej /Dz.U. 1983 nr 43 poz. 193 ze zm./, jest szerszy od takiego samego pojęcia użytego w tytule rozdziału XV ustawy z dnia 20 maja 1971 r. - Kodeks wykroczeń /Dz.U. nr 12 poz. 114 ze zm./ i obejmuje nie tylko wykroczenia przeciwko interesom materialnym lub przepisom finansowym, lecz także zdrowiu konsumentów.
2. Wprowadzenie do obrotu handlowego artykułów spożywczych uszkodzonych w znacznym stopniu przez gryzonie jest wykroczeniem przeciwko interesom zdrowotnym konsumentów.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Janiny J. na decyzję Wojewody Płockiego z dnia 31 maja 1984 r. w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na działalność handlową.
Decyzją z dnia 26 kwietnia 1984 r. Naczelnik Miasta K. cofnął Janinie J. zezwolenie nr 9/81 z dnia 20 października 1981 r. na prowadzenie handlu warzywami owocami i innymi artykułami spożywczymi w lokalu przy ul. K. nr 29 z tego powodu, że w 1983 r. i 1984 r. dwukrotnie była karana za wykroczenia przeciwko interesom konsumenta.
Od decyzji tej Janina J. odwołała się, ale Wojewoda Płocki decyzją nr H.7530-1-9/84 z dnia 31 maja 1984 r. utrzymał decyzję organu I instancji w mocy, stwierdzając między innymi, że Janina J. była dwukrotnie karana przez kolegium do spraw wykroczeń: w dniu 28 listopada 1983 r. z art. 134 kodeksu wykroczeń i art. 16 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o miarach i narzędziach pomiarowych /Dz.U. nr 23 poz. 148/ za pobieranie wyższych należności przy zakupach kontrolnych dokonywanych przez inspektorów Państwowej Inspekcji Handlowej i ORMO, zawyżanie cen detalicznych warzyw i owoców oraz używanie narzędzi pomiarowych z nieaktualną, bądź nieczytelną cechą legalizacji, oraz w dniu 13 marca 1984 r. z art. 111 kodeksu wykroczeń, na wniosek terenowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej, w związku z wprowadzeniem do obrotu wafli towarowych w znacznym stopniu uszkodzonych przez gryzonie. Wafle te zostały uznane za produkty o niewłaściwej jakości zdrowotnej, niezgodnej z wymaganiami ustawy z dnia 29 listopad 1970 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia /Dz.U. nr 29 poz. 245/. Wojewoda uznał, że wprowadzenie do obrotu towarów niewłaściwych ze względu na ochronę zdrowia jest również działaniem na szkodę konsumenta, choć art. 111 Kw nie mieści się w rozdziale tego kodeksu zatytułowanym "Wykroczenia przeciwko interesom konsumenta".
Decyzja Wojewody była przedmiotem skargi Janiny J. do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Wniosła ona o uchylenie decyzji, ponieważ była tylko raz ukarana przez kolegium za wykroczenie przeciwko interesom konsumenta /art. 134 Kw/, a zatem brak jest podstawy w art. 8 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej /Dz.U. 1983 nr 43 poz. 193/ do cofnięcia jej zezwolenia na prowadzenie handlu.
Odpowiadając na skargę, dyrektor Wydziału Handlu Urzędu Wojewódzkiego w Płocku oświadczył, że nie znalazł podstaw do zmiany lub uchylenia własnej decyzji. Ponadto wyjaśnił, że nie podziela poglądu skarżącej, jakoby ukaranie za wykroczenie z art. 111 Kw. nie mogło być uznane za wykroczenie przeciwko interesom konsumenta, skoro sprzedaż wafli uszkodzonych przez gryzonie może spowodować bezpośrednie zagrożenie zdrowia kupujących.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Podstawowy problem, który musi być rozstrzygnięty, sprowadza się do odpowiedzi na pytanie, czy zakres pojęcia "wykroczenia przeciwko interesom konsumentów", użytego w art. 8 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej /Dz.U. 1983 nr 43 poz. 193/ jest identyczny z tym, który zawarto w rozdziale XV kodeksu wykroczeń i zatytułowano również "Wykroczenia przeciwko interesom konsumentów".