Dnia 1 czerwca 2010 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Sędziowie sędzia NSA Małgorzata Stahl sędzia del. NSA Jerzy Krupiński (spr.) Protokolant asystent sędziego Tomasz Godlewski po rozpoznaniu w dniu 1 czerwca 2010 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Polskiego Związku Działkowców Rodzinny Ogród Działkowy "[...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 marca 2009 roku sygn. akt IV SA/Wa 2106/08 w sprawie ze skargi Polskiego Związku Działkowców Rodzinny Ogród Działkowy "[...]" na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] października 2008 roku nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 13 marca 2009 r., sygn. akt IV SA/Wa 2106/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Polskiego Związku Działkowców - Rodzinny Ogród Działkowy "[...]" na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] października 2008 r., nr [...], którą Kolegium utrzymało w mocy decyzję własną z dnia [...] czerwca 2008 r., odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] lutego 2007 r. i poprzedzającej ją decyzji Wójta Gminy Wiązowna z dnia [...] września 2005 r., w sprawie ustalenia kary pieniężnej wobec Pracowniczego Ogrodu Działkowego "[...]" w M. gm. Wiązowna w kwocie 64.813,00 zł, za wycięcie bez wymaganego zezwolenia dziesięciu drzew na terenie działki nr ew. [...].
Wyrok wydany został w następujących okolicznościach sprawy:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie w uzasadnieniu decyzji z dnia [...] października 2008 r. stwierdziło, że kwestionowane przez Rodzinny Ogród Działkowy "[...]" w M. decyzje, dotyczące ustalenia kary za wycięcie drzew bez wymaganego zezwolenia, nie są dotknięte wadami prawnymi określonymi w art. 156 § 1 pkt 1-5 i 7 K.p.a. Organ wyjaśnił również, że decyzję z dnia [...] września 2005 r. prawidłowo wydał Wójt Gminy Wiązowna, jako organ właściwy w sprawie, ponieważ w przedmiotowej sprawie postępowanie wszczęte zostało w czasie obowiązywania ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2001 r., nr 99, poz. 1079 ze zm.), a zatem zgodnie z art. 158 obecnie obowiązującej ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2009 r., nr 151, poz. 1220 ze zm.), zastosowanie miały przepisy dotychczasowe. Z tego też względu w rozpatrywanej sprawie nie miał zastosowania art. 90 nowej ustawy o ochronie przyrody, określający starostę, jako organ właściwy do wydania decyzji o ustalenie kary za wycięcie drzew bez wymaganego zezwolenia, na gruncie stanowiącym własność gminy. Organ podał, że w obu decyzjach dotyczących ustalenia opłaty za wycięcie drzew wskazano art. 47k ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody, jako materialnoprawną podstawę ich wydania. Natomiast wysokość kary wyliczono zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 6 maja 2003 r. w sprawie jednostkowych stawek kar za usuwanie drzew (Dz. U. Nr 99, poz. 907), z którego wynika, iż dla wyliczenia wysokości kary konieczne jest ustalenie obwodu pnia drzewa mierzonego na wysokości 130 cm. Z uwagi na to, że w przedmiotowej sprawie drzewa wycięto na wysokości niższej niż 130 cm, dla ustalenia obwodu pnia na wysokości 130 cm konieczne było uzyskanie wiadomości specjalnych (opinii biegłego), który dokonał odpowiednich obliczeń. Sporządzona ekspertyza nie budzi zastrzeżeń merytorycznych, podnoszone przez skarżącego wobec tej opinii zarzuty nie zostały poparte jakimikolwiek dowodami. Organ zwrócił także uwagę, że z akt sprawy nie wynika, aby którakolwiek z kwestionowanych decyzji dotyczyła sprawy już poprzednio rozstrzygniętej inną decyzją ostateczną oraz aby skarżący kwestionował okoliczność uznania go od samego początku za stronę postępowania. Dlatego też, zdaniem organu, przedmiotowe decyzje prawidłowo zostały skierowane do osoby będącej stroną w sprawie. Organ podkreślił, iż sam skarżący czuje się odpowiedzialnym za nielegalne usunięcie drzew, o czym świadczą jego wyjaśnienia o powodach wycięcia drzew i spowodowanym nieznajomością prawa zaniedbaniu w poprzedzającym wycinkę uzyskaniu pozwolenia na ich usunięcie, deklaracje nasadzeń zastępczych, a także stwierdzenie, że wycięcie drzew było koniecznością, a nie wandalizmem. Skarżący nie zgłaszał także organom ścigania, że na terenie ogrodu działkowego dokonano nielegalnej wycinki drzew. Organ odnosząc się do zarzutu niewykonalności decyzji organu odwoławczego, uznał, że użycie w decyzji tegoż organu z dnia [...] lutego 2007 r. określenia "Pracowniczy Ogród Działkowy" należy uznać za oczywistą omyłkę, skoro zgodnie z art. 41 ustawy z dnia 8 lipca 2005 roku o rodzinnych ogrodach działkowych (Dz. U. nr 169, poz. 1419 ze zm.), pracownicze ogrody działkowe istniejące w dniu wejścia w życie ustawy stały się rodzinnymi ogrodami działkowymi w jej rozumieniu.