Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędziowie Sędzia NSA Barbara Adamiak Sędzia del. WSA Tomasz Grossmann (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Justyna Żurawska po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Wojewody Podkarpackiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 9 stycznia 2015 r. sygn. akt II SA/Rz 1000/14 w sprawie ze skargi H.Z. na decyzję Wojewody Podkarpackiego z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wymeldowania z pobytu stałego 1. oddala skargę kasacyjną, 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.
Zaskarżonym wyrokiem z 09 stycznia 2015 r. sygn. akt II SA/Rz 1000/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie - po rozpoznaniu sprawy ze skargi H.Z. na decyzję Wojewody Podkarpackiego nr [...] z [...] czerwca 2014 r. w przedmiocie odmowy wymeldowania z pobytu stałego - uchylił zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta Krosna z [...] maja 2014 r. nr [...] (pkt I), stwierdził, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku (pkt II) oraz zasądził od Wojewody Podkarpackiego na rzecz skarżącego H.Z. kwotę 100 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego (pkt III).
Wyrok ten, jak wynika z jego uzasadnienia, zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
W dniu 5 lipca 2013 r. H.Z. (dalej też jako "Wnioskodawca" lub "Skarżący") zwrócił się do Prezydenta Miasta Krosna o wymeldowanie A.Z. z pobytu stałego z lokalu mieszkalnego przy ul. [...] w [...], podając, że ww. osoba opuściła miejsce stałego zameldowania i nie dopełniła obowiązku wymeldowania się. Prezydent Miasta Krosna, decyzją z [...] grudnia 2013 r., orzekł o odmowie wymeldowania A.Z. z pobytu stałego w powyższym lokalu. Po rozpatrzeniu odwołania Skarżącego, Wojewoda Podkarpacki, decyzją z [...] lutego 2014 r., uchylił decyzję organu pierwszej instancji w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia, wskazując m.in. na konieczność rozszerzenia wniosku o wymeldowanie małoletniego R.Z. oraz przeprowadzenia określonych czynności wyjaśniających.
Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Prezydent Miasta Krosna (w skrócie: "Prezydent Miasta"), decyzją nr [...] z [...] maja 2014 r., odmówił wymeldowania z pobytu stałego w ww. lokalu A.Z. wraz z małoletnim dzieckiem R.Z.. W uzasadnieniu wskazał, że Z.A. opuściła miejsce stałego zameldowania w dniu 27 lipca 2013 r. - co zostało potwierdzone zarówno przez świadków, jak i strony postępowania - a powodem były liczne konflikty rodzinne. Organ zwrócił uwagę, że A.Z. wraz z małoletnim dzieckiem pozostawiła w przedmiotowym lokalu część swoich rzeczy osobistych (ubrania, obuwie, kosmetyki), a także dorobek wspólny z czasów małżeństwa. Opuszczając mieszkanie zabrała jedynie najpotrzebniejsze rzeczy swoje i dzieci, co w ocenie organu pierwszej instancji świadczy o tym, że nie działała z równoczesnym zamiarem trwałego przeniesienia centrum życiowego w inne miejsce. Uznano, że gdyby tak było, zabrałaby ze spornego mieszkania wszystkie swoje rzeczy osobiste oraz przedmioty codziennego użytku. Nadto w toku przeprowadzonych oględzin w lokalu przy ul. [...] w [...] nie stwierdzono, że lokal ten stanowi centrum życiowe A.Z. i jej małoletniego syna. Ponadto A.Z. złożyła w Sądzie Rejonowym w K. pozew przeciwko Wnioskodawcy o przywrócenie naruszonego stanu posiadania przedmiotowego lokalu - dając tym samym wyraz swojego sprzeciwu wobec zaistniałego stanu rzeczy - i sprawa ta jest w toku.
Rozpoznawszy odwołanie Wnioskodawcy, Wojewoda Podkarpacki (w skrócie: "Wojewoda"), decyzją z [...] czerwca 2014 r., utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję Prezydenta Miasta. W ocenie organu odwoławczego A.Z. opuszczając wraz z małoletnim sporny lokal, nie miała zamiaru zerwania związku z nim, a opuszczenie to związane było z wywieraniem presji psychicznej przez właściciela lokalu (a zarazem teścia) H.Z. oraz negatywne relacje z byłym mężem K.Z. A.Z. złożyła w Sądzie Rejonowym w K. pozew o ochronę naruszenia posiadania ww. lokalu, a sprawa ta nie została prawomocnie zakończona. W tej sytuacji, zdaniem organu odwoławczego, nie nastąpiło dobrowolne i trwałe opuszczenie lokalu mieszkalnego przez A.Z. wraz z małoletnim, gdyż opuściła ona lokal ze względu na dobro własne i dziecka oraz chce do niego powrócić wbrew woli właścicieli lokalu, którzy nie wyrażają na to zgody. Pobyt w nowym miejscu jest tymczasowy.