Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Włodzimierz Ryms sędzia NSA Jacek Chlebny (spr.) sędzia del. NSA Elżbieta Makowska Protokolant Karolina Kubik po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2011 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej B. S.A. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 grudnia 2009 r. sygn. akt I SA/Wa 819/09 w sprawie ze skargi B. S.A. w W. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie pozwolenia na przeprowadzenie prac zabezpieczających oddala skargę kasacyjną.
Zaskarżonym wyrokiem z 18 grudnia 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę B. S.A. w W. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z (...) lutego 2009 r. w przedmiocie pozwolenia na przeprowadzenie prac zabezpieczających.
Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Na wniosek B. S.A. z 12 grudnia 2007 r. o wydanie zgody na podjęcie prac zabezpieczających przy przebudowywanym budynku w związku z jego bliskim sąsiedztwem z podlegającym ochronie budynkiem Kościoła Parafii św. A. przy ul. S. (...), Konserwator Zabytków decyzją z (...) grudnia 2007 r. udzielił spółce pozwolenia na przeprowadzenie prac zabezpieczających poprzez doprowadzenie budowy obiektu administracyjno-usługowego przy ul. S. (...) do stanu "0". Organ I instancji wskazał, że ww. prace mają zostać przeprowadzone w terminie 31 grudnia 2007 r. - 31 marca 2008 r. zgodnie z zaleceniami zamieszczonymi w "Opinii technicznej dotyczącej oceny stanu technicznego budynku Kościoła Parafii św. A. przy ul. S. (...) w W. wraz z oceną prawidłowości proponowanych rozwiązań projektowych budynku przy ul. S. (...) i wpływu na stan bezpieczeństwa sąsiedniego budynku kościoła", autorstwa prof. zw. dr. hab. inż. K. S. i mgr. inż. arch. A. M. z czerwca 2007 r. oraz "Opinii o stanie technicznym wykopu pod fundamenty budynku usługowego przy ul. S. (...) w W. wykonanego w bardzo bliskim sąsiedztwie zabytkowego kościoła św. A.", autorstwa mgr. inż. A. K. z listopada 2007 r. Powyższe rozstrzygnięcie miało związek z decyzją Konserwatora Zabytków z (...) grudnia 2007 r., którą w wyniku wznowienia postępowania organ uchylił w całości ostateczną decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z (...) września 2005 r. nr (...) zezwalającą na prowadzenie prac związanych z przebudową budynku przy ul. S. (...) w W. i odmówił pozwolenia na wykonanie ww. robót. Decyzję tę poprzedziła decyzja Konserwatora Zabytków z (...) listopada 2007 r. o wstrzymaniu, na podstawie art. 43 pkt 4 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568 ze zm.), wykonania decyzji z (...) września 2005 r.
W wyniku rozpoznania odwołania Prowincji M. Zakonu B. w K. (Parafia Św. A. w W.) Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego decyzją z (...) lutego 2009 r., stosownie do art. 138 § 2 k.p.a., uchylił decyzję Konserwatora Zabytków z (...) grudnia 2007 r. i przekazał sprawę organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia. W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że Konserwator Zabytków nie przeprowadził w sposób wyczerpujący postępowania wyjaśniającego, naruszając tym samym art. 7 oraz art. 77 § 1 k.p.a. Sformułowana ocena o wadliwości rozstrzygnięcia organu I instancji opierała się na uznaniu, że uzasadnienie zaskarżonej decyzji ogranicza się do lakonicznego stwierdzenia, iż wykonanie wskazanych w decyzji prac pozwoli na wyeliminowanie zagrożenia dla sąsiadującego z planowaną inwestycją zabytkowego kościoła. Nie zawarto natomiast w niej szczegółowego omówienia wpływu planowanej inwestycji, polegającej na realizacji do stanu "0" nowego obiektu administracyjno-usługowego, na ekspozycję i zachowanie kościoła wpisanego do rejestru zabytków. W ocenie organu odwoławczego, Konserwator Zabytków nie uzasadnił ponadto zastosowanej metody zabezpieczenia budowy, która jak wynika z cytowanych w rozstrzygnięciu opinii, była konkurencyjna względem prostszej metody zabezpieczenia zagrożeń, polegającej na całkowitym zasypaniu wykopu (warstwami, z zagęszczeniem gruntu). Organ odwoławczy zauważył jednocześnie, że decyzją Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z (...) czerwca 2008 r. została utrzymana w mocy, zaskarżona przez B. S.A., decyzja Konserwatora Zabytków z (...) grudnia 2007 r. uchylająca pozwolenie na prowadzenie prac związanych z przebudową budynku przy ul. S. (...) w W. i odmawiająca pozwolenia na wykonanie ww. robót zgodnie z przedłożonym projektem budowlanym. Wobec powyższego zasadność rozstrzygnięcia zezwalającego na przeprowadzenie prac zabezpieczających poprzez doprowadzenie budowy obiektu administracyjno-usługowego przy ul. S. (...) do stanu "0", budzić musi wątpliwości, skoro forma w jakiej miałoby być realizowane zabezpieczenie terenu budowy w takim przypadku stanowi de facto pierwszy etap realizacji zakładanej inwestycji, na którą organ konserwatorski nie udzielił pozwolenia.