Skarga kasacyjna na decyzję Wojewody Podlaskiego w przedmiocie uchylenia decyzji o pozwoleniu na budowę
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Rausz (spr.), Sędziowie NSA Witold Falczyński, Zygmunt Niewiadomski, Protokolant Dorota Korybut - Orłowska, po rozpoznaniu w dniu 1 grudnia 2005 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. B. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodka Zamiejscowego w Białymstoku z dnia 19 grudnia 2003r., sygn. akt SA/Bk 897/03 w sprawie ze skargi J. B. na decyzję Wojewody Podlaskiego z dnia 12 czerwca 2003 r., [...] w przedmiocie uchylenia decyzji o pozwoleniu na budowę oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie strona 1/4

Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Białymstoku wyrokiem z 19 grudnia 2003 r. sygn. akt SA/Bk 897/03 oddalił skargę J. B. na decyzję Wojewody Podlaskiego z 12 czerwca 2003 r. Nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji o pozwoleniu na budowę.

W uzasadnieniu wyroku Sąd podniósł, że Wojewoda Podlaski decyzją z 12 czerwca 2003 r. podjętą w wyniku odwołania J. B. uchylił decyzję Starosty Sokólskiego z 17 kwietnia 2003 r. udzielającą Gminie Sokółka pozwolenia na budowę kanalizacji sanitarnej w ulicy [...] w Sokółce na działkach o numerach [...] położonych na odcinku od ulicy [...] - i przekazał organowi I instancji sprawę do ponownego rozpoznania. Organ odwoławczy stwierdził znaczne braki w materiale dowodowym niemożliwe do usunięcia na etapie odwoławczym bez naruszenia zasady dwuinstancyjności. Dostrzegł także brak należytego wykazania się przez Gminę Sokółka tytułem prawnym do władania działkami, przez które ma przebiegać kanalizacja. Wytknął organowi I instancji sprzeczność wydanej decyzji z treścią wniosku inwestora. Tenże dotyczył bowiem budowy kanalizacji sanitarnej wyłącznie w ulicy [...] a decyzja objęła też działki nr [...] położone w ul. [...], oraz działki: [...] obejmujące ulicę [...]. Wojewoda zalecił też organowi pierwszoinstancyjnemu wyjaśnienie kwestii zabezpieczenia terenu budowy i prowadzenia robót budowlanych bez zamknięcia dojścia i dojazdu do działek sąsiednich oraz wyjaśnienie sprawy ostateczności decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W dalszej części uzasadnienia decyzji kasacyjnej organ odwoławczy omówił te zarzuty odwołania, których nie podzielił. Stwierdził, wbrew zarzutom J. B., że decyzja pierwszoinstancyjna zawierała uzasadnienie faktyczne i prawne oraz, że inwestor nie miał obowiązku obejmować projektem budowy przyłączy domowych do projektowanej kanalizacji sanitarnej. Skargę do NSA na powyższą decyzję złożył J. B. kwestionując jej uzasadnienie we fragmentach, w których organ odwoławczy nie podzielił zarzutów odwołania, tj. w miejscu gdzie wojewoda stwierdził, że to "inwestor określa usytuowanie projektowanego obiektu budowlanego" oraz tam gdzie uznał, że decyzja starosty zawierała prawidłowe uzasadnienie faktyczne i prawne.

Zdaniem skarżącego uzasadnienie decyzji odwoławczej w tych fragmentach rażąco naruszyło prawo i będzie miało bezpośredni wpływ na wydanie decyzji przy ponownym rozpoznaniu sprawy, a w szczególności naruszyło: 1) art. 5 ust. 2 pkt 2 i art. 33 ust. 1 prawa budowlanego poprzez uznanie, że inwestor inwestycji publicznej może projektować ją w dowolny sposób, w czasie gdy użytkowanie inwestycji publicznej określają: prawo miejscowe i prawo budowlane a inwestor jest tylko reprezentantem podatników i płacących opłaty adiacenckie - pozbawionym prawa dowolnego kształtowania inwestycji; 2) art. 107 § 3 kpa wskutek uznania, że przy sporządzaniu uzasadnienia nie ma obowiązku przytoczenia żądań strony, a jedynie należy się do nich ustosunkować - albowiem takie uzasadnienie jest nieczytelne dla pozostałych stron, a przy tym musi skutkować pomówieniem strony skarżącej o pieniactwo.

Strona 1/4