Skarga kasacyjna od wyroku WSA w Warszawie w przedmiocie odmowy wydania wizy Schengen
Tezy

Warunkiem skorzystania z ułatwień w sprawie wjazdu i pobytu wynikających z art. 3 ust. 2 lit. a dyrektywy 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium Państw Członkowskich (Dz. Urz. EU L 158 z 30 kwietnia 2004 r., P.0077-0-123) jest ustalenie, że członkowie rodziny rozszerzonej towarzyszą lub dołączają do obywatela UE, korzystającego z prawa do swobodnego przemieszczania się.

Sentencja

Dnia 30 maja 2019 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jacek Chlebny po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M.K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 grudnia 2018 r. sygn. akt IV SA/Wa 3041/18 o oddaleniu sprzeciwu M.K. od decyzji Ministra Spraw Zagranicznych dnia [...] kwietnia 2018 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wydania wizy Schengen 1. uchyla zaskarżony wyrok i zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Ministra Spraw Zagranicznych na rzecz M.K. kwotę 1054 (jeden tysiąc pięćdziesiąt cztery) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/10

Wyrokiem z 6 grudnia 2018 r., sygn. akt IV SA/Wa 3041/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił sprzeciw M.K. (obywatela [...]) od decyzji Ministra Spraw Zagranicznych z [...] kwietnia 2018 r. Powyższą decyzją na podstawie art. 138 § 2 w zw. z art. 138 § 2a ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r., poz. 1257 ze zm.) dalej: k.p.a., uchylono decyzję Konsula w [...] z [...] stycznia 2018 r. o odmowie wydania wizy Schengen i przekazano sprawę organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia. Wyrok został wydany w następujących istotnych okolicznościach sprawy.

W dniu [...] grudnia 2017 r. S. M. i M. M., rodzice małoletniego M.K., złożyli do Konsula w [...] wniosek o wydanie mu wizy Schengen. Powołali się na status członka rodziny rozszerzonej, o którym mowa w art. 3 ust. 2 lit. a dyrektywy 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium Państw Członkowskich (Dz. Urz. UE L 158 z 30 kwietnia 2004 r., P.0077-0-123) - dalej "dyrektywa 2004/38/WE". Wskazali, że ojciec małoletniego jest bratem B.M., który jest obywatelem [...].

Konsul w [...], po rozpatrzeniu wniosku cudzoziemca, decyzją z [...] stycznia 2018 r., na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 4 ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin (Dz. U. z 2017 r. poz. 900) - dalej "ustawa o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej", odmówił wnioskodawcy wydania wizy Schengen. Organ wskazał, że rodzice małoletniego M.K. do dokumentacji wizowej załączyli rezerwację [...]. W wyniku weryfikacji dokumentu konsul ustalił, że rezerwacja [...] nie istnieje na nazwisko M. K. Zdaniem organu I instancji zachodzi więc podejrzenie o możliwości popełnia przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentu, polegającego na posłużeniu się jako autentycznym dokumentem, który zawiera ślady podrobienia lub przerobienia. Konsul wskazał, że wnioskodawca otrzymał odmowę wjazdu do [...], celem odwiedzin brata ojca - B. M.. Organ stwierdził, że w świetle przedstawionych dokumentów istnieje podejrzenie, iż podczas składania wniosku doszło do próby obejścia przepisów imigracyjnych [...]. Konsul zwrócił również uwagę na fakt, że obywatel [...] nie przebywa na terytorium Polski. Do dokumentacji wizowej nie załączono żadnego dokumentu potwierdzającego obecność, ani zamiar przemieszczenia się B. M. na terytorium Polski. Konsul ustalił, że obywatel [...] nie przebywa w Polsce, a dopiero zamierza (w bliżej nieokreślonym czasie i miejscu) założyć działalność gospodarczą w Polsce. Na okoliczność takiego zdarzenia nie przedstawiono jednak żadnych dowodów. Organ jednocześnie uznał, że wnioskujący wraz z rodziną tj. rodzicami i bratem nie stanowią członków rodziny obywatela UE w rozumieniu ustawy o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej.

Strona 1/10