Skarga kasacyjna na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców w przedmiocie zobowiązania do powrotu oraz zakazu ponownego wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
Sentencja

Dnia 21 grudnia 2017 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Gliniecki Sędziowie sędzia NSA Grzegorz Czerwiński /spr./ sędzia del. WSA Mirosław Gdesz Protokolant starszy asystent sędziego Łukasz Pilip po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2017 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. H. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 grudnia 2015 r. sygn. akt IV SA/Wa 1360/15 w sprawie ze skargi R. H. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] marca 2015 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania do powrotu oraz zakazu ponownego wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie strona 1/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 2 grudnia 2015 r., sygn. akt IV SA/Wa 1360/15, oddalił skargę R. H. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] marca 2015 r., nr [...] w przedmiocie zobowiązania do powrotu oraz zakazu ponownego wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Powyższy wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Komendant Placówki Straży Granicznej w Lublinie decyzją z [...] stycznia 2015 r. na podstawie art. 302 ust. 1 pkt 1, art. 310 pkt 1, art. 318 ust. 1 i ust 2 pkt 1 w związku z art. 315 ust. 2 pkt 1, art. 329 ust. 2 pkt 1 oraz art. 319 pkt 1 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2013 r., poz. 1650 z późn. zm.) zwanej dalej "ustawą o cudzoziemcach" zobowiązał R. H. (dalej jako skarżący) do powrotu i orzekł o zakazie ponownego wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i innych państw obszaru Schengen na okres dwóch lat od dnia wydania decyzji.

Podstawą wydania takiej decyzji było ustalenie dokonane podczas kontroli funkcjonariuszy Straży Granicznej w dniu [...] listopada 2014 r., że skarżący przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez ważnej wizy lub innego ważnego dokumentu uprawniającego do wjazdu na to terytorium i pobytu na nim, co stosownie do art. 302 ust. 1 pkt 1 ustawy o cudzoziemcach jest przesłanką decyzji o zobowiązaniu do powrotu.

Organ ustalił, że skarżący ubiegał się ubiegał się o zalegalizowanie swojego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i [...] sierpnia 2012 r. uzyskał zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony wydane przez Wojewodę Lubelskiego. Zezwolenie zostało udzielone w związku z obowiązującą wówczas ustawą z 28 lipca 2011 r. o zalegalizowaniu pobytu niektórych cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i ustawy o cudzoziemcach. Skarżący, z uwagi na posiadane zezwolenie, uzyskał kartę pobytu, której termin ważności upłynął [...] sierpnia 2014 r.

Organ wbrew twierdzeniom skarżącego, iż w Polsce koncentruje się jego życie prywatne i rodzinne uznał, że zebrany w sprawie materiał dowodowy dowodzi, że zobowiązanie skarżącego do powrotu nie naruszy jego prawa do życia rodzinnego lub prywatnego w rozumieniu przepisów Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r. (zwanej dalej "EKPC"). W związku z powyższym brak było przesłanek do udzielenia stronie na tej podstawie zgody na pobyt ze względów humanitarnych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Organ zaprzeczył istnieniu bliskich i faktycznych kontaktów pomiędzy skarżącym a obywatelką Ukrainy L. Z. Z zebranego materiału dowodowego wynikało bowiem, że cudzoziemcy zamieszkują razem ze sobą jedynie w trakcie pobytu świadka na terytorium Polski. Ponadto ww. nie posiadają wspólnych dzieci, ani też nie można wskazać na jakiekolwiek inne dowody ich wzajemnego zaangażowania. Nie poczynili żadnych formalnych kroków w celu urzeczywistnienia powziętego zamiaru zawarcia związku małżeńskiego.

Strona 1/13