Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Łuczaj (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Robert Sawuła Sędzia NSA Zdzisław Kostka Protokolant asystent sędziego Joanna Zięba - Gula po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. B. i B. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 26 listopada 2014 r. sygn. akt II SA/Gd 599/14 w sprawie ze skargi W. B. i B. B. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie niedopuszczalności zażalenia oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 26 listopada 2014 r., sygn. akt II SA/Gd 599/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę W. B. i B. B. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie niedopuszczalności zażalenia w sprawie zawieszenia postępowania dotyczącego rozbudowy obiektu budowlanego.
W uzasadnieniu wyroku Sąd podał, że postanowieniem z dnia [...] maja 2014 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla miasta na prawach powiatu w [...] odmówił zawieszenia postępowania administracyjnego w sprawie rozbudowy mieszkania nr 1 w budynku przy ul. [...] 16 w [...]., wykonanej w sposób odbiegający od ustaleń i warunków określonych w pozwoleniu na budowę z dnia
4 kwietnia 1991 r. Organ I instancji wskazał, że wniosek o zawieszenie tego postępowania administracyjnego złożony został pismem z dnia 23 kwietnia 2014 r. przez profesjonalnego pełnomocnika W. B. i B. B., z powołaniem się na konieczność rozstrzygnięcia przez Konserwatora Zabytków Miasta [...] w sprawie przedmiotowej rozbudowy. Odmawiając zawieszenia postępowania organ I instancji powołał się na brak przesłanki określonej w art. 97 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267), dalej k.p.a. Organ uznał, że zajęcie stanowiska przez organ ochrony zabytków nie stanowi zagadnienia wstępnego, o którym mowa w tym przepisie. W postanowieniu pouczono strony o prawie złożenia zażalenia do [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...], za pośrednictwem PINB dla miasta na prawach powiatu w [...], w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia.
W. B. i B. B. wnieśli zażalenie na powyższe postanowienie, zarzucając naruszenie art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. i wnosząc o jego uchylenie oraz zawieszenie postępowania.
Postanowieniem z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w [...] na podstawie art. 134 w związku z art. 144 k.p.a. stwierdził niedopuszczalność zażalenia. Organ przytoczył treść art. 101 § 3 k.p.a. oraz powołał się na stanowisko sądów administracyjnych odnośnie wykładni tego przepisu w aktualnym brzmieniu, z którego wynika, że na postanowienie o odmowie zawieszenia postępowania administracyjnego zażalenie nie przysługuje. W związku z powyższym organ uznał, że pouczenie zawarte w postanowieniu organu I instancji było błędne. Merytoryczne rozpatrzenie zarzutów dotyczących postanowienia o odmowie zawieszenia postępowania powinno nastąpić w trybie odwoławczym od decyzji organu I instancji, a następnie w ramach skargi do sądu na decyzję ostateczną. W konsekwencji organ przyjął, że zażalenie jest niedopuszczalne na skutek braku możliwości wniesienia środka zaskarżenia i wobec tego na podstawie art. 134 k.p.a., mającego zastosowanie w zw. z art. 144 k.p.a., należało stwierdzić niedopuszczalność zażalenia, z przyczyn przedmiotowych.