Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Mazur Sędziowie Sędzia NSA Marzenna Linska - Wawrzon (spr.) Sędzia del. WSA Agnieszka Wilczewska - Rzepecka Protokolant sekretarz sądowy Olga Jasionek po rozpoznaniu w dniu 11 lipca 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Rady Gminy Jabłonna od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 września 2017 r. sygn. akt IV SA/Wa 1364/17 w sprawie ze skargi [...] S.A. z siedzibą w O. (następcy prawnego "[...]" sp. z o.o. z siedzibą w O.) na uchwałę Rady Gminy Jabłonna z dnia 26 marca 2014 r. nr XLII/449/2014 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania, 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.
Wyrokiem z 6 września 2017 r., sygn. akt IV SA/Wa 1364/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu skargi "[...]" Sp. z o.o. z siedzibą w O. na podstawie art. 147 § 1 oraz art. 200 w zw. z art. 205 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm. dalej - p.p.s.a.), stwierdził nieważność w całości uchwały Rady Gminy Jabłonna z dnia [...] marca 2014 r. nr [...]w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz zasądził od Rady Gminy J. na rzecz [...] S.A. z siedzibą w O. kwotę 797 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Powyższy wyrok wydany został w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:
Pismem z 14 lipca 2014 r. skarżąca spółka wezwała Radę Gminy Jabłonna do usunięcia naruszenia prawa jakie nastąpiło poprzez uchwalenie ww. planu miejscowego w odniesieniu do nieruchomości oznaczonych numerami ewidencyjnymi: [...], gdyż zdaniem skarżącej spółki ustalenia planu w sposób nadmierny ingerują w jej prawo własności nieruchomości. Z uwagi na bezskuteczność powyższego wezwania, skarżąca spółka wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na powołaną uchwałę, wnosząc o stwierdzenie jej nieważności oraz zasądzenie kosztów postępowania sądowego.
W odpowiedzi na skargę Rada Gminy Jabłonna wniosła o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny wyrokiem z 11 marca 2015 r. sygn. akt IV SA/Wa 2009/14, powyższą skargę częściowo uwzględnił i stwierdził nieważność planu miejscowego w części: - § 6 ust. 2 pkt 10 lit. e), f), g), h), o), p), q), r), s); - § 8 ust. 2 pkt 9 lit. c), d); - § 17 oraz załącznika graficznego w zakresie w jakim dotyczą ustaleń dróg wewnętrznych oznaczonych symbolami: 65 KDW, 73 KDW, 77 KDW, 81 KDW, 83 KDW.
Sąd Wojewódzki stwierdził, że gmina przeznaczając tereny oznaczone w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego symbolami 13.MN, 14.MN, 15.MN,16.MN, 23.MN, 24.MN 25.MN, 26.MN, 27-MN, 28-MN, 41.MN-U, 42.MN-U pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną oraz zabudowę mieszkaniową jednorodzinną z towarzyszącą zabudową usługową winna była, w ramach przyznanych jej uprawnień, dokonać stosownych ustaleń w zakresie właściwego skomunikowania tych terenów z pozostałymi terenami, w tym ich właściwego połączenia z siecią istniejących i zaprojektowanych dróg. Z załącznika graficznego do przedmiotowego planu wynika, że obsługa komunikacyjna terenów przewidzianych pod zabudowę mieszkaniową będzie odbywać się układem dróg wewnętrznych do głównej okalające całe założenie mieszkaniowe drogi lokalnej publicznej o symbolu 3 KDL. Jakkolwiek zatem gmina decydując o zaprojektowaniu obsługi komunikacyjnej terenów przewidzianych pod zabudowę mieszkaniową układem dróg wewnętrznych dochodzących do głównej drogi lokalnej o symbolu 3 KDL działała w ramach przysługujących jej uprawnień (władztwo planistyczne), to w niniejszej sprawie należy uznać, iż władztwo to bez podania uzasadnionych przyczyn przekroczyła. Brak racjonalnego uzasadnienia dla przyjęcia w miejscowym planie przebiegu projektowanych dróg wewnętrznych oznaczonych symbolami: 65 KDW, 83 KDW, 77 KDW i 73 KDW w całości przez działkę skarżącej oznaczonej nr [...] i drogi wewnętrznej oznaczonej symbolem 81 KDW w całości przez część działki skarżącej oznaczonej symbolem [...]. Zdaniem Sądu Wojewódzkiego fragment drogi wewnętrznej oznaczonej symbolem 75 KDW, w części w jakiej zlokalizowana jest na działce skarżącej nr [...] odpowiada regułom proporcjonalnego obciążenia właścicieli sąsiednich gruntów. WSA w Warszawie wskazał, że również brak jest podstaw do kwestionowania zasadności zakwalifikowania części działek skarżącej oznaczonych numerami [...] jako tereny zieleni urządzonej (52 ZP i 53 ZP). Tereny zielone znajdują się w zagłębieniu wzdłuż dolinek smużnych i z uwagi na występującą w nich strukturę gleby nie jest zalecana ich zabudowa. Ponadto jak wynika z zapisów § 11 uchwały m.in. tereny 52 ZP i 53 ZP tereny te znajdują się w obszarze narażonym na niebezpieczeństwo powodzi. Zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt 1 u.p.z.p. w planie miejscowym określa się w zależności od potrzeb granice obszarów wymagających przeprowadzenia scaleń i podziałów nieruchomości. W przedmiotowej sprawie organ wskazał, że kwestia określenia granic obszarów wymagających przeprowadzenia scaleń i podziałów nieruchomości była w toku procedury planistycznej przedmiotem rozmów na spotkaniach z właścicielami nieruchomości. W wyniku tych rozmów ustalono, że właściciel podejmą wspólnie inicjatywę i przystąpią na wniosek do połączenia i podziału nieruchomości po uchwaleniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W tej sytuacji kwestionowanie tego stanowiska przez skarżącą jest nieuzasadnione.