Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w przedmiocie odmowy zezwolenia na prowadzenie robót
Tezy

Wydanie pozwolenia na wykonanie prac, o których mowa w art. 36 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (dz.U. Nr 162 poz. 1568 ze zm.), nie jest pozostawione swobodnemu uznaniu wojewódzkiego konserwatora zabytków.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Włodzimierz Ryms Sędziowie sędzia NSA Alicja Plucińska - Filipowicz sędzia NSA Jacek Chlebny /spr./ Protokolant Marcin Sikorski po rozpoznaniu w dniu 26 lipca 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej P. Sp. z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 listopada 2010 r. sygn. akt I SA/Wa 1307/10 w sprawie ze skargi P. Sp. z o.o. w W. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] kwietnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zezwolenia na prowadzenie robót 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2. zasądza od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na rzecz P. Sp. z o.o. w W. kwotę 320 (trzysta dwadzieścia) złotych zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6365 Inne zezwolenia, zgody i nakazy z zakresu ochrony zabytków
Inne orzeczenia z hasłem:
Zabytki
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Uzasadnienie strona 1/6

1. Zaskarżonym wyrokiem z 24 listopada 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę P. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z [...] kwietnia 2010 r. w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na prowadzenie robót budowlanych.

2. Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

3. Miejski Konserwator Zabytków w B. decyzją z [...] lutego 2009 r., działając na podstawie art. 36 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568 ze zm.), odmówił P Sp. z o.o. pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej [...] B. wraz z zasilaniem elektrycznym oraz kontenerem na dachu budynku przy ul. K. [...] i [...] w B., działka nr [...]. W uzasadnieniu decyzji organ wyjaśnił, że planowane maszty kratowe wyróżniają się wysokością i odmienną formą w stosunku do zabudowy ul. K. Stanowić będą zatem obcą dominantę, wykazującą negatywny wpływ na estetyczne wartości architektury budynku, położonego w granicy układu urbanistycznego starego miasta B. wpisanego do rejestru zabytków decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Katowicach z [...] grudnia 1970 r. nr [...].

4. W wyniku rozpatrzenia odwołania P. Sp. z o.o. Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego decyzją z [...] kwietnia 2010 r. utrzymał zaskarżoną decyzję Miejskiego Konserwatora Zabytków w B. w mocy. Organ odwoławczy przyznał, że organ I instancji przedmiotem swoich rozważań uczynił wieżę firmy S. o wysokości 13,0 m, pomimo że wniosek inwestora dotyczył budowy masztu o wysokości 10.3 m. W ocenie Ministra, działanie takie nie miało jednak wpływu na wynik sprawy, albowiem ustalenie, iż usytuowanie stacji bazowej telefonii komórkowej na dachu budynku stanowić będzie wprowadzenie lokalnej dominanty urbanistycznej obcej charakterowo zabudowie ulicy mogło być odniesione do obu realizacji. Według organu odwoławczego, z materiału fotograficznego znajdującego się w aktach sprawy wynika, że historyczny układ ulicy i gabaryty budynków przy ul. K. tworzą widok o uporządkowanej linii zabudowy oraz proporcjach wysokościowych. Cechy te wraz z samą substancją zabytkową, jaką są budynki, stanowią o wartości zabytkowej tej części układu urbanistycznego. Wprowadzenie masztu w bliskie widoki tego układu zaburzy zachowane proporcje zabudowy, niosąc ze sobą uszczerbek dla wartości zabytkowej. Wobec specyfiki zabytku, jakim jest układ urbanistyczny, fakt, iż planowano realizację inwestycji na dachu budynku współczesnego, nie ma decydującego znaczenia w tej sprawie.

5. Oddalając skargę, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wskazał, że zgodnie z art. 36 ust. 1 pkt 10 i 11 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, umieszczanie na zabytku urządzeń technicznych, tablic, reklam oraz napisów, a także podejmowanie innych działań, które mogłyby prowadzić do naruszenia substancji lub zmiany wyglądu zabytku wpisanego do rejestru wymaga pozwolenia wojewódzkiego konserwatora zabytków. Sąd I instancji stwierdził, że nie może budzić wątpliwości, iż takim innym działaniem, o którym mowa w art. 36 ust. 1 pkt 11 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, będzie wybudowanie na dachu budynku znajdującego się na terenie objętym ochroną konserwatorską stacji bazowej telefonii komórkowej wraz z zasilaniem elektrycznym oraz kontenerem i z masztem o wysokości między 10,3, a 13 m wysokości. Wbrew twierdzeniom skarżącej spółki, umieszczenie takiej budowli na terenie wpisanym do rejestru zabytków zasadniczo zmieni bowiem jego wygląd, w związku z czym powinno zostać ocenione pod kątem ochrony zabytków przez profesjonalistów w tej dziedzinie. Sąd przyjął, że ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że organy rozpoznając sprawę wnikliwie zbadały wszystkie okoliczności faktyczne i prawne sprawy, a zajęte stanowisko w sposób szczegółowy i wyczerpujący uzasadniły, nie naruszając przy tym granic swobodnej oceny dowodów oraz granic uznania administracyjnego. Sąd wskazał jednocześnie, że zajmował się wyłącznie oceną legalności zaskarżonej decyzji, a nie oceną wpływu spornej budowli na utratę lub nie wartości zabytkowych chronionego obszaru. Skoro bowiem organy ochrony zabytków obydwu instancji, orzekające w przedmiotowej sprawie, uznały, że wybudowanie stacji telefonii komórkowej wraz z masztem negatywnie wpłynie na zabytkowy obiekt, to stanowisko takie należy uznać za prawidłowe i nie naruszające obowiązującego w tym zakresie prawa, ponieważ zadaniem organów ochrony zabytków jest właśnie zapobieganie wszelkim działaniom, które mogłyby utrudnić zachowanie zabytkowego obszaru, czy też spowodować obniżenie lub utratę jego zabytkowych walorów.

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6365 Inne zezwolenia, zgody i nakazy z zakresu ochrony zabytków
Inne orzeczenia z hasłem:
Zabytki
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego