Pismem z dnia 6 grudnia 2007 roku znak: [...] Prezydent Miasta Piotrkowa Trybunalskiego zwrócił się do SKO o rozważenie możliwości stwierdzenia nieważności decyzji SKO z dnia [...] lipca 2004 roku ze względu na rażące naruszenie prawa.
Wskutek powyższego pisma Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Piotrkowie Trybunalskim wszczęło z urzędu postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności własnej decyzji z dnia [...] lipca 2004 roku.
Decyzją z dnia [...] maja 2008 roku Nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Piotrkowie Trybunalskim działając na podstawie art. 158 § 1 k.p.a. w związku z art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a. stwierdziło z urzędu nieważność własnej decyzji z dnia [...] lipca 2004 roku, Nr [...] uchylającej decyzję Prezydenta Miasta Piotrkowa Trybunalskiego Nr [...] z dnia [...] kwietnia 2004 roku.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia, powołując się na orzecznictwo sądów administracyjnych, Samorządowe Kolegium Odwoławcze stwierdziło, iż do renty planistycznej nie mogą mieć zastosowania przepisy Ordynacji podatkowej z tego powodu, iż opłata nie ma swej podstawy w ustawie podatkowej. Zastosowanie do renty planistycznej przepisów Ordynacji podatkowej pozostaje w rażącej dysproporcji z przepisami ustawy o planowaniu oraz k.p.a. poprzez nieusprawiedliwione (rażąco wadliwe) przyjęcie i zmianę kwalifikacji podstaw rozstrzygnięcia.
Organ dostrzegł pogląd judykatury, iż sankcji nieważności decyzji nie można zastosować w przypadku, gdy decyzja została wydana na podstawie przepisów, których stosowanie wymaga złożonego procesu wykładni i której wynik jest sporny. Kolegium uznało jednak, że w rozpoznawanej sprawie nie zaistniała taka sytuacja, ponieważ w dacie wydania kontrolowanej decyzji nie istniał problem rozbieżności w orzecznictwie na temat stosowania procedury administracyjnej w rozpatrywaniu tego rodzaju spraw i oczywiste było stosowanie przepisów k.p.a.
Na poparcie swych poglądów Kolegium powołało się na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego, w którym wyrażony został pogląd, że: "Rozbieżność orzecznictwa sądowego nie wyklucza sama przez się możliwości, że jeden z dwóch sprzecznych ze sobą poglądów wyrażonych w tym orzecznictwie, jest na tyle wadliwy, iż jego przyjęcie przez organ podatkowy stanowi rażące naruszenie prawa, o którym mowa w art. 247 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa" (wyrok z dnia [...] maja 2004 roku, FSK 2/2004, ONSA/WSA 2004/1/6).
Od powyższej decyzji wniosek o ponowne rozpatrzenie złożył pełnomocnik S. S. podnosząc, iż w czasie wydania decyzji SKO z dnia [...] lipca 2004 roku istniały rozbieżności w poglądach odnoszące się do stosowania przepisów k.p.a. bądź Ordynacji podatkowej w sprawach ustalania i pobierania renty planistycznej. Jednocześnie w treści wniosku wskazano, iż "nie można, jako rażąco naruszającego prawa traktować rozstrzygnięcia wynikającego z odmiennej interpretacji danego przepisu nawet, jeśli później zostanie ona uznana za nieprawidłową".