Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Stahl Sędzia del. WSA Grzegorz Czerwiński (spr.) Protokolant Michał Zawadzki po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2010r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Piotrkowie Trybunalskim od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 23 stycznia 2009 r., sygn. akt II SA/Łd 869/08 w sprawie ze skargi S. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia [...] sierpnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie ustalenia wysokości opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 23 stycznia 2009 roku, sygn. akt II SA/Łd 869/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi po rozpoznaniu skargi S. S. uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia [...] sierpnia 2008 roku, Nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję tego organu z dnia [...] maja 2008 roku, Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie ustalenia wysokości opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości.
Powyższy wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi zapadł w następującym stanie faktycznym.
Decyzją z dnia [...] lipca 2004 roku, Nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Piotrkowie Trybunalskim po rozpatrzeniu odwołania S. S. uchyliło decyzję Prezydenta Miasta Piotrkowa Trybunalskiego Nr [...] z dnia 16 kwietnia 2004 roku w sprawie ustalenia wysokości opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości spowodowanej zmianą miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (tzw. renty planistycznej) w stosunku do S. S. i umorzyło postępowanie w tej sprawie.
W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że postępowanie przed organem pierwszej instancji prowadzone było na podstawie przepisów k.p.a. a powinno być prowadzone na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) (w dalszej części zwanej Ordynacją podatkową). SKO stwierdziło, iż stosownie do treści art. 37 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) (w dalszej części zwanej ustawą o planowaniu) renta planistyczna może być pobrana w ciągu 5 lat od dnia, w którym miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego lub jego zmiana zaczęły obowiązywać. Zgodnie z art. 21 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej, zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem doręczenia decyzji organu podatkowego ustalającej wysokość tego zobowiązania. W konsekwencji powyższych ustaleń organ administracji doszedł do wniosku, iż do pobrania renty planistycznej konieczne jest, aby decyzja ustalająca tę opłatę została wydana oraz doręczona stronie przed upływem pięcioletniego terminu określonego w ustawie o planowaniu.
Uchwała Rady Miejskiej w Piotrkowie Trybunalskim Nr VIII/115/99 z dnia 25 lutego 1999 roku w sprawie zmiany fragmentów miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Piotrkowa Trybunalskiego - ustalająca obowiązek pobrania renty planistycznej - weszła w życie w dniu 1 czerwca 1999 roku. W konsekwencji decyzja ustalająca obowiązek zapłaty renty planistycznej w trybie ordynacji podatkowej winna zostać wydana najpóźniej w dniu 1 czerwca 2004 roku. Zdaniem Samorządowego Kolegium Odwoławczego nierealne stało się zachowanie tego terminu zważywszy na datę orzekania przez organ odwoławczy. W tej sytuacji Samorządowe Kolegium Odwoławcze uznało za bezcelowe przekazywanie organowi pierwszej instancji sprawy do ponownego rozpoznania i umorzyło postępowanie, jako bezprzedmiotowe wskutek przedawnienia uprawnienia do ustalenia renty planistycznej.