Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak /spr./ Sędziowie sędzia NSA Jerzy Stelmasiak sędzia NSA Małgorzata Miron Protokolant starszy asystent sędziego Rafał Kopania po rozpoznaniu w dniu 28 stycznia 2020 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Burmistrza [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 15 listopada 2017 r. sygn. akt II SA/Łd 513/17 w sprawie ze skargi Z. M. na zarządzenie Burmistrza [...] z dnia [...] marca 2017 r. nr [...] w przedmiocie odwołania Dyrektora Miejskiego Domu Kultury im. [...] w [...] oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, wyrokiem z dnia 11 listopada 2017 r., sygn. akt II SA/Łd 513/17, po rozpoznaniu skargi Z. M. na zarządzenie Burmistrza [...] z dnia [...] marca 2017 r., nr [...], w sprawie odwołania Dyrektora Miejskiego Domu Kultury im. [...] w [...], w punkcie 1 sentencji stwierdził nieważność zaskarżonego zarządzenia, a w punkcie 2 zasądził od Burmistrza [...] na rzecz Z. M. kwotę 780 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł Burmistrz [...]. Zaskarżając go w całości, zarzucił naruszenie:
1) przepisów prawa materialnego (art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm. - dalej: "P.p.s.a."), tj.:
- art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 862 ze zm.) - dalej: "u.o.p.d.k.", poprzez błędną wykładnie i niewłaściwe zastosowanie, poprzez przyjęcie, że odwołanie skarżącego nie było konsultowane ze wszystkimi stowarzyszeniami zawodowymi i twórczymi właściwymi ze względu na rodzaj działalności prowadzonej przez Miejski Dom Kultury w [...];
- art. 15 ust. 6 pkt. 3 u.o.p.d.k. poprzez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, poprzez nie zwrócenie uwagi przez Sąd, że przesłanki wydania zarządzenia Burmistrza [...] z dnia [...] marca 2017 r. były sformułowane w sposób jasny i przejrzysty;
- art. 91 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 1875 ze zm.) - dalej: "u.s.g.", poprzez stwierdzenie nieważności zaskarżonego zarządzenia Burmistrza [...] z dnia [...] marca 2017 r., mimo że nie doszło do istotnego naruszenia prawa przy wydaniu tego zarządzenia;
2) przepisów postępowania mających istotny wpływ na wynik sprawy (art. 174 pkt 2 P.p.s.a.), tj.:
- art. 141 § 4 w związku z art. 106 § 3 P.p.s.a. poprzez brak jakiegokolwiek odniesienia w uzasadnieniu wyroku do pisma Burmistrza z dnia [...] lutego 2017 r., w którym organ pytał, jakie działają stowarzyszenia zawodowe i twórcze właściwe ze względu naradzaj działalności prowadzonej przez MDK w [...] i odpowiedzi na to pytanie z dnia [...] lutego 2017 r.;
- art. 106 § 3 P.p.s.a. w zw. z art. 77 K.p.a. i art. 80 K.p.a. przez zaniechanie przeprowadzenia uzupełniającego dowodu z tych pism,
- art. 106 § 3 P.p.s.a. poprzez błędną ocenę materiału dowodowego w szczególności poprzez przyjęcie, że Burmistrz przed wydaniem zarządzenia nie zasięgnął opinii wszystkich stowarzyszeń zawodowych i twórczych właściwych ze względu na rodzaj działalności prowadzonej przez instytucję,
- art. 133 § 1 P.p.s.a. poprzez wydanie wyroku uwzględniającego skargę i stwierdzającego nieważność zaskarżonego zarządzenia z uwzględnieniem pisma załączonego przez skarżącego na rozprawie w dniu [...] listopada 2017 r. oraz bezpodstawne uznanie przez Sąd I instancji sporządzonego już po wniesieniu skargi mimo, że było ono niewiarygodne.