Sprawa ze skargi na decyzję Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palna myśliwską
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Roman Hauser Sędziowie: Sędzia del. WSA Mieczysław Górkiewicz Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak /spr./ Protokolant: Agnieszka Majewska po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 grudnia 2008 r. sygn. akt VI SA/Wa 1824/08 w sprawie ze skargi P.K. na decyzję Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palna myśliwską 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2. odstępuje od zasądzenia kosztów postępowania.

Inne orzeczenia o symbolu:
6313 Cofnięcie zezwolenia na broń
Inne orzeczenia z hasłem:
Broń i materiały wybuchowe
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komendant Żandarmerii Wojskowej
Uzasadnienie strona 1/4

Wyrokiem z dnia 2 grudnia 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi P.K. na decyzję Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej z dnia [...] czerwca 2008 r. Nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską, uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Mazowieckiego Oddziału Żandarmerii Wojskowej w Warszawie z dnia [...] kwietnia 2008 r., stwierdził, że uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu oraz zasądził od organu zwrot kosztów postępowania.

W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji wskazał, że Komendant Mazowiecki Oddziału Żandarmerii Wojskowej decyzją z dnia [...] kwietnia 2008 r. cofnął P.K. pozwolenie na broń palną myśliwską, ponieważ jak stwierdził w uzasadnieniu, nie daje on wystarczającej rękojmi, że swoim zachowaniem, jako posiadacz broni, nie zagrozi takim dobrom jak porządek publiczny i bezpieczeństwo. Podstawą powyższego stwierdzenia był fakt uznania P.K. przez Wojskowy Sąd Garnizonowy w Warszawie winnym popełnienia przestępstwa z art. 263 § 2 kodeksu karnego, tj. posiadania bez wymaganego pozwolenia broni palnej lub amunicji i skazania go wyrokiem z dnia 1 października 2007 r. na karę 12 miesięcy ograniczenia wolności. Orzeczenie karne jest, zdaniem organu, wystarczającym dowodem na to, że P.K. jako posiadacz broni nie przejawia nieskazitelnej postawy i utracił w tym zakresie wiarygodność, co nakazuje organowi cofnąć tak szczególne pozwolenie, jakim jest pozwolenie na broń.

W odwołaniu od decyzji skarżący wniósł o jej uchylenie, argumentując, iż Komendant Mazowiecki Oddziału Żandarmerii Wojskowej nie uprawdopodobnił tezy co do uzasadnionej obawy, że skarżący może użyć broni w sposób niezgodny z celami bezpieczeństwa lub porządku publicznego. Podkreślił, że używając broni, na którą nie posiadał pozwolenia, zachowywał wszelkie środki ostrożności, pozwalające chronić wszelkie dobro, życie, zdrowie i mienie. Jak wskazał, przestrzeliwując broń, dokonywał tego w odpowiednio zabezpieczonym i specjalnie przygotowanym miejscu, dlatego też obawa niezgodnego z celami bezpieczeństwa użycia broni, jest w jego ocenie nieuzasadniona.

Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej decyzją z dnia [...] czerwca 2008 r. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. Podkreślił, że art. 18 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz.U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525 ze zm.) ma charakter kategoryczny i jest dla organu wiążący, obliguje bowiem organ do cofnięcia pozwolenia na broń w sytuacji, gdy wobec jej posiadacza istnieje obawa, że może użyć broni w sposób sprzeczny z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego, w szczególności gdy został skazany prawomocnym orzeczeniem sądu za przestępstwo przeciwko życiu, zdrowiu lub mieniu.

Organ wyjaśnił, że katalog przestępstw uzasadniających obawę, że posiadacz broni może jej użyć niezgodnie z celami bezpieczeństwa i porządku publicznego, nie jest zamknięty, a więc każde naruszenie przez posiadacza broni prawa, zwłaszcza prawa karnego, musi podlegać ocenie organu. Zgodnie z przyjętą przez te organy zasadą, od posiadaczy broni należy wymagać nieposzlakowanej opinii oraz bezwzględnego przestrzegania prawa z uwagi na ścisły związek prawa do broni ze sferą porządku publicznego. Zdaniem organu, do przesłanek nie pozwalających na posiadanie broni należy zaliczyć popełnienie przestępstwa przeciwko porządkowi publicznemu, skutkujące prawomocnym orzeczeniem sądu karnego, wyłączające możliwość posiadania broni palnej myśliwskiej. Powyższe pozwala stwierdzić, że skarżący nie daje wystarczającej rękojmi, aby zachować pozwolenie na broń. Negatywnej oceny nie mogą zmienić korzystne dla skarżącego opinie przełożonych oraz macierzystego koła łowieckiego.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6313 Cofnięcie zezwolenia na broń
Inne orzeczenia z hasłem:
Broń i materiały wybuchowe
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komendant Żandarmerii Wojskowej