Dnia 28 września 2011 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Włodzimierz Ryms sędzia NSA Jacek Chlebny /spr./ sędzia del. NSA Janusz Furmanek Protokolant Mariusz Szufnara po rozpoznaniu w dniu 28 września 2011 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej B. B. oraz A. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 listopada 2010 r. sygn. akt I SA/Wa 795/10 w sprawie ze skargi B. B. oraz A. B. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] stycznia 2010 r. nr [...] w przedmiocie nakazania doprowadzenia zabytku do jak najlepszego stanu 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie; 2. zasądza od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na rzecz B. B. oraz A. B. solidarnie kwotę 547 (słownie: pięćset czterdzieści siedem) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Zaskarżonym wyrokiem z 25 listopada 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę B. B. i A. B. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z [...] stycznia 2010 r. utrzymującą w mocy decyzję Stołecznego Konserwatora Zabytków z [...] lutego 2008 r. w przedmiocie nakazania doprowadzenia zabytku do jak najlepszego stanu.
Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Stołeczny Konserwator Zabytków decyzją z [...] września 2007 r., pozwolił B. i A. B. na prowadzenie prac remontowo-budowlanych domu jednorodzinnego w zabudowie bliźniaczej przy ul. B. [...] w W., polegających na m.in. na zmianie pokrycia dachu z blachy płaskiej na dachówkę ceramiczną wraz ze zmianą konstrukcji nośnej wraz z dopasowaniem świetlików w kształcie wolich oczu, ściśle według przedstawionej dokumentacji projektowej.
Kontrola obiektu, na którego remont wydano pozwolenie, przeprowadzona w dniu 21 stycznia 2008 r., wykazała, że prace polegające na wykonaniu świetlika w kształcie wolego oka w bocznej połaci dachu zostały zrealizowane niezgodnie z pozwoleniem tj. o większych parametrach i w zdeformowanym kształcie niż w projekcie, stanowiącym integralną część decyzji pozwalającej na prace. Z tego względu, decyzją z [...] lutego 2008 r. Stołeczny Konserwator Zabytków nakazał skarżącym doprowadzenie zabytku do jak najlepszego stanu, tj. realizację prac budowlanych polegających na budowie świetlika w kształcie wolego oka w bocznej połaci dachu budynku w zabudowie bliźniaczej ul. B. [...] w W., zgodnie z pozwoleniem z dnia [...] września 2007 r., w terminie do dnia 31 marca 2008 r. Podstawę prawną decyzji stanowił art. 45 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568 ze zm.), dalej jako: ustawa o ochronie zabytków.
Po rozpatrzeniu odwołania skarżących, decyzją z [...] stycznia 2010 r. Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu decyzji organ stwierdził, że budynek przy ul. B. [...] w W. znajduje się w zabytkowym obszarze "A." (układ ulic i zabudowa), wpisanym do rejestru zabytków decyzją Konserwatora Zabytków m.st. Warszawy z dnia [...] września 1980 r., pod numerem rejestru [...]. Budynek ten jest zabytkiem, ponieważ z definicji zawartej w art. 3 pkt 1 ustawy o ochronie zabytków wynika, że nieruchomość nie musi być objęta ochroną prawną, aby spełniać kryteria zabytku. Organ wskazał, że wpisanie do rejestru zabytków zespołu i układu urbanistycznego ma na celu zachowanie najcenniejszych elementów historycznego rozplanowania oraz kompozycji przestrzennej zespołu i w konsekwencji powoduje objęcie ochroną elementów tworzących ten układ, bez względu na to, czy elementy te są wpisane do tego rejestru indywidualnie. Ochronie konserwatorskiej podlega zatem parcelacja, gabaryty zabudowy, relacje przestrzenne pomiędzy elementami zabudowy, a także wygląd elewacji budynków położonych na przedmiotowym obszarze.