Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Bujko Sędziowie Sędzia NSA Zofia Flasińska (spr.) Sędzia NSA Alicja Plucińska-Filipowicz Protokolant Agnieszka Kuberska po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2007r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skarg kasacyjnych J. K. oraz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 stycznia 2006 r. sygn. akt IV SA/Wa 1665/05 w sprawie ze skargi B. F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] czerwca 2005 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy 1. oddala skargi kasacyjne, 2. zasądza na rzecz B. F. od J. K. oraz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie solidarnie kwotę 120 (słownie: sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego za postępowanie kasacyjne.
Wyrokiem z dnia 25 stycznia 2006 r. (sygn. akt IV SA/Wa 1665/05) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] czerwca 2005 r. nr [...], którą organ uchylił decyzję Prezydenta m. st. Warszawy z dnia [...] lutego 2005 r. nr [...] o ustaleniu warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego na terenie działki, położonej przy ul. O. [...] w W. i odmówił ustalenia warunków zabudowy dla tej inwestycji.
Kolegium stwierdziło, iż realizacja przedsięwzięcia planowanego przez inwestora, tj. budynku wielorodzinnego, trzykondygnacyjnego, wyższego od okolicznej zabudowy, z garażem podziemnym i o znacznie większych gabarytach niż budynki sąsiednie zaburzy historyczną linię zabudowy tej ulicy. Przy ulicy O. znajdują się bowiem wyłącznie budynki jednorodzinne, w tym niektóre w zabudowie bliźniaczej. Zdaniem organu, planowane przez inwestora przedsięwzięcie nie spełnia wobec tego wymagań, dotyczących nowej zabudowy w zakresie kontynuacji funkcji, parametrów, cech i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym gabarytów i formy architektonicznej obiektów budowlanych, linii zabudowy oraz intensywności wykorzystania terenu, o których mowa w art. 61 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, iż zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem prawa materialnego tj. art. 52 w zw. z art. 64 ust. 1 w zw. z art. 61 ust. 1 powołanej ustawy, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, iż inna była rola wniosku o warunków zabudowy pod rządami ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym, a inna jest rola takiego wniosku pod rządami obecnie obowiązujących przepisów. Ustawa z 1994 r. przyjmowała wiążący charakter takiego wniosku. Rolą organu było jedynie ustalenie, w oparciu o obowiązujący dla danego terenu plan zagospodarowania przestrzennego, czy zamierzenie to zgodne jest z zapisami planu. W ocenie Sądu I instancji, stanowisko takie jest nie do utrzymania w stosunku do wniosku inwestora przewidzianego w ustawie z 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Art. 59 tej ustawy stanowi wyraźnie, że dana inwestycja wymaga ustalenia warunków zabudowy w drodze decyzji, tylko w razie braku planu zagospodarowania przestrzennego dla danego terenu. Wydanie takiej decyzji, poprzedzone przeprowadzeniem stosownej analizy zastępuje niejako ustalenia planu. Dopiero tak dokonane ustalenie warunków zabudowy dla zamierzonej inwestycji, stanowi podstawę do ubiegania się o pozwolenie na budowę. W myśl art. 53 ust. 3 w zw. z art. 64 ust. 1 tej ustawy oraz przepisów rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. nr 164, poz. 1588) organ właściwy do wydania warunków zabudowy organ zobowiązany jest do przeprowadzenia analizy funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu w zakresie warunków, o których mowa w art. 61 ust. 1-5 ustawy. Przygotowanie takiej analizy poprzedza opracowanie przez osobę wpisaną na listę izby samorządu zawodowego urbanistów albo architektów projektu decyzji o warunkach zabudowy. W praktyce osoba ta sporządza także wspomnianą analizę.