W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że wnioskodawca przedstawił opracowanie pt. Analiza rozkładu pól elektromagnetycznych wokół stacji bazowej. Ponadto skarżący ograniczył zakres zgłaszanego zamiaru wykonania robót budowlanych o prace wskazane w pkt 7 wniosku z 7 marca 2016 r., tj. deinstalację istniejących urządzeń zgodnie z treścią załączonej dokumentacji technicznej, wyjaśniając jednocześnie, że ograniczenie to wynika z faktu, iż deinstalacja istniejących urządzeń radiokomunikacyjnych odbędzie się w związku z ostateczną decyzją Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Krakowie. W momencie dokonywania zgłoszenia decyzja ta nie była prawomocna, a inwestor oczekiwał na rozstrzygnięcie skargi przez Naczelny Sąd Administracyjny, co nastąpiło dnia 26 kwietnia 2016 r. Strona wyjaśniła również, że zakres zgłoszonych prac nie jest tożsamy z zakresem prac związanych z deinstalowaną infrastrukturą, co wynika z porównania obu inwestycji.
Wojewoda Małopolski uznał, że decyzja organu pierwszej instancji nie narusza prawa w stopniu nakazujący jej uchylenie. Podzielił natomiast stanowisko skarżącej spółki, że zgłoszony przedmiot robót budowlanych nie jest tożsamy z istniejącą stacją bazową na budynku przy ul. [...] w K., podlegającą rozbiórce zgodnie z decyzją Powiatowego Inspektora nadzoru Budowlanego, o czym świadczą m.in. rozbieżne rodzaje anten zamontowanych i projektowanych, określone wartości azymutów oraz rozmieszczenie konstrukcji na dachu budynku. Wskazana przez wnioskodawcę różnica wysokości konstrukcji wsporczych, wynosząca przy obu inwestycjach 4,05 m, nie rzutuje na ogólnie stwierdzony brak tożsamości stacji bazowych telefonii komórkowych.
Wojewoda Małopolski podkreślił, że wobec braku wyraźnego wskazania przez ustawodawcę przepisów, na podstawie których dochodzi do wyznaczenia obszaru w otoczeniu obiektu budowlanego, przyjąć należy, że są to wszystkie powszechnie obowiązujące przepisy prawa, które wprowadzają określonego rodzaju ograniczenia w zakresie zagospodarowania, w tym zabudowy, tego terenu. Ustalenie obszaru oddziaływania konkretnego obiektu ma w konsekwencji decydujące znaczenie dla ustalenia stron postępowania administracyjnego oraz zapewnienia poszanowania, występujących w zasięgu oddziaływania obiektu, uzasadnionych interesów osób trzecich (art. 5 ust. 1 pkt 9 Prawa budowlanego). W procesie zmierzającym do wyznaczenia obszaru oddziaływania obiektu nie chodzi o wykazanie negatywnego wpływu inwestycji na działki znajdujące się w otoczeniu projektowanego obiektu, lecz już o możliwość spowodowania szkodliwego oddziaływania inwestycji na teren otaczający działkę inwestora w związku z zamierzeniem budowlanym. Obszar oddziaływania obiektu budowlanego to także teren, gdzie uciążliwości związane z przedsięwzięciem mieszczą się w granicach norm określonych przez przepisy prawa.
Zdaniem organu odwoławczego sporna inwestycja, tj. wykonanie robót budowlanych polegających na instalacji urządzeń teletechnicznych stacji bazowej telefonii komórkowej, w tym antenowych konstrukcji wsporczych i instalacji radiokomunikacyjnej, została sklasyfikowana do art. 29 ust. 2 pkt 15 Prawa budowlanego i jako urządzenie montowane na obiekcie, stanowiące sumaryczną wysokość równą 4,05 m, wymaga zgłoszenia Prezydentowi Miasta Krakowa w myśl art. 30 ust. 1 pkt 3 lit. b/. W przyjętej procedurze poprzedzającej rozpoczęcie robót budowlanych jedyną stroną postępowania mógł zostać tylko inwestor. W kwalifikacji przedsięwzięcia wnioskodawca zawarł analizę położenia w przestrzeni wektora osi głównej wiązki, z uwzględnieniem otoczenia stacji bazowej, takiego jak wysokość i położenie sąsiednich zabudowań i ukształtowanie terenu. Długość osi uzależniona od równoważnej mocy promieniowanej izotropowo EIRP wynosi 150 m, rozchodząc się w trzech różnych azymutach: 10°, 130°, 255°. W opracowaniu uwzględniono również możliwość pochylenia osi wiązki. Celem niniejszego opracowania było wykazanie, że oś wiązki nie będzie znajdowała się w miejscach dostępnych dla ludności, przez które należy rozumieć wszelkie miejsca, z wyjątkiem miejsc, do których dostęp ludności jest zabroniony lub niemożliwy bez użycia sprzętu technicznego. Z kolei w Analizie rozkładu pól elektromagnetycznych wokół stacji bazowej inwestor wskazał, że pola gęstości mocy promieniowania elektromagnetycznego o wartości powyżej 0,1 W/m2, stanowiącego ponadnormatywne oddziaływanie, nie występują w miejscach dostępnych dla ludności. Weryfikacja wskazanych dokumentów pozwala jednoznacznie stwierdzić, że osie głównych wiązek promieniowania oraz obszary ponadnormatywnej gęstości mocy pola promieniowania elektromagnetycznego wychodzą poza działkę nr [...], obr. [...], jedn. ewid. [...], do której skarżący posiada prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, obejmując swoim zasięgiem nieruchomości położone w pobliżu projektowanej stacji bazowej. Oznacza to, że inwestycja oddziałuje na tereny sąsiednie, natomiast w kontekście omawianej problematyki nie ma znaczenia, czy generowane przez nią promieniowania występują w miejscach dostępnych dla ludności (w okolicznościach istniejącej lub przyszłej zabudowy), ponieważ spełnienie standardów środowiskowych nie oznacza braku generowania oddziaływań na działki sąsiednie. Zatem realizacja stacji bazowej telefonii komórkowej powoduje konieczność utworzenia obszaru oddziaływania, z którym powiązane są ograniczenia na nieruchomościach położonych w otoczeniu nieruchomości, gdzie ma zostać zrealizowane zamierzenie budowlane, tzn. projektowany obiekt posiada wpływ na sposób zagospodarowania tych nieruchomości, w tym ich zabudowę, nawet przy dochowaniu wymagań wynikających z przepisów. W myśl przedstawionych rozważań właściciele, użytkownicy wieczyści lub zarządcy nieruchomości znajdujących się w obszarze oddziaływania rozpatrywanej inwestycji winni być stronami postępowania, co w konsekwencji generuje konieczność procedowania stacji bazowej telefonii komórkowej w trybie postępowania o pozwolenie na budowę.