Dnia 10 listopada 2015 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Barbara Adamiak sędzia NSA Jerzy Stelmasiak sędzia del. NSA Janina Kosowska /spr./ Protokolant asystent sędziego Jan Wasilewski po rozpoznaniu w dniu 10 listopada 2015 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 listopada 2013 r. sygn. akt VII SA/Wa 1649/13 w sprawie ze skargi B. w W. na postanowienie Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] czerwca 2013 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia 1. oddala skargę kasacyjną; 2. odstępuje od zasądzenia kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 15 listopada 2013 r., sygn. akt VII SA/Wa 1649/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu sprawy ze skargi B. z siedzibą w W. (dalej zwanej Spółką) na postanowienie Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] czerwca 2013 r., nr [...], w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia - uchylił zaskarżone postanowienie oraz zasądził od organu na rzecz Spółki zwrot kosztów postępowania sądowego.
Wyrok ten został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych kontrolowanej sprawy:
Postanowieniem z dnia [...] czerwca 2013 r. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego, powołując między innymi art. 134 w związku z art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2000 r., nr 98, poz. 1071 ze zm. - dalej jako k.p.a.) oraz art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2010 r., nr 243, poz. 1623 ze zm.), stwierdził niedopuszczalność zażalenia Spółki na postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla m.st. Warszawy z dnia [...] maja 2013 r. nakładające na Wspólnotę Mieszkaniową [...] oraz na Spółkę obowiązek przedstawienia ekspertyzy stanu technicznego garaży usytuowanych pod budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym przy ul. [...] w Warszawie. W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia organ odwoławczy podał, że zaskarżone postanowienie organu I instancji zostało wydane na podstawie art. 62 ust. 3 ustawy Prawo budowlane. Wskazał, że postanowienie to ma charakter dowodowy, a przepisy nie przewidują możliwości wniesienia na nie zażalenia. Wyjaśnił, że zgodnie z art. 142 k.p.a. postanowienie to strona może zaskarżyć tylko w odwołaniu od decyzji rozstrzygającej sprawę i kończącej postępowanie administracyjne prowadzone przez organ I instancji.
W skardze na powyższe postanowienie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Spółka wywiodła, że na postanowienie wydane na podstawie art. 62 ust. 3 ustawy Prawo budowlane przysługuje zażalenie, a pogląd swój poparła stanowiskiem Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażonym w wyroku z dnia 22 kwietnia 2010 r. sygn. akt II OSK 711/09. Oceniła, że w niniejszej sprawie mamy do czynienia zarówno ze skierowaniem postanowienia i nałożeniem obowiązku na błędnie ustalony podmiot, jak też z niezasadnością nałożonego obowiązku. Podniosła, że Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego, stwierdzając niedopuszczalność zażalenia na postanowienie organu I instancji, dokonał niewłaściwej oceny stanu prawnego, a w następstwie powyższych uchybień nie dokonał również stosownej oceny stanu faktycznego jako organ odwoławczy, czym naruszył art. 7, 15, 77 § 1, 134, 141 § 1, 142 k.p.a. oraz art. 62 ust. 3 ustawy Prawo budowlane. Z tych też powodów Spółka wniosła o uchylenie postanowień organów obu instancji oraz zasądzenie kosztów postępowania.