Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Włodzimierz Ryms Sędziowie Sędzia NSA Jacek Chlebny Sędzia NSA Alicja Plucińska-Filipowicz (spr.) Protokolant Anna Jusińska po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2010r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej P. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 2 grudnia 2009 r., sygn. akt II SA/Go 763/09 w sprawie ze skargi P. Spółka z o.o. z siedzibą w W. na uchwałę Rady Miasta Zielona Góra z dnia 31 marca 2009 r. nr XLIII/580/09 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Zielona Góra 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gorzowie Wielkopolskim 2. zasądza od miasta Zielona Góra na rzecz P. Spółka z o.o. z siedzibą w W. kwotę 370 (trzysta siedemdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
II OSK 522/10 U z a s a d n i e n i e
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim wyrokiem z dnia 2 grudnia 2009 r. sygn. akt II SA/Go 763/09 po rozpoznaniu skargi P. Spółka z o.o. w W. na uchwałę Rady Miasta Zielona Góra z dnia 31 marca 2009 r. Nr XLIII/580/09 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Zielona Góra - oddalił skargę.
W uzasadnieniu wyroku podano, że skarżąca Spółka podniosła w skardze, że przepis ( 12 pkt 8 lit. c uchwalonego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego narusza jej interes prawny gwarantowany konstytucyjną zasadą wolności gospodarczej w zakresie prowadzenia działalności telekomunikacyjnej, wprowadzając ograniczenie tej działalności poprzez zakaz realizacji określonej inwestycji telekomunikacyjnej jak też rozbudowy istniejącej już zabudowy /w odniesieniu do stacji bazowych i urządzeń nadawczych/. Skarga została poprzedzona wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa zaskarżoną uchwałą.
W odpowiedzi na skargę Rada Miasta Zielona Góra wniosła o jej oddalenie podnosząc, że to na skarżącym spoczywa obowiązek wykazania naruszenia zaskarżoną uchwałą jego indywidualnego interesu prawnego lub uprawnienia w dacie wniesienia skargi, który ma wynikać z normy prawa materialnego kształtującego sytuację prawną wnoszącego skargę, przy czym zasadniczo wynika on z tytułu prawnego do nieruchomości /prawa własności, użytkowania wieczystego/. W niniejszej sprawie skarżąca nie wykazała, iż ma interes prawny legitymujący ją do wniesienia skutecznie skargi, jak też naruszenia interesu prawnego bądź uprawnienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim podzielił stanowisko wyrażone w odpowiedzi na skargę, iż wnosząca skargę kasacyjną jako dzierżawca gruntu /umowa dzierżawy zawarta z gminą uprawnia jedynie do władania nieruchomością/, na którym istnieje obiekt telekomunikacyjny służący jej do prowadzenia działalności gospodarczej w określonym zakresie, nie ma legitymacji materialno-prawnej do wniesienia skargi w niniejszej sprawie. Nie statuuje interesu prawnego skarżącej art. 6 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym /Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm./ stanowiący, iż każdy ma prawo w granicach określonych ustawą, do ochrony własnego interesu prawnego przy zagospodarowaniu terenów należących do innych osób lub jednostek organizacyjnych. Nie wynika także interes prawny skarżącej z przepisów art. 7, 20, 22, 31 i 32 Konstytucji RP. Skarżącej nie przysługuje konkretne prawo podmiotowe o charakterze prywatnoprawnym czy też publicznoprawnym, wynikające z przepisów prawa materialnego, które zostałoby najpóźniej w dacie wniesienia skargi naruszone wprowadzonym zaskarżoną uchwałą zakazem.
Niezależnie od stwierdzenia, że skarżąca nie legitymuje się takim prawem chronionym, które wynikałoby z przepisów prawa materialnego, w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku wskazano również, że nie może być mowy o naruszeniu interesu skarżącej /określonego w istocie jako faktyczny/ wobec tego, że skarżąca ma w swoim władaniu obiekt telekomunikacyjny służący do prowadzenia działalności gospodarczej, który może przebudować w razie potrzeby, czego nie uniemożliwia jej wprowadzony miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przedmiotowy zakaz.