Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Teresa Kobylecka /spr./ Sędziowie sędzia NSA Paweł Miładowski sędzia del. WSA Tomasz Świstak Protokolant asystent sędziego Julia Słomińska po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej J. N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 14 października 2015 r. sygn. akt II SA/Gl 360/15 w sprawie ze skargi J. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia 23 lutego 2015 r. nr ... w przedmiocie jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości oddala skargę kasacyjną.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 14 października 2015r., sygn. akt II SA/Gl 360/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę J. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia 23 lutego 2015r. nr ... w przedmiocie jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości.
W uzasadnieniu powyższego wyroku Sąd wskazał, że Prezydent Miasta B. decyzją z dnia 15 grudnia 2014r. na podstawie art. 36 ust. 4, art. 37 ust. 1 i 6, art. 87 ust. 3a ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012r., poz. 647 z zm.), dalej zw. u.p.z.p. oraz uchwały nr ... Rady Miejskiej w B. z dnia 29 czerwca 2010r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obejmującego teren położony w W., w rejonie ulicy L. z urzędu ustalił dla J. N. jednorazową opłatę 7085,40 zł z tytułu wzrostu wartości nieruchomości składającej się z działki nr ... obj. Kw nr ... oraz udziału w działce ... na skutek zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Odwołanie od tej decyzji złożył J. N. Decyzji tej zarzucił naruszenie art. 36 ust. 4 i art. 37 ust. 1 u.p.z.p. poprzez ich bezpodstawne zastosowanie, art. 37 ust. 6 u.p.z.p. wobec naruszenia zasady bezzwłoczności oraz naruszenie art. 77 § 1, § 4 k.p.a. poprzez niewyjaśnienie wszystkich okoliczności sprawy i nie wzięcie pod uwagę okoliczności znanych organowi z urzędu. Twierdził, że m.in. działkę nr ... oraz działkę nr ..., która była działką drogową (po podziale powstała z niej między innymi działka nr ...) nabył aktem notarialnym z dnia 28 lipca 2006r., a w tej dacie działka nr ... miała charakter budowlano-mieszkaniowy, o czym świadczy przedłożona do aktu notarialnego z dnia 28 lipca 2006r. decyzja o warunkach zabudowy działki nr ... z dnia 27 kwietnia 2006r. Na tej decyzji zamieszczono pieczątkę o treści "do dnia 28 lipca 2006r. nie wpłynęło odwołanie". Skarżący w związku z tą decyzją uważa, że działka nr ... w momencie zakupu miała charakter budowlano-mieszkaniowy. W dniu 13 czerwca 2006r. uchwałą, która weszła w życie 4 sierpnia 2006r. m.in. działka nr ... została zakwalifikowana jako teren rekreacyjny, mimo, że decyzja o warunkach zabudowy uzyskała prawomocność w dniu 28 lipca 2006r. W związku z tym, skarżący złożył wniosek o zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w zakresie działek ..., ... i ..., który w istocie był wnioskiem o przywrócenie statusu budowlano-mieszkaniowego przedmiotowych parceli. Dnia 29 czerwca 2010r. uchwałą Rady Miejskiej, która weszła w życie 2 października 2010r., parcela nr ... uzyskała ponownie status budowlany, a w związku z tym uzyskał pozwolenie na budowę w maju 2012r. obejmujące działkę .... Działkę tę - zabudowaną jednorodzinnym domem mieszkalnym, sprzedał umową notarialną z 5 maja 2014r. wraz z udziałem w działce .... Zdaniem odwołującego się w sprawie nie wykazano, że wzrost wartości działki jest następstwem obowiązującego od 2 października 2010r. planu, bowiem plan ten utrzymał w mocy status budowlano-mieszkaniowy działki ..., nadany mu prawomocną decyzją z kwietnia 2006r. Stwierdził, że "w przypadku gdy przed uchwaleniem obowiązującego planu miejscowego, nie obowiązywał plan miejscowy lub decyzja o warunkach, przy określaniu wartości nieruchomości dla celów opłaty planistycznej, przyjmuje się faktyczny sposób wykorzystania nieruchomości przed uchwaleniem tego planu".