Skarga kasacyjna na decyzję Wojewody [...] w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Zdzisław Kostka (spr.), Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak, Sędzia WSA (del.) Mirosław Gdesz, Protokolant sekretarz sądowy Bernadetta Pręgowska, po rozpoznaniu w dniu 5 czerwca 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej E. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 października 2018 r. sygn. akt VII SA/Wa 2046/17 w sprawie ze skargi E. C. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2017 r. nr [...] w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/5

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 31 października 2018 r., sygn. akt VII SA/Wa 2046/17, oddalił skargę E. C. na decyzję Wojewody [...] z [...] czerwca 2017 r., którą utrzymano w mocy wydaną na podstawie przepisów ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych decyzję Starosty [...] z [...] listopada 2016 r. o zezwoleniu gminie O. na realizację inwestycji drogowej polegającej na rozbudowie ul. [...] w miejscowościach M. i J. w gminie O. m.in. na działkach nr [...] z obrębu [...] i nr [...] z obrębu [...], stanowiących własność skarżącej, zatwierdzeniu projektu podziału nieruchomości na potrzeby tej inwestycji oraz zatwierdzeniu projektu budowlanego.

W skardze kasacyjnej skarżąca, zaskarżając wyrok Sądu pierwszej instancji w całości, zarzuciła naruszenie przepisów postępowania to jest:

1/ art. 134 § 1 w zw. z art. 1 i art. 3 p.p.s.a. oraz w zw. z art. 11b ust. 1, art. 11d ust. 1 pkt 2 i pkt 3 oraz art. 11f ust. 1 pkt 1 i pkt 5 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych,

2/ art. 134 § 1 i art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. w zw. z art. 6, art. 7, art. 10 § 1, art. 76 § 1, art. 77, art. 78 § 1, art. 84 § 1, art. 85 § 1, art. 89 § 1, art. 107, art. 156 § 1 pkt 1, 2, 5, 6 i 7 k.p.a. oraz art. 268a k.p.a.,

3/ art. 134 § 1 i art. 145 § 1 pkt 1 lit. b p.p.s.a. w zw. z art. 33 § 1 i art. 40 § 2 k.p.a.,

4/ art. 141 § 4 p.p.s.a.,

5/ art. 6 p.p.s.a.,

6/ art. 61 § 2 pkt 2 w zw. z art. 194 § 1 pkt 2 p.p.s.a.;

a także prawa materialnego, to jest art. 11a ust. 1, art. 11c, art. 11i i art. 11e ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych.

We wnioskach skargi kasacyjnej zażądano uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania oraz zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Ponadto na podstawie art. 124 § 1 pkt 6 w zw. z art. 193 p.p.s.a wniesiono o zawieszenie postępowania z uwagi na złożenie skargi kasacyjnej po wznowieniu przez Ministra Inwestycji i Rozwoju postępowania zakończonego ostateczną decyzją tego organu z [...] sierpnia 2018 r., lecz na rozprawie przed NSA wniosek ten został cofnięty.

Rozpoznając skargę kasacyjną Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 183 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (jednolity tekst ustawy - Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, biorąc z urzędu pod rozwagę jedynie nieważność postępowania. W niniejszej sprawie podstawy nieważności wskazane w art. 183 § 2 p.p.s.a. nie zachodzą, zaś granice skargi kasacyjnej zostały wyznaczone przez jej wniosek (uchylenie zaskarżonego wyroku w całości) i podstawy (wskazane naruszenia przepisów prawa). Rozpoznając zatem w tak określonych granicach sprawę NSA uznał, że skarga kasacyjna nie jest zasadna.

Ze skargi kasacyjnej, uwzględniając także jej uzasadnienie, wynika, że pierwsza z podstaw kasacyjnych sprowadza się do zarzutu, że Sąd pierwszej instancji nie rozpoznał zawartego w skardze zarzutu naruszenia art. 11b ust. 1, art. 11d ust. 1 pkt 2 i pkt 3 oraz art. 11f ust. 1 pkt 1 i pkt 5 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz.U. z 2015 r. poz. 2031 ze zm.), polegającego na tym, że "właściwym zarządcą drogi na ulicy [...] w J. jest [...] S.A., jako właściciel i zarządca wymienionych w decyzji" organu pierwszej instancji działek nr [...] i [...], który ani nie wystąpił z wnioskiem o zezwolenie na realizację inwestycji drogowej, ani jej nie uzgodnił. Uzasadniając w tym zakresie skargę kasacyjną skarżąca odwołała się do pisma wspomnianego podmiotu z 2 października 2006 r. W tym kontekście skarżąca podniosła także, że wbrew art. 11d ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy wniosek o wydanie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej nie zawierał analizy powiązania drogi z innymi drogami publicznymi "ponieważ od strony wschodniej droga kończy się skrzyżowaniem z dwiema nieutwardzonymi drogami polnymi o szerokości po 3 m, stanowiąc niedopuszczalne połączenie dróg o różnych kategoriach; przedłużeniem utwardzonego skrzyżowania byłby wjazd w nieutwardzoną drogę polną, a od strony zachodniej byłby połączony z wewnętrzną drogą pożarową w zarządzie wymienionego rynku hurtowego w B., który za jego oświadczeniem z dnia 2 października 2006 r. z akt sprawy - konsekwentnie od lat nie zgadza się na inwestycję drogową". Z dalszej części uzasadnienia skargi kasacyjnej wynika, że skarżąca w ramach tej podstawy kasacyjnej kwestionuje możliwość realizacji inwestycji drogowej na nieruchomości o nieustalonym stanie prawnym oraz wykonania inwestycji polegającej na rozbudowie drogi, gdy rozbudowywaną drogą nie jest droga powstała w wyniku wykonania robót budowlanych. W tym zakresie w argumentacji powołano się na wyrok NSA z 28 lutego 2017 r., sygn. akt I OSK 2112/16.

Strona 1/5