Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Rzążewska, Sędziowie NSA Jerzy Bujko (spr. ), Andrzej Jurkiewicz, Protokolant Wiesława Koślińska, po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2006 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej D. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 stycznia 2005 r. sygn. akt IV SA/Wa 167/04 w sprawie ze skargi D. B. na postanowienie Ministra Kultury z dnia [...] grudnia 2003 r. Nr [...] w przedmiocie uzgodnienia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu oddala skargę kasacyjną
W postępowaniu wszczętym wnioskiem D. B. o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji w postaci obiektu usługowo-biurowo-mieszkalnego na działce oznaczonej nr [...], ark. [...] położonej w Poznaniu przy zbiegu ulicy [...] i [...] organ rozpoznający sprawę wystąpił do Miejskiego Konserwatora Zabytków w Poznaniu o uzgodnienie planowanej inwestycji, która ma być usytuowana na obszarze objętym ochroną konserwatorską. Po kolejnym rozpoznaniu sprawy Miejski Konserwator Zabytków w Poznaniu wydał w dniu [...] czerwca 2003 r. postanowienie Nr [...] uzgadniające projekt decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
W uzasadnieniu swej decyzji z dnia [...] czerwca 2003 r. Konserwator Zabytków podkreślił, iż przedmiotowy teren oznaczony symbolem I.CM1.mu, objęty jest ścisłą ochroną konserwatorską, zgodnie z zapisem w miejscowym planie ogólnym zagospodarowania przestrzennego miasta Poznania z 1994 r. Jednocześnie teren przeznaczony pod to zainwestowanie znajduje się na obszarze strefy ochrony konserwatorskiej centrum miasta, wpisanej w 1980 r. do rejestru zabytków, jest to bowiem teren nawarstwień kulturowych sięgających okresu średniowiecznego.
W tym postanowieniu uzgadniającym znalazło się stwierdzenie, iż teren ten nie został dotychczas przebadany archeologicznie.
Inwestor - D. B. w zażaleniu wyraził przekonanie, że prowadzenie prac archeologicznych spowoduje opóźnienie realizacji zamierzonej przez niego inwestycji. Nadto podkreślił, iż prace takie powinny zostać przeprowadzone już uprzednio na przyległym do jego działki terenie, z uwagi na realizowaną w 2000 r. budowę [...]. W jego przekonaniu, jeśli wykonano takie prace to z pewnością objęły i jego posesję. Uznał także, iż zbędne było występowanie przez Prezydenta miasta Poznania o przedmiotowe uzgodnienie, ponieważ uprzednio - 15 marca 2000 r. takie uzgodnienie zostało wydane przez Wielkopolskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków i jego zdaniem nadal funkcjonowało w obrocie prawnym.
Postanowieniem z dnia [...] grudnia 2003 r. Minister Kultury utrzymał w mocy postanowienie Miejskiego Konserwatora Zabytków w Poznaniu z dnia [...] czerwca 2003 r., uzgadniające projekt decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji polegającej na budowie obiektu handlowo-usługowo-mieszkalnego, przewidzianej do realizacji na działce nr [...], ark. [...], obręb Poznań, położonej w Poznaniu u zbiegu [...] i ul. [...].
Minister Kultury potwierdził prawidłowość podjętego rozstrzygnięcia przez organ I instancji. Dodatkowo wyjaśnił, że nadzór archeologiczny stanowi jeden z rodzajów badań archeologicznych i jest prowadzony w trakcie prac budowlanych, zazwyczaj na etapie prac ziemnych, w celu stwierdzenia ewentualnego występowania archeologicznej substancji zabytkowej na danym terenie.
Prowadzenie tych prac na obszarach zurbanizowanych, wpisanych do rejestru zabytków, stanowi - zdaniem Ministra - jedyną dostępną metodę rozpoznania archeologicznego. Prace te w ocenie organu nie będą prowadziły do blokowania zamierzonej inwestycji i nie zostały uprzednio przeprowadzone na przedmiotowej nieruchomości, "z uwagi na stosunki własnościowe", o czym świadczy sprawozdanie końcowe z Badań i nadzorów archeologiczno-konserwatorskich na [...] w Poznaniu w 2002 r. przy budowie [...].