Skarga kasacyjna zasługiwała na uwzględnienie, ponieważ brak było podstaw do stwierdzenia przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy nieważności całej zaskarżonej przez Wojewodę Kujawsko-Pomorskiego uchwały Rady Miasta Bydgoszczy z dnia 25 stycznia 2012 r., nr XXI/397/12 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego "Stare Miasto" w Bydgoszczy. Uznać należy, że pomijając znaczące dla rozstrzygnięcia powyższej sprawy dokumenty znajdujące się w aktach (co stanowi o naruszeniu art. 133 § 1 p.p.s.a.), bądź też niewłaściwie je oceniając Sąd dokonał wadliwej oceny zaskarżonego aktu orzekając, na podstawie art. 147 § 1 p.p.s.a., o jego nieważności w całości.
W pierwszej kolejności zauważyć należy, że - jak stanowi art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2012 r. poz. 647, dalej: u.p.z.p.) - naruszenie zasad sporządzania studium lub planu miejscowego, istotne naruszenie trybu ich sporządzania, a także naruszenie właściwości organów w tym zakresie, powodują nieważność uchwały rady gminy w całości lub części. Istotność naruszenia prawa z jakim powołany przepis wiąże konieczność stwierdzenia nieważności postanowień studium, czy też planu miejscowego, w sposób szczególny powinna być rozważana przy ocenie naruszeń trybu procedowania nad tymi aktami, gdzie decydujące znaczenie powinien mieć wpływ danego naruszenia na treść rozstrzygnięcia planistycznego.
Powyższe uwagi mają szczególne znaczenie przy ocenie zarzutu skargi kasacyjnej wskazującego na naruszenie poprzez błędną wykładnię art. 20 ust. 1 u.p.z.p. Stosownie do tego przepisu, plan miejscowy uchwala rada gminy, po stwierdzeniu jego zgodności z ustaleniami studium, rozstrzygając jednocześnie o sposobie rozpatrzenia uwag do projektu planu oraz o sposobie realizacji, zapisanych w planie, inwestycji z zakresu infrastruktury technicznej, które należą do zadań własnych gminy, oraz zasadach ich finansowania, zgodnie z przepisami o finansach publicznych. Część tekstowa planu stanowi treść uchwały, część graficzna oraz wymagane rozstrzygnięcia stanowią załączniki do uchwały.
Istotne dla rozstrzygnięcia wynikłej w niniejszej sprawie kwestii jest użyte w cytowanym przepisie sformułowanie "jednocześnie", które dotyczy momentu w jakim następuje uchwalenie planu miejscowego oraz rozstrzygnięcie o sposobie uwzględnienia uwag do projektu planu, jak również sposób podejmowania w tej kwestii rozstrzygnięć. W ocenie Sądu I instancji rozpatrzenie uwag powinno być czynnością odrębną od uchwalenia planu i poprzedzającą jego uchwalenie. Poddanie w niniejszej sprawie pod głosowanie Rady listy uwag nieuwzględnionych przez organ wykonawczy gminy stanowiącej załącznik do projektu planu, w ocenie Sądu I instancji, stanowi istotne naruszenie trybu sporządzania planu miejscowego uzasadniające stwierdzenie nieważności uchwały w całości. Z takim stwierdzeniem, w okolicznościach niniejszej sprawy, nie sposób się zgodzić. Nie negując celowości indywidualnego głosowania nad każdą nieuwzględnioną uwagą, wobec braku precyzji w formułowaniu przez ustawodawcę podejmowanych przez organ uchwałodawczy czynności, Naczelny Sąd Administracyjny w składzie orzekającym stanął na stanowisku, że nie w każdym przypadku podjęcie uchwały o zatwierdzeniu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wraz z jednoczesnym rozstrzygnięciem o sposobie rozpatrzenia zgłoszonych uwag, stanowić będzie wadliwość uzasadniającą stwierdzenie nieważności uchwały w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Rozstrzygnięcie rady w przedmiocie zgłoszonych uwag ma wprawdzie charakter merytoryczny i towarzyszy mu ocena zasadności uwagi, w której wyniku uwaga może zostać uwzględniona lub odrzucona, to jednak przyjąć należy, że może to nastąpić w jednym głosowaniu nad uchwaleniem projektu samego planu (por. wyroki NSA: z dnia 31 maja 2012 r. sygn. akt II OSK 1405/12, z dnia 22 września 2011 r. sygn. akt II OSK 1317/11, z dnia 5 października 2011 r. sygn. akt II OSK 1435/11, z dnia 1 grudnia 2010 r. sygn. akt II OSK 1947/10, z dnia 28 stycznia 2010 r. sygn. akt II OSK 1893/09). Na gruncie niniejszej sprawy dodatkowo zauważyć należy, że - jak wynika z protokołu sesji Rady Miasta Bydgoszczy odbytej w dniu 25 stycznia 2012 r. (strona 90 i n.) - propozycja głosowania indywidualnego nad każdą uwagą była na sesji Rady dyskutowana. Przeciwnicy takiego procedowania akcentowali, że uwagi stanowią załącznik do projektu uchwały, podejmując więc plan załącznikiem nr 2 rozstrzyga się o odrzuceniu uwag. W głosowaniu nad wnioskiem o oddzielne rozpatrywanie uwag, powyższy wniosek (głosami 6 "za" i 16 "przeciw") nie przeszedł. Tym niemniej, wypada podkreślić, że radni mogli się w tej kwestii wypowiedzieć. Zauważyć również należy, że zawierający wykaz 52 uwag załącznik nr 2 do uchwały w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego "Stare Miasto" w Bydgoszczy w sposób szczegółowy opisuje każdą ze zgłoszonych i nieuwzględnionych uwag oraz zawiera uzasadnienie Rady o braku ich zasadności, pozwalając radnym na zapoznanie się z proponowanym stanowiskiem.