Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miasta Bydgoszczy w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego "Stare Miasto" w Bydgoszczy
Uzasadnienie strona 14/15

c) poprzez niewłaściwą interpretację przepisów ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, poprzez dokonanie wykładni przepisów art. 3 pkt 12 i art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. b w oderwaniu od pozostałych przepisów tej ustawy oraz pominięciu regulacji przepisów art. 4 pkt 1-2, art. 7 pkt 4, art. 18 ust. 1, art. 19 ust. 1 pkt 1 oraz art. 36 ust. 1 pkt 11 tej ustawy w związku z art. 1 ust. 2 pkt 4 oraz art. 15 ust. 2 pkt 4 u.p.z.p., skoro nie uwzględniono przy orzekaniu obowiązków uwzględniania w planie miejscowym zasad ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków, w tym obowiązku ochrony historycznych podziałów własnościowych i historycznych układów urbanistycznych,

d) poprzez niewłaściwe zastosowanie przepisów ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne polegające na pominięciu regulacji art. 1, art. 10 ust. 1a oraz art. 14 ust. 1 w związku z art. 1 ust. 2 pkt 3 u.p.z.p. i pominięcie przy orzekaniu obowiązku uwzględnienia w planie miejscowym wymagań z zakresu gospodarowania wodami,

e) poprzez niewłaściwe zastosowanie przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami polegające na zastosowaniu wykładni art. 1 ust. 1 pkt 2 w oderwaniu od pozostałych regulacji tej ustawy, pominięcie art. 4 pkt 3a, art. 95 oraz błędne zastosowanie art. 93 ust. 1 i 2, z pominięciem art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego oraz art. 2 pkt 12 u.p.z.p., skutkiem czego Sąd błędnie wywiódł, iż regulacje zawarte w zaskarżonym planie miejscowym dotyczące podziałów na działki budowlane naruszają przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami,

f) poprzez pominięcie przy orzekaniu regulacji art. 15 ust. 1 u.p.z.p., skutkiem czego Sąd błędnie wywiódł, iż Rada Miasta Bydgoszczy wprowadzając w planie miejscowym regulacje dotyczące podziałów nieruchomości, przekroczyła upoważnienia ustawowe dot. podziałów nieruchomości, zastrzeżone wyłącznie do właściwości Prezydenta Miasta,

g) poprzez błędne przyjęcie regulacji art. 28 ust. 1 u.p.z.p. i stwierdzenie w wyroku, że w przedmiotowej sprawie doszło do naruszenia zasad i do istotnego naruszenia trybu sporządzania planu miejscowego, które powoduje nieważność uchwały Rady Miasta Bydgoszczy w całości.

Pismem z dnia 30 stycznia 2013 r. pełnomocnik Rady Miasta Bydgoszczy uzupełnił złożoną skargę kasacyjną w zakresie brakujących wniosków. Zwrócił się zatem o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Bydgoszczy oraz zasądzenie na rzecz skarżącego kosztów postępowania według norm przepisanych.

W odpowiedzi na skargę kasacyjną Wojewoda Kujawsko - Pomorski wniósł o oddalenie tej skargi w całości oraz zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:

W świetle art. 183 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz.U. z 2012 r., poz. 270, dalej p.p.s.a.), Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej i bierze z urzędu pod rozwagę jedynie nieważność postępowania; bada przy tym wszystkie podniesione przez skarżącego zarzuty naruszenia prawa (uchwała pełnego składu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 października 2009 r. sygn. akt I OPS 10/09, ONSAiWSA 2010 z. 1 poz. 1). W sprawie nie zachodzą przesłanki nieważności postępowania.

Strona 14/15