Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Barbara Adamiak (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędzia WSA del. Mirosława Pindelska Protokolant: Agnieszka Majewska po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Fabryki [...] w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 15 listopada 2011 r. sygn. akt II SA/Lu 666/11 w sprawie ze skargi Fabryki [...] w P. na uchwałę Rady Miejskiej w Parczewie z dnia 26 października 2010 r. nr LI/309/2010 w przedmiocie zmian w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oddala skargę kasacyjną
Rada Miejska w Parczewie w dniu 26 października 2010 r. podjęła uchwałę nr Ll/309/2010 w sprawie zmian w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego dla obszaru w granicach administracyjnych miasta Parczewa.
Uchwałę tę zaskarżyła Fabryka [...] Spółka z o.o. w P., wnosząc o stwierdzenie jej nieważności. Skarżąca Spółka zarzuciła, że przedstawiony Radzie Miejskiej w dniu 26 października 2010 r. projekt uchwały nr Ll/309/2010, dotyczącej zmian w obowiązującym planie miejscowym miasta Parczewa, różnił się w sposób istotny od przedstawionego Radzie w dniu 31 sierpnia 2010 r. projektu uchwały nr XLVII/293/2010, w tym samym przedmiocie. W "nowym" projekcie uchwały zmieniona została treść § 7 i 16 oraz szczególne warunki zagospodarowania terenów określonych w § 12 ust. 1-3, 5-6, 10, 13, 22. Zmieniono również przeznaczenie znacznej części działek objętych załącznikiem nr 8 do uchwały. Projekt tej uchwały nie został przedłożony do publicznego wglądu i konsultacji, co oznacza, że zaskarżona uchwała została podjęta z rażącym naruszeniem procedury określonej w art. 17 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Zdaniem skarżącej Spółki zaskarżona uchwała narusza jej interes prawny, gdyż wskutek jej uchwalenia i zmiany przeznaczenia części działek przyległych do stanowiących własność Spółki zakładów produkcyjnych z gospodarczego na mieszkalny, skarżąca została pozbawiona możliwości rozbudowy swojej infrastruktury. Ograniczenie to jest realne, gdyż skarżąca Spółka jest prężnie rozwijającym się podmiotem gospodarczym, który od kilku lat zwiększa swoją produkcję. Zmiana przeznaczenia sąsiednich nieruchomości uniemożliwia rozbudowę zakładu, a tym samym dalszy jego rozwój.
W odpowiedzi na skargę Rada Miejska w Parczewie wniosła o jej odrzucenie bądź oddalenie, wskazując, iż skarżąca nie posiada legitymacji procesowej do zaskarżenia przedmiotowej uchwały w myśl art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, gdyż uchwała ta nie narusza jej interesu prawnego ani uprawnienia. Skarżąca Spółka nie składała wniosku o zmianę studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego dla obszaru w granicach administracyjnych miasta Parczewa ani wniosku dotyczącego zmian w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, będącego przedmiotem skargi. Skarżąca nie była stroną postępowania poprzedzającego podjęcie powołanej uchwały, a zatem nie może skutecznie jej zaskarżyć do sądu administracyjnego.
Rada Miejska wyjaśniła, że w wyniku rozpatrzenia wniosku właścicieli nieruchomości oznaczonej jako działka nr ewid. [...] w Parczewie, zaprojektowana została zmiana obowiązującego planu miejscowego miasta Parczewa, polegająca na przeznaczeniu obszaru tej działki pod tereny budownictwa mieszkaniowego i usług, opisane na rysunku planu symbolem "MN/U". Przeprowadzono następnie wszystkie wymagane prawem uzgodnienia. W dniu 31 sierpnia 2010 r. przedstawiciel skarżącej Spółki złożył na ręce Przewodniczącego Rady Miejskiej pismo oraz zabrał głos w dyskusji na sesji Rady, informując, że w dniu 18 maja 2007 r. Spółka składała sprzeciw co do projektowanej zmiany przeznaczenia w planie wskazanej wyżej działki. Wniosek ten jednak, jak podkreśliła Rada, złożony w 2007 r. dotyczył wyłącznie uchwały nr VIII/49/2007 Rady z 27 czerwca 2007 r. w sprawie uchwalenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Parczewa. Nadto pismo Spółki z 31 sierpnia 2010 r. nie mogło stanowić i nie stanowiło uwag do planu miejscowego, albowiem wpłynęło po wymaganym terminie, a jego uwzględnienie stanowiłoby istotne naruszenie procedury planistycznej.