Sprawa ze skargi na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz Sędziowie sędzia NSA Jerzy Solarski /spr./ sędzia NSA Bożena Walentynowicz Protokolant Marcin Sikorski po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej J. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 6 grudnia 2006 r., sygn. akt II SA/Sz 878/06 w sprawie ze skargi J. Z. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...], nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie strona 1/4

II OSK 422/07 U Z A S A D N I E N I E

Wyrokiem z dnia 6 grudnia 2006r. sygn. akt II SA/Sz 878/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie (zwany dalej WSA lub Sądem I instancji), po rozpoznaniu skargi J. Z. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. (zwanego dalej Kierownikiem Urzędu) z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej - skargę oddalił.

Wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych: Kierownik Urzędu po ponownym rozpoznaniu sprawy, decyzją z dnia [...] nr [...] utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania J. Z. świadczenia pieniężnego z tytułu deportacji do pracy przymusowej. Decyzja została wydana w oparciu o art. 2 oraz art. 4 ust. 1, 2 i 4 ustawy z dnia 31 maja 1996r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz. U. Nr 87, poz. 395, ze zm. nazywanej dalej u.ś.p.). Wyrokiem z dnia 2 grudnia 2005r. sygn. akt II SA/Sz 492/05 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie skargę J. Z. na decyzję tą oddalił.

Dnia [...] J. Z. wystąpił do Kierownika Urzędu z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji z dnia [...] oraz poprzedzającej ją decyzji z dnia [...] jako wydanych z rażącym naruszeniem prawa. Wskazał, że w sprawie zakończonej powyższymi decyzjami ubiegał się o przyznanie świadczenia za okres pracy przymusowej w G. od wiosny 1940r do lata 1942r. oraz w [...] w okresie od lata 1942r. do wiosny 1944r. i stanowisko organu, iż [...] w okresie II wojny światowej nie była krajem okupowanym przez III Rzeszę, a od 1940 roku do września 1944r była także jej formalnym sojusznikiem wyklucza spełnienie przesłanki z art.2 u.ś.p., jest błędne i rażąco narusza prawo. Powołał uchwałę NSA z dnia 12 października 1998r. OPS 5/98 w której wyrażono pogląd, że z uzyskaniem prawa do świadczenia związana jest taka represja, która łączy się z wyrwaniem człowieka z jego środowiska uzasadnia stanowisko, iż wywiezienie (deportacja) na teren sojusznika III Rzeszy uprawnia do uzyskania świadczenia, skoro uprawnia do tego wywiezienie na teren okupowany. Kierownik Urzędu na podstawie przepisu art. 158 § 1 w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 i art. 157 kpa, decyzją z dnia [...] nr [...] odmówił stwierdzenia nieważności własnej decyzji z dnia [...] i poprzedzającej ją decyzji z dnia [...] i wskazał, że w czasie II wojny światowej [...] nie była okupowana przez III Rzeszę, a okresu pracy J. Z. w G. nie można zaliczyć do pracy przymusowej, o której mowa w art. 2 u.ś.p., gdyż była to praca wykonywana na terytorium Polski, w jej granicach sprzed 1 września 1939r. Po rozpoznaniu wniosku J. Z. o ponowne rozpatrzenie sprawy, Kierownik Urzędu na podstawie art. 127 § 3 i art. 138 § 1 pkt 1 kpa i art. 2, art. 4 ust. 1, 2 i 4 u.ś.p., decyzją z dnia [...] nr [...], utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

Strona 1/4