Skarga kasacyjna na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Miron (spr.) Sędziowie sędzia NSA Zdzisław Kostka sędzia del. WSA Mirosław Gdesz po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej L. H. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 lipca 2019 r. sygn. akt IV SA/Wa 897/19 w sprawie ze skargi L. H. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] lutego 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/9

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 18 lipca 2019 r. sygn. akt IV SA/Wa 897/19 oddalił skargę L. H. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] lutego 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

W dniu 23 września 2016 r. L. H. wystąpił do Wojewody [...] (dalej: Wojewoda) z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Przedmiotowy wniosek uzasadniono kontynuacją stacjonarnych studiów wyższych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Wojewoda decyzją z [...] lutego 2018 r. nr [...] odmówił udzielenia skarżącemu zezwolenia na pobyt czasowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wojewoda wskazał, że cudzoziemiec dostarczył dokumenty wymagane przepisem art. 144 ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz.U. z 2017 r., poz. 2206 ze zm.), jednakże w sprawie zaistniała obligatoryjna przesłanka do odmowy udzielenia wnioskowanego zezwolenia wynikająca z art. 100 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, tj. obowiązywanie wpisu danych cudzoziemca do wykazu cudzoziemców, których pobyt jest na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej niepożądany (dalej: wykaz). Organ stwierdził, że stosowny wpis odnoszący się do skarżącego został zamieszczony we wskazanym wykazie w dniu [...] lutego 2017 r., z terminem obowiązywania wpisu do dnia [...] lutego 2021 r., w następstwie prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego [...] w K. z dnia [...] lutego 2017 r.

Po rozpatrzeniu odwołania skarżącego Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców (dalej: Szef Urzędu) decyzją z [...] lutego 2019 r. nr [...] utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

Organ odwoławczy wskazał, że wyrokiem Sądu Rejonowego [...] w K. z dnia [...] lutego 2017 r. sygn. akt [...] skarżący został skazany na mocy art. 59 ust. 1, art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2012 r., poz. 124) na karę łączną 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat tytułem próby oraz karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych, ustalając na mocy art. 33 § 3 k.k. wysokość jednej stawki na kwotę 20 zł. Dodatkowo cudzoziemiec został zobowiązany do uiszczenia nawiązki w wysokości 2000 zł. Wyrok uprawomocnił się [...] lutego 2017 r.

Organ podkreślił, że umieszczenie danych skarżącego w wykazie nie było wynikiem swobodnej decyzji organów administracji, lecz wykonaniem przepisów art. 435 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz.U. z 2018 r., poz. 2094 ze zm.; dalej: ustawa o cudzoziemcach). Wprawdzie skarżący złożył wniosek do Szefa Urzędu o usunięcie jego danych osobowych z rejestru, jednakże organ ten postanowieniem z [...] czerwca 2018 r. nr [...] odmówił skarżącemu wydania zaświadczenia żądanej treści. Tym samym w chwili obecnej w stosunku do skarżącego nadal zachodzą obligatoryjne przesłanki do odmowy udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy, określone w art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy o cudzoziemcach.

Strona 1/9