Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Sędziowie sędzia NSA Jan Paweł Tarno sędzia del NSA Anna Żak (spr.) Protokolant Renata Sapieha po rozpoznaniu w dniu 1 marca 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej W. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 listopada 2009 r. sygn. akt II SA/Wa 485/09 w sprawie ze skargi W. S. na decyzję Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską oddala skargę kasacyjna.
Wyrokiem z dnia 16 listopada 2009r. sygn. akt II SA/Wa 485/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę W. S. na decyzję Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej z dnia [...] lutego 2009r., nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń myśliwską.
Wyrok wydany został w następujących okolicznościach sprawy.
Decyzją z dnia [...] lutego 2009r. Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. oraz art. 18 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 15 ust.1 pkt 6 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525 z późn. zm.) - dalej jako ustawa o broni i amunicji, utrzymał w mocy decyzję Komendanta Oddziału Żandarmerii Wojskowej w Żaganiu z dnia [...] grudnia 2008r. cofającą młodszemu chor. szt. W. S. pozwolenie na broń palną myśliwską dla celów łowieckich. W uzasadnieniu organ podał, że W. S. został skazany prawomocnym wyrokiem Wojskowego Sądu Garnizonowego w Zielonej Górze z dnia 27 lutego 2006r. sygn. akt Sg 21/06 za posiadanie bez wymaganego zezwolenia amunicji pochodzenia wojskowego, tj. za czyn określony w art. 263 § 2 k.k., zatem należy do grona osób, co do których istnieje uzasadniona obawa, że mogą użyć broni w celu sprzecznym z interesem bezpieczeństwa i porządku publicznego. Organ wskazał, że skazanie za nielegalne posiadanie amunicji w sytuacji gdy od osób posiadających broń wymaga się nieskazitelnej postawy powoduje, iż skarżący nie daje gwarancji, iż będzie przestrzegał przepisów ustawy o broni i amunicji w szczególności dotyczących bezpiecznego posiadania i używania broni. Osoba posiadająca broń palną powinna bowiem cechować się szczególną dbałością o przestrzeganie przepisów i zasad związanych z przechowywaniem, nabywaniem i użytkowaniem zarówno broni palnej , jak i amunicji do tej broni wykorzystywanej.
W odwołaniu W. S. zarzucił organowi I instancji nieprawidłową interpretację art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy o broni i amunicji poprzez przyjęcie, że istnieje obawa użycia przez niego broni w celu sprzecznym z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego, błędne wskazanie stanu faktycznego oraz ograniczenie postępowania dowodowego do faktu skazania go przez Wojskowy Sąd Garnizonowy.
Rozpatrujący odwołanie Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej nie znalazł podstaw do zmiany bądź uchylenia decyzji organu I instancji, wskazując, że powoływane przez skarżącego okoliczności czynu, za który został skazany zostały wyjaśnione przez sąd karny. Zatem stwierdzenie nielegalnego posiadania amunicji jest tego rodzaju okolicznością, która nakazuje zaliczyć stronę do osób, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy o broni i amunicji, a tym samym cofnąć pozwolenie na broń w myśl art. 18 ust. 1 pkt 2 tej ustawy. Przepis art. 15 ust. 1 pkt 6 ma zastosowanie nie tylko do osób, które popełniły przestępstwo przeciwko życiu, zdrowiu lub mieniu, bowiem ustawodawca jedynie przykładowo wymienił te okoliczności jako "w szczególności" uzasadniające istnienie przedmiotowej obawy. Popełnienie innego przestępstwa, jak w sprawie niniejszej nielegalnego posiadania amunicji, wymierzonego przeciwko porządkowi publicznemu, o którym mowa w art. 263 § 2 k.k., także uzasadnia istnienie obawy, o której mowa w art. 15 ust. 1 pkt 6, ma bowiem ścisły związek z postępowaniem posiadacza pozwolenia na broń w sferze tak istotnej jak ochrona bezpieczeństwa i porządku publicznego.