Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Sędziowie: Sędzia NSA Tomasz Zbrojewski Sędzia del. NSA Jerzy Stankowski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J.C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 czerwca 2018 r. sygn. akt VII SA/Wa 2188/17 w sprawie ze skargi J.C. na decyzję Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] lipca 2017 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia choroby zawodowej oddala skargę kasacyjną.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 20 czerwca 2018 r. sygn akt VII SA/Wa 2188/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę J.C. na decyzję Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] lipca 2017 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia choroby zawodowej.
Zaskarżony wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym.
Decyzją z dnia [...] maja 2017 r., znak: [...] [...] Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny na podstawie art. 104 § 1 i 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 23 ze zm.; zwanej dalej: k.p.a.), art. 5 pkt 4a oraz art. 12 pkt 1a ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2015 r. poz. 1412 ze zm.; zwanej dalej: u.p.i.s.), orzekł o braku podstaw do stwierdzenia u J.C. choroby zawodowej: przewlekłej choroby narządu głosu spowodowanej nadmiernym wysiłkiem głosowym trwającym co najmniej 15 lat pod postacią guzków głosowych twardych, wtórnych zmian przerostowych bądź niedowładu mięśni wewnętrznych krtani z wrzecionowatą niedomykalnością fonacyjną głośni i trwałą dysfonią, wymienionej w poz. 15 wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1367; zwanego dalej: rozporządzeniem).
Po rozpatrzeniu odwołania od ww. decyzji Główny Inspektor Sanitarny (zwany dalej: GIS) decyzją z [...] lipca 2017 r., znak: [...] utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. Organ odwoławczy wyjaśnił, że zgodnie z art. 235¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 1666 z późn. zm.; zwanej dalej: k.p.). za chorobę zawodową uważa się chorobę wymienioną w wykazie chorób zawodowych, jeżeli w wyniku oceny warunków pracy można stwierdzić bezspornie lub z wysokim prawdopodobieństwem, że została ona spowodowana działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy albo w związku ze sposobem wykonywania pracy.
GIS wskazał, że narażenie zawodowe na nadmierny wysiłek głosowy u skarżącego zostało potwierdzone. GIS stwierdził jednak, że w niniejszej sprawie zarówno placówka uprawniona do orzekania w sprawach chorób zawodowych w
I instancji, jak i placówka uprawniona do orzekania w sprawach chorób zawodowych w II instancji, po przeprowadzeniu niezależnych badań, nie rozpoznały u ww. pacjenta żadnej z chorób wymienionych w poz. 15 wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do rozporządzenia. GIS wyjaśnił, że Wojewódzki Szpital Zespolony w [...], jako jednostka medyczna nieuprawniona do orzekania w sprawach chorób zawodowych, podejrzewając u skarżącego chorobę zawodową narządu głosu, skierował skarżącego na badania do uprawnionego podmiotu, tj. [...] Ośrodka Medycyny Pracy. GIS wskazał, że zdiagnozowane przez ww. jednostkę medyczną zmiany w krtani nie mogły stanowić podstawy orzeczenia lekarskiego wydanego w sprawie podejrzenia choroby zawodowej. Jednocześnie organ dodał, że Wojewódzki Szpital Zespolony w [...] w ww. skierowaniu na badania w związku z podejrzeniem choroby zawodowej, jak również w zgłoszeniu podejrzenia choroby zawodowej u skarżącego nie sprecyzował jaką konkretnie chorobę narządu głosu z wymienionych w pozycji 15 wykazu chorób zawodowych podejrzewa u skarżącego. Orzeczenia lekarskie w sprawie podejrzenia choroby zawodowej narządu głosu u badanego zostały wydane zgodnie z § 5 rozporządzenia. Orzeczenie lekarskie [...] Ośrodka Medycyny Pracy z [...] grudnia 2016 r., jak i orzeczenie Instytutu Medycyny Pracy w [...] z [...] maja 2017 r. o braku podstaw do rozpoznania u skarżącego choroby zawodowej narządu głosu są wyczerpująco uzasadnione i zbieżne w kwestii dokonanego rozpoznania, jak również uzasadnienia stanowiska, postawiono także tożsame rozpoznanie: dysfonia hyperfunkcjonalna. Powyższe orzeczenia, oprócz konkluzji, zawierają wyczerpujące uzasadnienia, ze wskazaniem przeprowadzonych badań i wyjaśnieniem wszelkich wątpliwości, a użyte w nich sformułowania podane zostały w sposób zrozumiały dla stron i organów, zatem spełniają warunki opinii biegłego. W związku z powyższym zostały uznane za środek dowodowy w rozumieniu art. 75 i art. 84 k.p.a.