Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Arkadiusz Despot - Mładanowicz (spr.) Sędziowie sędzia NSA Anna Łuczaj sędzia del. WSA Piotr Broda Protokolant sekretarz sądowy A.S. po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Wspólnoty Mieszkaniowej [...] w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 czerwca 2018 r. sygn. akt VII SA/Wa 960/18 w sprawie ze skargi Wspólnoty Mieszkaniowej [...] w [...] na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia [...] lutego 2018 r. znak [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 28 czerwca 2018 r., sygn. akt VII SA/Wa 960/18 oddalił skargę Wspólnoty Mieszkaniowej [...] w [...] na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia [...] lutego 2018 r., znak: [...] wydaną w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Starosty [...] z dnia [...] lutego 2016 r., nr [...] udzielającej Burmistrzowi [...] zezwolenia na realizację inwestycji drogowej pn.: Rozbudowa ul. [...] w W. wraz ze zjazdami, odwodnieniem i oświetleniem zlokalizowanej na działkach (z uwzględnieniem podziału) o nr geod. [...],[...], obręb [...], miasto [...].
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniosła Wspólnota Mieszkaniowa [...] w [...], zaskarżając wyrok w całości.
Sądowi I instancji zarzuciła, wskazując na art. 174 pkt 2 p.p.s.a. naruszenie przepisów postępowania polegające na:
1) niezastosowaniu art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. poprzez nieuwzględnienie skargi na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia [...] lutego 2018 r. w sytuacji, w której decyzja wydana została z naruszeniem art. 105 § 1 k.p.a.; wskazane uchybienie mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, ponieważ uwzględnienie wskazanego błędu w decyzji skutkowałoby uwzględnieniem skargi Skarżącej;
2) niewłaściwym zastosowaniu art. 151 p.p.s.a. poprzez niezasadne oddalenie Ministra Inwestycji i rozwoju z dnia [...] lutego 2018 r. w sytuacji, w której decyzja wydana została z naruszeniem art. 105 § 1 k.p.a.; wskazane uchybienie mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, ponieważ uwzględnienie wskazanego błędu w decyzji skutkowałoby uwzględnieniem skargi Skarżącej.
Niezależnie od podniesionych wyżej zarzutów proceduralnych, powołując się na art. 174 pkt 1 p.p.s.a. Wspólnota Mieszkaniowa zarzuciła ponadto WSA:
1) naruszenie prawa materialnego, tj. art. 28 k.p.a. poprzez jego niezastosowanie w sytuacji, gdy Skarżący jest właścicielem nieruchomości znajdującej się w obszarze oddziaływania inwestycji;
2) naruszenie prawa materialnego, tj. art. 3 pkt 20 ustawy Prawo budowlane poprzez jego niezastosowanie i uznanie, pomimo faktu bezpośredniego sąsiedztwa nieruchomości będących własnością Skarżącej z nieruchomością, na której ma być prowadzona inwestycja, iż nieruchomości skarżących nie znajdują się w obszarze oddziaływania obiektu;
3) naruszenie prawa materialnego, tj. art. 5 ust. 1 pkt 1 i 9 ustawy Prawo budowlane poprzez brak zbadania przez organ I jak i II instancyjny okoliczności, wskazanych przez Skarżących w odwołaniu, dotyczących braku spełnienia warunków higienicznych i ochrony środowiska a także braku zapewnienia poszanowania uzasadnionych interesów osób trzecich przez brak pogorszenia warunków do życia okolicznych mieszkańców przez wzrost uciążliwości dla otoczenia;
4) naruszenie prawa materialnego, tj. art. 5 ust. 1 pkt. i 9 ustawy Prawo budowlane w zw. z art. 140 k.c. w zw. z art. 144 k.c. oraz w zw. z art. 222 § 2 k.c. poprzez brak poszanowania, występujących w obszarze oddziaływania obiektu, uzasadnionych interesów skarżących;